ایرنا/ سرانجام از مجموعه دست نوشته‌های کشف شده استاد حسین گل‌گلاب، سراینده سرود ای ایران، کتاب تاریخ معماری از هخامنشیان که ترجمه‌ای درباره ویژگی‌های سازه‌های ساختمانی بخش شمالی ساتراپی ایران است، به زیور طبع آراسته شد. 
نخستین کتاب من، مرزپرگهر دربرگیرنده گفتارهایی درباره ای ایران بود که سال نود و پنج همراه با آلبوم عکس‌های کلنل، خالقی و مصورالملک و... منتشر شد و اکنون پنجمین ترجمه استاد گل‌گلاب است که زیر نظر دکتر هما گل‌گلاب و نشر اندیشه عصر به چاپ رسید.
در بخشی از دیباچه کتاب تاریخ معماری از هخامنشیان آمده است: بسیاری معتقد هستند که معماری هخامنشیان به دست آوردهای ایرانیان هخامنشی در ساخت شهرهای (تخت جمشید، شوش، هگمتانه)، معابد برای عبادت و گردهمایی‌های اجتماعی (مانند معابد زرتشتی) و آرامگاه پادشاهان گذشته (مانند آرامگاه کوروش) اشاره دارد.

از ویژگی‌های بنیادین این معماری، ترکیب آن با عناصر مادها، آشوری، یونانی و آسیایی اشاره‌ می کنند که این نظر به خاطر تساهل قلمرو ساتراپی‌های هخامنشیان، می تواند به درستی تعریف معماری هخامنشیان را در بر نگیرد. دکتر حسین گل گلاب، در تلاشی که در نیمه راه به خاطر بیماری به پایان نرسید، سعی داشت پژوهش‌های مکتوب آسیای میانه را به زبان فارسی برگرداند تا نشان دهد، اگرچه قلمرو سیاسی و جغرافیایی ساتراپ های هخامنشی، به خاطر جبر زمان، کم شده است اما همانگونه که نوروز در بسیاری از مناطق جشن گرفته می شود، عناصر زیادی از معماری هخامنشیان از دیرباز تاکنون در همه سازه های این مناطق دیده می شود.