سیناپرس/ شستن دست ها در زمان های عادی و در طول روز می تواند بار بیماری های تنفسی را کاهش دهد.
 بر اساس بررسی منتشر شده در The Lancet، شستن دست ها با صابون می تواند موارد عفونت حاد تنفسی (ARI) را در کشورهای با درآمد کم و متوسط (LMICs) تا 17 درصد کاهش دهد.
این یافته ها، از یکی از بزرگترین متاآنالیزهای شناخته شده تا به امروز در مورد این موضوع، آنچه را که تیم تحقیقاتی آن را “فرصت از دست رفته” برای کاهش بار بیماری های تنفسی می نامند، برجسته می کند.
ARI ها عفونت های دستگاه تنفسی توسط ویروس ها یا باکتری هایی هستند که بر تنفس تأثیر می گذارند. آنها را می توان به دو نوع بالا (URI) یا پایین (LRI) طبقه بندی کرد، یعنی بسته به محل عفونت به ترتیب در بالا یا زیر حنجره بروز خواهند کرد. نمونه هایی از ARI ها عبارتند از سرماخوردگی، آنفولانزا و ذات الریه.
اخیراً ویروس SARS-CoV-2 (مسئول COVID-19، یک ARI) دولت‌های سراسر جهان را بر آن داشت تا اقدامات بهداشت عمومی از جمله شستشوی دست‌ها با صابون را برای مبارزه با عفونت توصیه کنند.
در حالی که کووید-19 توجه بی‌سابقه‌ای را به خود جلب کرده است، ARIهای بومی یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان هستند. در سطح جهانی، ARI ها مسئول 2.5 میلیون مرگ در سال 2019 هستند. بیش از 80 درصد از این مرگ و میرها در کشورهای با درآمد کم تا متوسط رخ می دهد.

متاآنالیزهای قبلی تأثیر شستشوی دست با صابون را بر ARIها بررسی کردند، اما دامنه تجزیه و تحلیل‌ها محدود بود (شامل تنها طرح‌های مطالعاتی خاص)، به ندرت بر LMIC‌هایی که بیشترین بار را دارند توجه می کردند، یا فقط ARI‌های ویروسی را مورد بررسی قرار می دادند.
در این بررسی، تیمی برگرفته از دانشکده بهداشت و پزشکی استوایی لندن (LSHTM) و همچنین سازمان بهداشت جهانی و سایر دانشگاه‌ها، 26 مطالعه را تجزیه و تحلیل کرد که تأثیر مداخلات ترویج شستشوی دست با صابون را در محیط‌های خانگی، مدرسه یا مراقبت از کودکان در LMICها بر عوارض ناشی از ARIها بررسی می‌کرد.

این مطالعات در مجموع شامل ۱۶۰۰۰۰ شرکت‌کننده از سراسر آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین بین اوایل دهه ۲۰۰۰ تا مه ۲۰۲۱، با مداخلات واجد شرایط از ارائه امکانات و محصولات کافی، تا ترویج استفاده از آنها از طریق کمپین‌های رسانه‌های جمعی یا بازدید از خانه به خانه بود.
به طور کلی، مداخلات ترویج شستن دست ها با صابون مسئول کاهش عوارض یا بار ARI به میزان 17 درصد در مقایسه با زمانی بود که هیچ مداخله ای برای شستشوی دست وجود نداشت. بر اساس نوع ARI، مداخلات بار LRI را تا 22 درصد و URI را تا 26 درصد کاهش دادند، اگرچه تیم هیچ مدرکی مبنی بر تأثیر آنها بر آنفولانزای تأیید شده با آزمایش پیدا نکرد. هیچ مطالعه گنجانده‌شده‌ای پیامد COVID-19 را اندازه‌گیری نکرد.

نویسندگان تأکید می‌کنند که این یافته‌ها شواهدی برای اهمیت ترویج گسترده‌تر اقدامات شستشوی دست‌ها برای کمک به کاهش بار ARIs در LMICها فراتر از زمینه همه‌گیری ارائه می‌دهند. در حالی که نویسندگان فقط LMICها را بررسی کردند، با در نظر گرفتن تخمین‌های جهانی قبلی، پیش‌بینی کردند که نتایج آن‌ها برای کشورهای با درآمد بالا نیز قابل استفاده است.
دکتر ایان راس، نویسنده اصلی، از LSHTM، گفت: امروزه، سازمان ملل تخمین می‌زند که 1.8 میلیارد نفر در خانه یا حیاط خود به شیر آب دسترسی ندارند. نتایج ما نشان می‌دهد که با اقدام پایدار دولت برای ترویج شستشوی دست‌ها و تضمین دسترسی جهانی به زیرساخت‌های زیربنایی تامین آب و صابون چه چیزی می‌توان به دست آورد.