ایرنا/ سینماگر مالزیایی گفت: مطمئنم زنان زیادی در ایران هستند که راه خود را برای موفقیت در دنیا طی کرده‌اند. دوست دارم فیلمی بسازم که توانمندی زنان ایران را به تصویر بکشد.
نگاه به زنان و بانوان ایرانی همیشه در جوامع بین‌المللی مورد بحث و تبادل‌نظر بوده است. رسانه‌ها علی‌الخصوص سینما نیز در ساختن این نگاه موثر بوده‌اند. همان‌طور که اصغر فرهادی، عباس کیارستمی و دیگر فیلمسازان ایرانی که آثارشان در سطح جهانی اکران شد نیز به این دید جهت دادند.
در گفت‌وگو با چند بانوی هنرمند و سینماگر خارجی از نگاه به ایران و دغدغه آنان نسبت به زنان ایرانی صحبت کردیم.
زنان ایرانی و ارتباط با بچه‌ها؛ دغدغه سینماگر ایروانی
خودتان را معرفی کنید
من سارا نعلبندیان رئیس موسسه تئاتر و فیلم دولتی ایروان و همچنین فیلمنامه نویس هستم.
اگر می خواستید موضوعی را برای ساختن فیلمی درباره ایران انتخاب کنید، چه موضوعی را انتخاب می کنید؟
احتمالاً من دو موضوع را انتخاب می کنم که موضوع اول مربوط به زنان و روابط آنها با بچه هایشان است. چند فیلمنامه در مورد زنان در ارمنستان و روابط آنها با بچه هایشان دارم. موضوع دوم در مورد یک چیز مشترک در گذشته دو کشور است که به نوعی وحدت فرهنگی را نشان دهد.
به نظر من این دو موضوع بسیار جالب هستند و مخاطبان زیادی خواهند داشت. میشه در مورد هر دو توضیح بدهید؟
اولی، زنان و رابطه آنها با فرزندانشان.
چه چیزی این را برای شما جالب می کند؟
به عنوان مادر دو فرزند، همیشه به جدایی از فرزندانم فکر می کنم و این یک موضوع واقعی در دنیای امروز است. من فیلمنامه ای درباره زنی دارم که باید برای کار به یک کشور غربی برود و بچه هایش را رها کند. جالبی این داستان این است که او با یک پسر ایرانی در آنجا دوست می شود. این فیلمنامه را قبلا به چند تهیه کننده ایرانی پیشنهاد داده بودم.
در مورد موضوع دوم؟
اولین بار است که در ایران هستم و احساس می کنم هرگز ارمنستان را ترک نکرده ام. زیرا من می توانم بسیاری از چیزهای مشترک بین مردم ارمنی و مردم ایران ببینم. صمیمیت در نحوه برقراری ارتباط و نحوه صحبت کردن و.. تحقیق و ساختن فیلمی درباره وحدت ها و تفاوت های بین این دو کشور باستانی بسیار جالب است.
بنابراین، اگر یک چیزی وجود داشت که می خواستید بگویید که در مورد ایران بیشتر از همه دوست دارید، آن چه می بودید؟
مردم به این دلیل که ما مانند همسایه هستیم، شبیه به هم هستیم و شباهت های زیادی با هم داریم.
دگرگونی‌های ایران در نسبت با زنان موضوع خوبی برای سینماست
لطفا اول خودتان را معرفی کنید؟
کاراینا آودیشن مدیر هنری جشنواره بین المللی فیلم زردآلو طلایی از ایروان ارمنستان هستم.
اگر ایران پیشنهاد ساخت فیلمی درباره ایران بدهد، چه موضوعی را انتخاب می کنید؟
من فکر می کنم که موضوعات می تواند بین‌المللی و خاص باشند؛ بنابراین انتخاب یک موضوع نیاز به تحقیقات و زمان دارد.
همینجوری یهو بگو!
شاید آزادی.
چرا؟ می توانید توضیح دهید؟
من سومین بار است که در ایران هستم هر بار که تغییراتی را مشاهده می کنم. برخی از تفاوت ها و دگردیسی ها بسیار جالب است که در مورد هر دو تحقیق کنم. فکر می کنم این دگرگونیها می تواند مطلب و موضوع خوبی برای سینما باشد.
