بیماری آلزایمر (AD) بیماری مربوط به سیستم عصبی، یکی از چالش‌های موجود در جهان است که باید برای آن روش‌های درمانی ارائه کرد. این بیماری با تجمع پلاکت‌های آمیلوئید بتا (Aβ) و پروتئین تاو (TAU) در مغز رخ می دهد و منجر به کاهش مهارت شناختی پیشرونده می‌شود. محققان به تازگی رویکرد درمانی جدیدی برای کاهش این بیماری ناتوان کننده ارائه کرده‌اند که در آن از ظرفیت نانوذرات پلیمری (اسید لاکتیک- co-glycolic - PLGA) در بهبود بیماران مبتلا به آلزایمر استفاده شده است.

تجمع پروتئین تاو، ناشی از دانه‌های Aβ، فرآیند کلیدی در آسیب شناسی بیماری آلزایمر است. پروتئین‌های تاو به طور معمول میکروتوبول‌ها را در نورون‌ها تثبیت می‌کنند. با این حال، در بیماری آلزایمر، تجمع غیر طبیعی این پروتئین‌ها منجر به تشکیل نامنظم نوروفیبری (NFT) می‌شود و به اختلال عملکرد سیستم عصبی و مرگ سلولی منجر می‌شود.

دانه های Aβ قطعات کوچک و محلول پروتئین آمیلوئید بتا هستند که می‌توانند تجمع تاو را القا کنند. نانوذرات پلیمری نتایج امیدوارکننده‌ای را در مهار تجمع تاو ناشی از دانه های Aβ نشان داده‌اند. این مطالعه نشان داد که نانوذرات پلیمری می‌توانند تجمع تاو را سرکوب کنند، اندازه فیبریل را کاهش داده و ترکیب تاو را از ساختار α- مارپیچ به β- ورق تغییر دهند.

این اثر مهار کننده نانوذرات پلیمری بر تجمع تاو وابسته به دز آن است و مختص حضور یک القا کننده خاص نیست. این یافته‌ها ظرفیت این نانوذرات را به عنوان یک راهبرد درمانی برای آسیب شناسی تأکید می‌کند.

با استفاده از فناوری نانو، می‌توان مدیریت بیماری آلزایمر را متحول کرد. تحویل دارو با استفاده از نانو حامل مبتنی بر فناوری نانو ظرفیت غلبه بر محدودیت‌های فعلی را با فراهم کردن دسترسی فراهمی زیستی پیشرفته، بهبود نفوذ، عبور مؤثر از سد خون و مغز، احتباس طولانی در بدن و هدف قرار دادن دقیق مغز دارد.

ظرفیت فناوری نانو در مدیریت بیماری آلزایمر بیشتر با مطالعه در مورد نانوذرات پلیمری برجسته شده است. از این نانوذرات می‌توان به عنوان نانو حامل استفاده کرد و به طور موثری عوامل درمانی را به مغز تحویل داده و به مهار تجمع تاو کمک کرد.

در حالی که نانوذرات پلیمری در مدیریت بیماری آلزایمر امیدوار کننده است، رسیدگی به ملاحظات نظارتی برای اجرای ایمن و مؤثر بسیار مهم است. نهادهای نظارتی نقش مهمی در تضمین ایمنی و اثربخشی راهبردهای جدید درمانی دارند. مطالعات جامع بالینی برای ارزیابی ایمنی، اثربخشی و توزیع زیستی این نانوذرات در مدیریت بیماری آلزایمر مورد نیاز است.