به گفتۀ کارشناسان، این یافته‌ها به گونه‌ای است که به نظر می‌رسد به جهان‌بینی جوامع کشاورزی ارتباط دارد. یکی از ویژگی‌های منحصربفرد این نقاشی‌های دیواری این است که منحصراً با تکنیک حکاکی با ابزار سنگی و چوبی ساخته شده‌اند و در کشیدن آن‌ها هیچ نوع رنگی به کار نرفته است. این حکاکی‌ها شامل اشکالی می‌شوند که شبیه اسب، گاو، خورشید و ستاره هستند.

خولیو سِرانو، مونتِسِرات روکا و فرانچسکو روبینات غارنوردان مسئول این اکتشاف بودند. آن‌ها با محققان موسسه دیرین شناسی و تکامل اجتماعی کاتالان و یک کارشناس هنر‌های سنگی ماقبل تاریخ همکاری کردند.

در ماه می ۲۰۲۱ حین برخی اسکن‌ها و عملیات توپوگرافی توسط گروهی از غارشناسان بود که این غار کشف شد؛ حفره‌ای که سالوادور ویلاسکا در دهه ۱۹۴۰ حفاری کرده بود اما ظاهرا مختصات آن گم شده بود.

این مجموعه از غارنگاره‌ها از نظر سبک بسیار یکدست است و مقدار کمی همپوشانی دارد. از دیدگاه سبکی، این مجموعه بخشی از هنر طرح‌واره یا شماتیک پس از پارینه سنگی است؛ هنری که با جوامع روستایی و دامداری دورۀ گذار بین عصر کالکولیتیک و برنز ارتباط دارد؛ یعنی بین ۳ تا ۵ هزار سال پیش از میلاد. در کاتالونیا، این نوع مجموعه‌ها در غار‌های زیرزمینی بسیار کمیاب هستند.

این حکاکی‌ها در شرایط بسیار عالی هستند، اما به خاطر ناپایداری تکیه گاهی که روی آن پیدا شدند به شدت شکننده هستند. چون این تکیه گاه یک سطح نرم و مرطوب است، تغییرات در شرایط جوی ممکن است بر وضعیت سلامت این تکیه گاه اثر بگذارد. وزارت فرهنگ اسپانیا و سایر سازمان‌های مرتبط فعلا این سایت را مسدود کرده‌اند تا سلامت فیزیکی این آثار را تضمین کنند.

مجموعه منحصربفردی از حکاکی‌ها 

این مجموعه هنر‌های صخره‌ای کاملاً منحصربفرد است. به رغم این حقیقت که فاز تحقیقات آن هنوز آغاز نشده است، تمام نشانه‌ها حاکی از آنست که این مجموعه یکی از بهترین ترکیب بندی‌های هنر انتزاعی زیرزمینی پس از پارینه سنگی در تمام منطقه مدیترانه است.

روی یکی از دیوار‌های غار شمار زیادی تصاویر شماتیک کشف شده است. پس زمینه حکاکی‌ها متشکل از پنج خط افقی است؛ یکی روی دیگری با اشکال مختلف حکاکی شده که هریک معنا و نماد خودشان را دارند.

اشکال مختلف چهارپا، زیگزاگ، خطی، زاویه‌ای و دایره‌ای در بین این تصاویر به چشم می‌خورند. چندین جانوردیس (احتمالاً گاو‌ها و اسبها)، ستلیفورم (تک ستاره یا چند ستاره) و زنبوری (شبکه‌های مشبک) وجود دارند که خودنمایی میکنند. ترکیبی هم وجود دارد که شبیه بُتی با نگاه خیره است. زیباشناسی کلی این آثار بسیار یکدست است، فقط مقدار اندکی همپوشانی دارد.

توزیع عناصر مختلف نشانگر اینست که این اثر میتواند یک ترکیب باشد: جانوردیس در بخش پایینی پس زمینه، مشبک به ویژه در بخش میانی و ستلیفورم در بخش بالایی گروه با چشمی در بخش بالای گروه.