به نقل از دانشگاه کمبریج، پژوهشگران دانشگاه کمبریج دریافتند که ضربه‌های مغزی خفیف می‌تواند اثرات طولانی‌ مدتی بر مغز داشته باشد. همچنین می‌تواند نحوه ارتباط نواحی مغز با یکدیگر را تحت‌تاثیر قرار دهد و به طور بالقوه منجر به علائم طولانی‌ مدتی مانند خستگی و اختلالات شناختی شود.  

علیرغم فقدان آسیب ساختاری آشکار در اسکن‌های معمول مغز، این مطالعه نشان داد که تالاموس(thalamus)، سیستم رله مغز، به علت ضربه مغزی، بیش از حد به هم متصل می‌شود و در اصطلاح hyperconnected می‌شود و این مسئله ممکن است منجر به علائم ناخوشایندی شود که بیمار آن را تجربه می‌کند.

با تجزیه و تحلیل اسکنPET، پژوهشگران ارتباط میان انتقال دهنده‌های عصبی و علائم طولانی مدت را شناسایی کردند که این امر امکان توسعه درمان‌های هدفمند در آینده را افزایش می‌دهد.

آسیب خفیف مغزی، (ضربه مغزی) ناشی از ضربه یا تکان به سر است. این آسیب می‌تواند در نتیجه سقوط، آسیب ورزشی، تصادف در دوچرخه سواری یا یک سانحه رانندگی رخ دهد. اما با وجود خفیف بودن این ضربه‌ها، معمولا با علائم همیشگی و بهبودی ناقص همراه است. علائم این آسیب‌ها شامل افسردگی، اختلال شناختی، سردرد و خستگی می‌شود.

 بعضی از پزشکان پیش بینی می‌کنند که از هر ۱۰ نفر که دچار ضربه مغزی می‌شوند، ۹ نفر از آن‌ها پس از شش ماه به بهبودی کامل خواهند رسید، در حالی که مطالعات جدید حاکی از آن است که تنها نیمی از این افراد به بهبودی کامل می‌رسند و این بدان معناست که ممکن است تعداد زیادی از بیماران مراقبت‌های کافی پس از آسیب را دریافت نکنند.

با این حال، پیش‌بینی این مسئله که کدام یک از بیماران بهبودی سریع خواهند داشت و طول درمان و بهبودی کدام یک از بیماران طولانی‌تر خواهد بود، همچنان یک مسئله چالش برانگیز است.  

در حال حاضر، بیماران مشکوک به ضربه مغزی از طریق اسکن مغزی، سی‌تی‌اسکن یا MRI، مورد آزمایش و بررسی قرار می‌گیرند تا مشکلات ساختاری مانند التهاب یا کبودی مشخص شود. اما حتی اگر این اسکن‌ها آسیب ساختاری آشکاری را نشان ندهند، علائم بیماری ممکن است همچنان ادامه داشته باشد.  

در این رابطه، دکتر Emmanuel Stamatakis از دپارتمان علوم اعصاب بالینی و بخش بیهوشی در دانشگاه کمبریج می‌گوید: «در سرتاسر جهان، ما شاهد افزایش تعداد آسیب مغزی خفیف تروماتیک، به ویژه آسیب‌هایی که در نتیجه زمین خوردن افراد سالخورده و نیز افزایش تعداد تصادفات جاده‌ای در کشورهای کم درآمد و متوسط هستیم. در حال حاضر، ما روش مشخصی برای تشخیص اینکه کدام یک از این بیماران به بهبودی سریع دست پیدا می‌کنند و کدامیک درمان طولانی تری را تجربه می‌کنند نداریم. در واقع می‌توان گفت، پیش‌بینی‌های بیش از حد خوش‌بینانه و غیر دقیق در این حوزه به این معنی است که بعضی از بیماران در معرض خطر عدم دریافت مراقبت کافی هستند.»

بر اساس نتایجی که در ژورنال Brain منتشر شده است، تیم تحقیقات دانشگاه کمبریج دریافتند که کمتر از نیمی از بیماران (چهل و پنج درصد از آن‌ها)، دچار علائم ناشی از آسیب مغزی خود از جمله خستگی، تمرکز ضعیف و سردرد هستند.  

در نتیجه این تحقیقات، پژوهشگران دریافتند که این بیماران، ناهنجاری‌هایی را در ناحیه‌ تالاموس مغز تجربه می‌کنند. با توجه به اینکه تالاموس تمام اطلاعات حسی را پردازش می‌کند و این اطلاعات را به اطراف مغز انتقال می‌دهد، ضربه مغزی باعث ایجاد مشکل در عملکرد دیگر قسمت‌های مغز نیز می‌شود.

نتایج این پژوهش به تازگی در ژورنال Brain منتشر شده است.