تسنیم/ یک عضو سیاسی جبهه پایداری در یادداشتی نوشت: متأسفانه به دلیل ناآگاهی از سیره و اندیشه سیاسی مرحوم علامه مصباح یزدی توسط برخی افراد در دهه‌های اخیر، اهداف تشکیل جبهه پایداری و نحوه کنش‌گری این تشکیلات، حتی نزد برخی دلسوزان کم اطلاع، غلط تفسیر می‌شود.

علی خضریان عضو جبهه پایداری و نماینده مجلس در یادداشتی نوشت:

صرفاً برای یادآوری به دوست‌داران پایداری

متأسفانه به دلیل ناآگاهی از سیره و اندیشه سیاسی مرحوم علامه مصباح یزدی توسط برخی افراد در دهه‌های اخیر، اهداف تشکیل جبهه پایداری و نحوه کنش‌گری این تشکیلات، حتی نزد برخی دلسوزان کم اطلاع، غلط تفسیر می‌شود.

خوب است به منشاء شکل‌گیری جبهه پایداری مجدداً نگاهی بیندازیم.

دوستان عزیز انقلابیم!

کسانی که مباحث گفتمانی مرحوم آیت‌الله خوشوقت و مرحوم علامه مصباح یزدی را به اشخاص تقلیل می‌دهند، بدانند که جبهه پایداری در آستانه انتخابات مجلس نهم در سال 1390 به پشتیبانی همین علمای ربانی با فلسفه ایستادن توأمان مقابل فتنه و انحراف اعلام موجودیت کرد.

یعنی انتخاباتی که اصلاً آقای قالیباف در آن نامزد نبود؛ ضمن اینکه در همان سال نیز بین جبهه‌های پایداری و اصولگرایی تلاش شد که لیست‌ها با اشتراکات بالا منتشر شوند، ولی به خاطر عدم توافق، اشتراکات در چند نفر خلاصه شد.

لازم به یادآوری است که اختلاف نظر جبهه پایداری با برخی رئوس جریان اصولگرایی در سال 1392 نیز در تعیین مصداق اصلح بود و مسأله اساساً تکفیر کسی از نیروهای انقلاب نبوده است. امیدوارم دعواهای دامنه‌دار اصلح و صالح مقبول که در آن سال اتفاق افتاد را از خاطر نبرده باشید.

طبیعتاً دوستانی که ادعای پیروی از مرحوم علامه مصباح را دارند، نباید ائتلاف با اصولگرایان را در هر شرایطی خلاف رویه مرحوم علامه بدانند. مخصوصاً که در سال 1398 شخص مرحوم علامه مصباح یزدی و دیگر فقهای  پایداری با توجه به شرایط آن سال و انشقاق بدنه انقلابی، با وحدت مخالفت نکردند.

همانطور که در این انتخابات نیز جبهه پایداری همچنان با نظر و تأیید شورای فقهای خود اقدام به کنش‌گری سیاسی کرده و کسانی که تلاش می‌کنند مذاکرات و توافقات حاصل شده را در سطح افراد تنزل دهند، بیش از اینکه دغدغه گفتمان پایداری را داشته باشند، عموماً به دنبال اهداف سیاسی خود هستند.

ضمن اینکه کسانی نیز هستند که به دلیل علاقه به جبهه پایداری موضع‌گیری کردند و البته این دلسوزی در حالی است که به دلیل عدم اطلاع از فضای مذاکرات و دستاوردهای حاصل شده از جمله تغییرات اساسی در لیست مشترک که با حذف افرادی مسأله‌دار همراه شده، اقدام به ناامیدسازی بدنه اجتماعی کردند.