ایرنا/ همزمانی برنجکاری در نقاط مختلف استان مازندران و کمبود کارگران غیر بومی سبب شد تا دستمزد روزانه نشاکاران بومی استان طی چند روز گذشته از ۷۰۰ هزار تومان به حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان افزایش یابد.

درخواست دستمزد روزانه یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی برای نشاء برنج در مازندران توسط کارگران بومی در حالی است که کارگران غیر بومی که از شهرستان های گلستان و بجنورد به منطقه مرکزی استان آمده اند، نشاکاری برنج را با دستمزد ۷۰۰ هزار تومانی در مازندران انجام می دهند.
کاهش ورود کارگران غیربومی به کمتر از یک سوم سال های گذشته و همزمانی فصل نشاء در نقاط مختلف استان سبب شده است تا قدرت چانه زنی شالیکاران نیز از بین برود در حالی که بر خلاف سال های پیش، کارگران بومی روی نرخ خودشان ایستادگی می کنند و با یکدیگر اتحاد دارند.
افزایش ۲ برابری دستمزد کارگری در شالیزارهای مازندران در حالی است که مشاهدات و بررسی ها خبرنگار ایرنا نشان می دهد که کارگران غیر بومی گرگانی و بجنوردی که وارد روستاهای بخش مرکزی استان شدند، به دلیل تعداد کم آنان با افزایش تقاضا از سوی صاحبان زمین برای نشا کاری مواجهند و دستمزد روزانه این کارگران که دوسوم آنان زن هستند تا ۷۰۰ هزار تومان است.
کارگران زن و مرد این استان ها با در اختیار گرفتن مکانی برای استراحت در شهرهای بابل، آمل، بابلسر و فریدونکنار هر صبح با سرکارگران محلی برای کار به مزارع اعزام می شوند. در حال حاضر تقاضا برای به کارگیری کارگران نشاکار غیر مازندرانی بسیار زیاد است چراکه نرخ آنان به نسبت نرخ نشاکاران بومی تا نصف کمتر است.
وقتی زمین آب تخت شده و بوته های نشا درخزانه باید به زمین اصلی منتقل شود، چاره ای جزء نشا کاری ندارید، بنابراین بیشتر کشاورزانی که در وضعیت انجام نشا قرار دارند و نوبت برای به کار گیری کارگران غیر بومی نیز نزدیک نباشد به اجبار با هر رقم از دستمزد کارگران بومی کنار آمده و با به‌کارگیری آنان دستمزدشان را پرداخت می کنند.
اگر چه از حدود ۱۰ سال پیش تا کنون با آغاز مکانیزه شدن کشت برنج هر ساله نیاز به کارگر برای نشاء کاهش می یابد، ولی همچنان بیش از نیمی از ۲۱۵ هزار هکتار زمین های شالیزاری مازندران به صورت سنتی و با دست نشاء می شود.