اینجاست که مطالعه قانع‌کننده‌ای از دانشگاه فناوری و طراحی سنگاپور در مورد مغز دوزبانه مطرح می‌شود.

ذخیره شناختی، دیدگاهی جایگزین در مورد عملکرد مغز ارائه می‌دهد و بر ظرفیت مغز برای تشکیل مسیرهای مختلف و اجرای سیستم‌های پشتیبان برای حفظ سلامت شناختی تأکید می‌کند. این مفهوم نشان می‌دهد که برخی از افراد دارای شبکه گسترده‌تری از این مسیرها هستند که آنها را قادر می‌سازد تا چالش‌های شناختی را به‌طور موثرتری مدیریت کنند.

فردی با ذخایر بیشتر احتمالاً عملکرد شناختی خوبی را در دوران پیری حفظ می‌کند. شگفتی اینجاست که دوزبانگی ممکن است کلید اصلی باشد.

نتایج مطالعات قبلی نشان داده‌اند که دوزبانه‌ها انعطاف‌پذیری ذهنی، تمرکز و حافظه بهتر و مهارت‌های حیاتی برای درک افکار و احساسات دیگران دارند.

محققان بر این باورند که یادگیری زبان دوم در اوایل زندگی می‌تواند مغز ما را برای ایجاد آن ذخایر ارزشمند شناختی تغییر دهد. شواهدی وجود دارد که یادگیری و استفاده از زبان دوم منجر به تغییرات ساختاری و عملکردی در مغز افراد دوزبانه می‌شود. مغزهای افراد دوزبانه همدلی و ارتباط عمیق‌تری نشان می‌دهند.

این تحقیق یادآور قدرت و سازگاری باورنکردنی مغز ماست. حتی انتخاب‌های کوچک، مانند یادگیری زبان جدید، ممکن است مزایای مثبت طولانی مدت داشته باشد.

نتایج این تحقیق در Scientific Reports منتشر شده است.