پدال/ تیرل P34 عجیب‌ترین خودروی تاریخ فرمول یک است که به زودی حراج خواهد شد.

جودی شکتر راننده‌ای است که به خاطر قهرمانی مسابقات فرمول یک سال ۱۹۷۹ شناخته می‌شود. البته او پشت فرمان تیرل P34 شش چرخ نیز نشسته است، وسیله‌ای که می‌تواند لقب عجیب‌ترین خودروی تاریخ فرمول یک را به خود اختصاص دهد. شکتر هم‌اکنون P34 شخصی خود را که بر اساس یک خودروی مسابقه‌ای در سال ۲۰۰۸ ساخته شده به حراج می‌گذارد.

اگرچه تیرل P34 در فصل‌های ۱۹۷۶ و ۱۹۷۷ فرمول یک حضور داشته اما مدل موردبحث ما به دلیل تاریخچه کوتاه خود وضعیت بسیار خوبی دارد. شاسی شماره ۸ موردبحث همچنین با پیشرانه ۸ سیلندر ۳ لیتری DFV فورد کازورث همکاری می‌کند. طراحی عجیب و شش چرخ این خودروی مسابقه‌ای حاصل تفکرات خلاق درک گاردنر مدیر فنی تیرل بوده است. او تصور می‌کرد امکان استفاده از چرخ‌های کوچک‌تر زیر بال جلو وجود دارد. همچنین لاستیک‌های بعدی نیز با پهنای کمتر مورد استفاده قرار گرفتند تا تماس کمتری با مسیر داشته باشند.

با این نوع طراحی درگ کمتری در مقایسه با جریان هوای عبوری از بالای لاستیک‌های رقبا به وجود می‌آمد. گاردنر همچنین حدس زد که داشتن دو چرخ بیشتر منجر به ترمز گیری بهتر خواهد شد. در دنیای واقعی اما رانندگان مسابقات با چالش‌هایی روبرو شدند. شکتر در سال ۲۰۰۸ و طی گفت‌وگویی با مجله موتور اسپرت گفته بود:

قرار بود ترمزها بهتر باشند اما این اتفاق تنها زمانی رخ می‌داد که شما در خط مستقیم ترمز می‌گرفتید؛ اما به محض رسیدن به پیچ، چرخ‌های کوچک سر می‌خوردند و شما باید پای خود را از روی پدال برمی‌داشتید و به همین خاطر مزیتی وجود نداشت.

علیرغم ضعف‌های طراحی، تیرل P34 در پیست موفق ظاهر شد. شکتر با این خودرو توانست تنها پیروزی مستقیم گرند پری سوئد ۱۹۷۶ را به دست آورد. او به همراه هم‌تیمی‌اش پاتریک دیپیلر توانستند ۱۰ پودیوم را در همان فصل کسب کنند که شامل مقام‌های دوم و سوم گرند پری موناکو بود. متأسفانه اوضاع در فصل بعدی خوب نبود و این تیم تنها ۴ پودیوم را به دست آورد.

یکی از ویژگی‌های جالب کابین این خودروی مسابقه‌ای پانل‌های شفافی هستند که باعث می‌شوند رانندگان لاستیک‌ها را ببینند. این پانل‌ها به راننده اجازه می‌دهند در زمان عبور از پیچ‌ها موقعیت بهتری داشته باشند و استهلاک لاستیک‌ها را نیز تخمین بزنند. خودروی شکتر بر اساس مشخصات مدل سال ۱۹۷۶ ساخته شده و از مجاری هوای خنک کننده ترمز در بال جلو سود می‌برد. در خودروی سال ۱۹۷۷ تغییراتی در طراحی و پانل‌های بدنه ایجاد شد. از آنجایی P34 موردبحث ما در مسابقات حضور نداشته و بر اساس مدلی مسابقه‌ای شکل گرفته است بنابراین خریدار آن دلایل کمتری برای نگهداری در گاراژ به عنوان خودرویی کلکسیونی خواهد داشت. گفته شده این خودرو با قیمت تخمینی ۴۹۰ تا ۷۰۰ هزار دلار به فروش خواهد رفت.