مراقبت پس از زایمان به‌ویژه در هفته‌های نخست پس از آن، یک موضوع بسیار مهم است که نقش بزرگی را در حفظ سلامتی مادر دارد.

به نقل از ادونسد ساینس نیوز، حدود ۴۰ درصد از مرگ‌ومیرهای مرتبط با بارداری در آمریکا، ۴۲ روز اول پس از زایمان رخ می‌دهند. افرادی که خدمات کمتری را دریافت می‌کنند، بیشتر در معرض خطر هستند. به عنوان مثال، زنان سیاه‌پوست سه برابر بیشتر از همتایان سفیدپوست خود در معرض مرگ هنگام زایمان و دوره پس از زایمان قرار دارند. با وجود این، نگه داشتن زنان در بیمارستان برای بیش از چند روز پس از زایمان، یک روش استاندارد نیست. بیمارستان‌ها به فضای بیشتری برای بیماران جدید نیاز دارند و بیشتر زنان مشتاق بازگشت به خانه با نوزادان خود هستند. زنانی که در معرض خطر عوارض پس از زایمان هستند، پس از ترخیص دیگر نمی‌توانند تحت نظر پزشک باشند.

پژوهشگران «مؤسسه فناوری جورجیا»(Georgia Tech) و «دانشکده پرستاری دانشگاه ایلینوی»(UIC Nursing) در یک مقاله نوشتند: با توجه به استاندارد کنونی مراقبت‌های پس از زایمان در آمریکا که چهار تا ۶ هفته پس از زایمان پیگیری می‌شود، بسیاری از عوارض کشنده پس از زایمان که در ماه اول رخ می‌دهند، نادیده گرفته می‌شوند.

این گروه پژوهشی در یک پروژه مشترک، یک دستگاه پوشیدنی را ابداع کرده‌اند که می‌تواند به رفع مشکلات زنان در اولین هفته‌های حساس پس از زایمان کمک کند تا شاید بتواند جان آنها را نجات دهد.

این دستگاه با چسب به پوست روی جناغ سینه می‌چسبد. «وون هونگ یئو»(Woon-Hong Yeo)، پژوهشگر مؤسسه فناوری جورجیا و از اعضای این گروه پژوهشی گفت: این دستگاه پوشیدنی مانند یک چسب زخم کوچک است، اما در آن چندین نانوحسگر و تجهیزات الکترونیکی کوچک وجود دارند. این نانوحسگرها پارامترهای مهم سلامتی مانند ضربان قلب، سطح اکسیژن خون، تنفس، دما و فشار خون را اندازه‌گیری می‌کنند.

مزیت اصلی دستگاه این است که به کنترل چندین پارامتر حیاتی سلامت می‌پردازد، سیگنال‌ها را به طور هم‌زمان پردازش می‌کند و داده‌ها را برای درک سلامتی بیمار به کار می‌برد. یئو گفت: ما نشان دادیم که این دستگاه می‌تواند امکان نظارت از راه دور را برای پزشکان فراهم کند و هر گونه بیماری یا خطر احتمالی دیگر را تشخیص دهد. اگر دستگاه مشکلی را شناسایی کند، به پزشک بیمار هشدار می‌دهد تا درباره اقدامات مورد نیاز تصمیم بگیرد.

گروه مورد بررسی شامل ۲۰ زن سیاه‌پوست پس از زایمان بود که به دو گروه پرخطر و کم‌خطر تقسیم شدند. این زنان در صورت داشتن سابقه مشکلات قلبی، دیابت، لخته شدن خون، فشار خون بالا یا سزارین پرخطر، در مرکز توجه قرار می‌گرفتند. به شرکت‌کنندگان گفته شد که در طول دوره مطالعه ۲۸ روزه، حداقل ۱۰ دقیقه در روز از دستگاه استفاده کنند.

یئو گفت: در آزمایش‌های بالینی، این دستگاه برای نظارت بر زنان مشابه زنان گروه مورد بررسی استفاده خواهد شد که شرایط پرخطر دارند. این زنان از میان افرادی انتخاب می‌شوند که پیشتر مبتلا به مشکلاتی مانند دیابت یا چاقی شناخته شده‌اند یا مشکلاتی را در دوران بارداری تجربه کرده‌اند.

به گفته پژوهشگران، این دستگاه می‌تواند مزایای متعددی را برای چنین بیمارانی داشته باشد؛ از جمله ممکن است بر موانع دسترسی غلبه کند، آگاهی بیمار را افزایش دهد، امکان مداخله زودهنگام را فراهم آورد و به‌ویژه برای افرادی سودمند باشد که خدمات کمتری را دریافت می‌کنند.

یئو گفت: به نظر می‌رسید که گروه مورد بررسی، این دستگاه را به خوبی تحمل می‌کنند. ما هیچ شکایتی دریافت نکردیم، زیرا در مقایسه با نمونه‌های دیگر، این دستگاه بسیار راحت‌تر است.

«لیان وست»(Leanne West)، استاد مؤسسه فناوری جورجیا که در این پژوهش شرکت نداشت، گفت: من باور دارم که علاوه بر زنان پس از زایمان، این پژوهش را می‌توان به گروه‌های دیگری نیز تعمیم داد که در معرض خطر سایر مشکلات سلامتی هستند.

وی افزود: من دوست دارم از این دستگاه در افراد مبتلا به فشار خون بالا برای ردیابی مداوم فشار خون آنها استفاده شود. دوره‌های نظارت طولانی‌تر ممکن است اطلاعات سودمندتری را به همراه داشته باشند. من فکر می‌کنم ۱۰ دقیقه استفاده از دستگاه در روز می‌تواند یک تصویر فوری مناسب را ارائه دهد، اما دوره‌های کوتاه نظارت در چندین زمان طی روز ممکن است تصویر کلی دقیق‌تری را ارائه کنند.

این دستگاه پوشیدنی، یک راه حل جامع‌تر و در دسترس‌تر برای نظارت بر طیف گسترده‌ای از شاخص‌های سلامت فراتر از پرداختن به شیوه‌های مراقبت پس از زایمان است.

یئو گفت: می‌خواهم تاکید کنم که در حال حاضر هیچ دستگاهی مانند این نمونه موجود نیست. این دستگاه پوشیدنی می‌تواند آرامش خاطر را نه تنها برای زنانی که تازه مادر شده‌اند و خانواده‌های آنها، بلکه برای پزشکان نیز فراهم کند. پزشکان با کمک این دستگاه می‌توانند احساس بسیار بهتری را نسبت به درمان بیماران خود داشته باشند، زیرا اگر اتفاقی برای آنها رخ دهد، بلافاصله می‌فهمند و از آنها می‌خواهند تا به بیمارستان بروند.

این پژوهش در مجله «Advanced Science» به چاپ رسید.