آخرین خبر/عبارت بایزید به روایت عطار چنین است:
 "گفت از بایزیدی بیرون آمدم چون مار از پوست، 
پس نگه کردم، عاشق و معشوق یکی دیدم که در عالم توحید همه یکی توان بود و گفت از خدای به خدا رفتم تا ندا کردند از من در من که ای تو من ..
یعنی به مقام الفنای فی الله رسیدم
حالتی که فرد کاملاً‌ از خویش و از همه چیز بیرون رفته است به هر حال، این واژه مبین همان "نیستی" و یا "ناکسی" است که مولانا به کار برده است:
جملــه عــالم زین غلط کردند راه
کــز عــدم ترسند و آن آمد پنـاه 
این "نیستی" 
بالاترین فضیلتی است که انسان می‌تواند بدان دست یابد 
طنین آوای مولانا را می یابیم که در جستجوی نیستانی است که از آن جا بریده شده است و روزگار وصلی را
 می خواهد که در آنجا تمایزی با حق نداشت و این یعنی "نی" بودن و نیست بودن:
بشنو این "نی: چون حکایت می کند
از جدایی ها شکایت می کند 
کـز نیستان تا مـرا ببـریـده‌اند
از نفیــرم مرد و زن نالیده اند 
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش 
سروش صحت