خراسان/ کودکان مبتلا به خمیدگی پا، هنگام ایستادن فاصله ای مشخص بین زانوها و نواحی تحتانی پاهای خود دارند که براساس نوع مشکل، نیاز به درمان دارویی یا جراحی دارد
 پای پرانتزی یا خمیدگی پاها در کودکان نوپا بسیار رایج است. کودکان مبتلا به خمیدگی پا، هنگام ایستادن فاصله‌ای مشخص بین زانوها و نواحی تحتانی پاهای خود دارند. این وضعیت می‌تواند نتیجه خمیدگی یک یا هر دو زانو به سمت بیرون باشد. در اغلب موارد، خمیدگی پاها همگام با رشد کودک به صورت طبیعی برطرف می‌شود. در صورتی که خمیدگی یاد شده تا ۳ سالگی برطرف نشود، امکان وجود عوامل زمینه‌ای همچون بیماری بلانت یا نرمی استخوان وجود دارد.

  پای پرانتزی چیست؟
پای پرانتزی یک بیماری استخوانی در کودکان است که سبب خمیدگی پاها و بروز دیگر بد شکلی‌های استخوانی می‌شود. کودکان مبتلا به پای پرانتزی از دریافت مقادیر کافی کلسیم، فسفر یا ویتامین D محروم بوده‌اند. هر سه این موارد برای داشتن استخوان‌هایی سالم ضروری‌اند. پای پرانتزی همچنین می‌تواند در اثر یک ناهنجاری ژنتیکی به وجود آید که در آن بدن توانایی جذب مناسب ویتامین D  را ندارد.
   علت پای پرانتزی

پرانتزی شدن فیزیولوژیک پاها در اغلب کودکان زیر ۲ سال و خمیدگی پاها نوعی از ظاهر طبیعی پاها به شمار می‌رود. در کودکان دارای پاهای پرانتزی، خمیدگی تقریبا در ۱۸ ماهگی شروع به بهبود می کند و همگام با رشد کودک ادامه می‌یابد. با رسیدن به ۳ تا ۴ سالگی، خمیدگی اصلاح شده و پاها ظاهری طبیعی به دست آورده‌اند.
   تشخیص پای پرانتزی
خمیدگی پاها هنگام ایستادن یا راه رفتن کودک بیشترین تظاهر را دارد. رایج‌ترین علامت خمیدگی پاها الگوی نامطلوب راه رفتن فرد بیمار است. نوپایان مبتلا به خمیدگی پا معمولا هماهنگی خوبی دارند و در فراگیری نحوه راه رفتن تاخیر ندارند. با این حال، میزان خمیدگی پاها ممکن است قابل توجه و هشداری برای والدین یا اعضای خانواده باشد. قرار دادن کف پا به سمت داخل هم در این کودکان شایع بوده و اغلب در ترکیب با خمیدگی پاها دیده می‌شود. خمیدگی پاها معمولا سبب بروز درد در کودکان خردسال نمی‌شود. البته، خمیدگی مداوم در دوران نوجوانی می‌تواند به ناراحتی مفاصل ران، زانوها یا بیماری مچ پا منجر شود.
   درمان پای پرانتزی چقدر طول می کشد؟
پرانتزی شدن فیزیولوژیک پاها تقریبا همواره به صورت خود به‌خود همگام با رشد کودک برطرف می‌شود. این اصلاح معمولا با رسیدن به ۳ تا ۴ سالگی رخ می‌دهد؛ هرچند بازهم بهتر است تشخیص این موضوع را به عهده پزشک متخصص بگذاریم. درمان نشدن بیماری بلانت یا پای پرانتزی در شیرخوارگی به تشدید فزاینده خمیدگی در اواخر کودکی و اوایل نوجوانی منجر می‌شود.
این کودکان در نهایت به دلیل فشارهای غیرطبیعی بر مفاصل به درد پا مخصوصا در ناحیه زانو دچار می‌شوند. نوجوانان مبتلا به بیماری بلانت اغلب اوقات هنگام خم شدن درد را تجربه خواهند کرد. دو نوع روش درمان وجود دارد:
۱‌. درمان پای پرانتزی بدون جراحی
۲‌. درمان پای پرانتزی با جراحی
   درمان پای پرانتزی بدون جراحی
 بیماری بلانت در شیرخوارگی برای بهبود به درمان نیاز دارد. در صورت تشخیص زود هنگام بیماری، یک قالب‌گیری می‌تواند تنها اقدام مورد نیاز باشد. قالب‌گیری برای درمان بیماری بلانت در نوجوانان موثر نیست.برای درمان پای پرانتزی، پزشک، کودکان مبتلا به پای پرانتزی را به ملاقات با متخصص اختلالات متابولیسم و انجام پیگیری‌های ارتوپدی متداول توصیه می‌کند. آثار پای پرانتزی را اغلب می‌توان با مصرف دارو کنترل کرد.
   درمان با جراحی
در صورتی که خمیدگی به میزان کافی شدید باشد، جراحی اصلاح خمیدگی به همراه رشد هدایت شده برای فرد در نظر گرفته می‌شود. جراحی برای کودکان مبتلایی در نظر گرفته می‌شود که بد شکلی‌ها صرف نظر از دارو درمانی مناسب هنوز باقی مانده‌اند. روش های جراحی متفاوتی برای اصلاح خمیدگی پا یا پای پرانتزی وجود دارد که  در ۲ دسته عمده جای می‌گیرد: رشد هدایت شده، رایج‌ترین نوع جراحی برای این بیماری است. در این روش، با استفاده از یک صفحه فلزی کوچک رشد استخوان در قسمت سالم بخش فوقانی استخوان ساق پا متوقف می‌شود. در روش دوم یعنی برش استخوان درشت نی، استخوان ساق پا از ناحیه زیر زانو برش داده و برای تصحیح تراز مناسب شکل دهی می‌شود.