جام جم/ اختلال اضطراب جدایی، در کودکانی رخ می‌دهد که از گم‌شدن خود می‌‌ترسند یا می‌‌ترسند اتفاق بدی برای یکی از اعضای خانواده پیش بیاید. این نوع از اضطراب بخشی طبیعی از رشد کودک است.
 

این بیماری معمولا در نوزادان بین ۸ تا ۱۲ماهگی اتفاق می‌افتد و حدودا در دوسالگی ناپدید می‌شود. البته ممکن است در بزرگسالان نیز این اختلال وجود داشته باشد. کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی ممکن است بیش از حد به والدین خود بچسبند، از خوابیدن بدون نزدیک‌بودن به شخصیت اصلی دلبستگی که اغلب مادر است، امتناع کنند. آنان تمایلی به حضور در اردو یا خوابیدن در خانه دوستان خود ندارند.برای رفع احساس اضطراب جدایی، کودک باید احساس امنیت کافی داشته باشد و از بازگشت والدین خود مطمئن باشد و به افرادی غیر از پدر و مادر خود نیز اعتماد کند. یکی ازروش‌‌های موثر برای درمان این نوع از اختلال، بازی‌درمانی است که در دنیای امروز تجلی پیدا کرده و به‌طور روزافزون در دنیای پیشرفته از آن استفاده می‌‌شود. بازی‌درمانی رویکردی با ساختار و مبتنی بر نظریه درمان است که فرآیند‌های یادگیری و ارتباط طبیعی و بهنجار کودکان را پایه‌ریزی می‌کند. بازی‌های عملکردی، نمادین و قاعده‌دار همچون حیوانات عروسکی، خاله‌بازی، خمیربازی رنگی، لی‌لی، هفت‌سنگ و...ازجمله بازی‌های مناسب برای کمک به رفع این اضطراب است.