درباره موضوع آزادی گفتی می توانید بیشتر توضیح دهید؟ خیلی مهم است که از یک خارجی این موضوع توضیح داده شود. منظورت از آزادی چیست و چه چیز آن را برایت جالب می‌کند.
مثلا دیروز یک مسابقه فوتبال بود و بعد یاد یکی از فیلم های بزرگ ایرانی به نام آفساید افتادم. موضوع این فیلم شرکت زنان در مسابقات فوتبال، در استادیوم ها بود، زیرا حضور زنان در ورزشگاه ها ممنوع بود و در این یک سال اخیر، تغییراتی ایجاد شده است و اکنون می توانیم سه، چهار هزار زن را در استادیوم ها ببینیم. بنابراین این بسیار جالب است. از نظر من، این یک مساله مهم در موضوع آزادی است. این یک تکه کوچک از پازل است که در مقایسه با یک سال پیش قابل مشاهده است.
از میان همه این موضوعاتی که می توانید انتخاب کنید، زنان در استادیوم را انتخاب کردید. دلیل آن چیست؟ شما به من گفتید که فیلم جعفر پناهی را به نام آفساید دیده اید. آیا فکر نمی‌کنید فیلم‌هایی که از یک کشور ساخته می‌شوند، می‌توانند تصویر مردم، مردم کشورهای دیگر آن کشور را شکل دهند؟ می دانید، این احتمال بسیار قوی است. برای مثال، اگر کارگردانان در ایران درباره باغ‌ها یا شاید زندگی خوب درباره ایران فیلم بسازند، تصور مردم کشورهای دیگر را نسبت به ایران تغییر می‌دهد.
جعفر پناهی متفاوت است، زیرا این فیلم‌ساز یک کارگردان بسیار سیاست‌زده است. اما از سوی دیگر، نمونه‌های زیادی از فیلمسازان ایرانی داریم که فقط سینمای شاعرانه و باغ‌ها و کوه‌ها و درختان فیلم می سازند. مثلاً زیبایی‌شناسی عباس کیارستمی مانند دیگران سیاسی نبود ولی کار او عالی‌ترین نمونه سینمای ایران به حساب می آید.
آیا با عبارت دیپلماسی عمومی آشنا هستید؟
بله حتما.
بنابراین واقعاً به تصویر یک کشور، فیلم ها و کشور کمک می کند.
اما این فیلمسازان قدیمی هم اهل ایران هستند. بنابراین منظورم این است که آنها تصویر ایران را نیز در قالب هنری عالی خود شکل می دهند. بنابراین ارتباط با ایران، میراث عظیم علم است. بنابراین فقط فیلم نیست، میراث بزرگ سینما است که مطلقاً همه چیز دارد و نه فقط چیزی که من به عنوان مثال آوردم.
نام شما چیست و اهل کدام کشور هستید؟
زکیه عبدالمالک و اهل مالزی هستم.
اگر کارگردان بودید و می خواستید موضوعی را انتخاب کنید و درباره یک فیلم درباره ایران فیلم بسازید، چه موضوعی را انتخاب می کردید؟
نمی‌دانم این موضوع بسیار حساسی خواهد بود یا نه، اما دوست دارم فیلمی بسازم که توانمندسازی زنان را به تصویر بکشد.
می توانید توضیح دهید؟
خوب، ما در مورد همه زنان موفق ایران صحبت خواهیم کرد. اینکه الان در چه شرایطی هستند و چه مسیری را گذرانده اند تا خود را در معرض دید کشور قرار دهند. یا از نظر اینکه آیا آنها در صنعت هستند، یا در حوزه هنر و فیلم فعالیت می کنند یا به عنوان یک کارآفرین در حال انجام کار هستند. مطمئن هستم که زنان زیادی در ایران وجود دارد که راه خود را برای موفقیت در این دنیا طی کرده اند.
آیا تا به حال این موضوع را به کسی پیشنهاد داده اید؟
یک سریال درام از Prime Video به نام The Dead Cover Girl ساختیم.
آیا در مورد زنان ایرانی است؟
نه این در مورد حجاب مالزیایی و کارآفرینی است که در صنعت حجاب به خوبی عمل کرد