نمناک/ در جامعه گاه با زنانی مواجه می شویم که از تمام دنیا پخت و پز و رُفت و روب را می شناسند. آیا واقعاً تمام دنیای امروز ما در این مقوله های ساده خلاصه شده . برخی از زنان بعد از ازدواج و بچه دار شدن خانه نشینی و انزوا را ترجیح می دهند . البته طرز تفکر آنها بدین گونه است که باید به پای فرزند خود بنشینند. درست است ۴-۵ سال اول حیات کودک نیاز است که مادر وقت خود را وقف فرزندش کند تا در دامان او و با مهر و محبت و ایدئولوژی او بزرگ شود ولی بعد از آن در خانه ماندن و انزوا باعث می شود مادر از دنیای بیرون فاصله بگیرد و مرز دنیایش بسیار محدود و کوچک شود. آنگاه همان فرزندی که بهانه نشستن در خانه بود طرز تفکر و زندگی مادر را مردود می شمارد و این امر باعث می شود که روز به روز بین مادر و فرزند فاصله ایجاد شود. چون فرزند در دنیای پر تلاطم و رو به پیشرفت بیرون از خانه زندگی می کند و مادر در دنیای یکنواخت و تکراری خانه. و هرچه از دنیای بیرون بیشتر فاصله بگیرد خواهد دید که دوستان سابق و ارتباطهای مثبت سابق را از دست خواهد داد . چون اوست که ایستاده ،زندگی در جریان است. البته منظور از خانه نشینی مرز جغرافیایی منزل نیست بلکه منظور انزوا و دور شدن از محیط پر جنب و جوش اطراف است. چه بسا بانوانی که در منزل کارهایی سازنده و در جهت پیشرفت جامعه انجام می دهند. ضمناً خانم های عزیز این را بدانند که خانه داری عیب نیست یکجا نشینی و رکود عیب است. هستند بسیاری که در همین محیط خانه خلاقیت های زیبایی به کار می گیرند که تمامی کار خانه رنگ و بوی تازه ای میگیرد. در کل منظور این است که در هر محیط جغرافیایی که هستید ، خواه منزل خواه کار خارج از خانه فعال باشید و نگذارید ساعات با ارزش عمر از بین روند. فرزندان ما همانطور که به غذای آماده و خانه مرتب نیاز دارند به مادری همگام با اطلاعات روز جامعه و در حال فعالیت و تحرک نیاز دارند. خواهید دید که همین امر باعث می شود کودکانتان با شما روابط صمیمانه تری داشته باشند. پس با دستان خودتان این حصار را بشکنید و متناسب با شرایط زندگی و خانوادگیتان خود را با جامعه و پیشرفت آن هماهنگ سازید. هیچ زیبا نیست که وقتی فرزندان ما با هم صحبت می کنند ما را وارد بحث خود نکنند . هیچ زیبا نیست فرزندان ما نظرات ما را به تمسخر بگیرند. هیچ زیبا نیست همسر ما ، ما را در جریان کارهای خود قرار ندهد و ما همصحبت خوبی برای او نباشیم. و مهمتر از همه اینکه هیچ زیبا نیست که تمام اعضای خانواده به سویی نگاه کنند و ما به سویی دیگر.