جام جم/ « ترفندی که دیگر جواب نمی‌دهد! » عنوان سرمقاله روزنامه جام جم نوشته محمدمهدی ایمانی‌پور(رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی) است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

شهادت مظلومانه شیخ خضر عدنان، زندانی مقاوم و در بند فلسطینی، از یک‌سو سایه‌ای از اندوه و ماتم را بر چهره آزادگان جهان و حامیان پرشمار آرمان آزادی قدس شریف نشانده و از سوی دیگر، عزم گروه‌های مقاومت را در مواجهه با رژیم سفاک و اشغالگر صهیونیستی دوچندان ساخته است. گروه‌های مقاومت امروز از انتفام گسترده‌ای سخن می‌گویند که هزینه‌‌ها و عواقب آن برای تل‌آویو و حامیان آن به مراتب بیشتر از حد تصور خواهد بود.
خلق بحران‌های موازی و فدا کردن یکی از بحران‌ها به پای دیگری، یک فرمول شناخته شده در معادلات سیاسی -امنیتی رژیم غاصب صهیونیستی محسوب می‌شود. پس از شکل‌گیری کابینه ائتلافی نتانیاهو در تل‌آویو، شاهد شکل گیری بحران‌های بی‌سابقه‌ای در اراضی اشغالی بودیم .سرازیر شدن مخالفان اصلاحات قضایی نتانیاهو به خیابان‌های تل‌آویو، حیفا و حتی شهرک‌های اشغالی و تعمیق شکاف‌های داخلی صهیونیست‌ها، آنها را بر آن ساخت تا با خلق بحران‌های منطقه‌ای، توحش سازمان‌یافته علیه اسرای فلسطینی، استمرار شهرک‌سازی‌‌ها در اراضی اشغالی و حتی به چالش کشیدن حاکمیت ارضی کشورهایی مانند اردن، تمرکززدایی افکار عمومی دنیا از واقعیتی به نام «حرکت صهیونیست‌ها» به سوی زوال را در دستور کار قرار دهند. پس از واکنش‌های اولیه جهاد اسلامی و گروه‌های مقاومت نسبت به جنایت اخیر تل آویو، رسانه‌های صهیونیستی پرده از اختلاف شدیدی برداشتند که میان  حزب لیکود به رهبری نتانیاهو و حزب موسوم به قدرت یهودی به رهبری بن گویر رخ داده است. محور اصلی این اختلاف، چگونگی واکنش صهیونیست‌ها در برابر جبهه مقاومت فلسطین و چرایی ناکامی سامانه گنبد آهنین و دیگر اجزای منظومه نظامی -امنیتی رژیم اشغالگر قدس در مواجهه با توان موشکی جهاد اسلامی و حماس است. 
اکنون، صهیونیست‌ها ناچار هستند علاوه بر پذیرش هزینه‌های ناشی از اغتشاش داخلی در اراضی اشغالی، هزینه‌های سنگین و جبران‌ناپذیر ناشی از واکنش جمعی جبهه مقاومت را نیز پذیرا باشد.به عبارت بهتر، اکنون خلق بحران‌های منطقه‌ای نه‌تنها به عاملی جهت محو یا حتی کمرنگ‌سازی بحران‌های داخلی در این رژیم تبدیل نشده است، بلکه هر دو نوع بحران یکدیگر را به گونه‌ای بی‌سابقه تکمیل کرده‌اند. پس در اینجا شاهد ابطال یک فرمول مرسوم و نخ نما در اراضی اشغالی هستیم: این بار نه‌تنها بحران‌های داخلی و منطقه‌ای صهیونیست‌ها در یکدیگر هضم نمی‌شوند، بلکه شاهد تجمیع آنها با یکدیگر هستیم.
نکته پایانی، به قدرت مقاومت در مواجهه ترکیبی با صهیونیست‌ها باز می‌گردد. در کنار اعتقاد راسخ به گفتمان مقاومت و آرمان‌های فلسطین، یکی از ویژگی‌های بارز جبهه مقاومت مربوط به رصد مستمر و اقدام به هنگام در برابر جریانات گوناگون قدرت در اراضی اشغالی است. در این معادله، دوگانه سازی‌های خاص و دروغین رسانه‌های غربی میان دو جریان لیبرال و محافظه‌کار در تل‌آویو کمترین اهمیت و اصالتی برای جریان مقاومت نداشته و ندارد! جریان مقاومت در مسیر هوشمندانه و مقدسی که طی می‌کند، تفکیکی میان جریانات داخلی قدرت در تل‌آویو - که جملگی حول یک محور نامشروع گرد هم آمده‌اند - صورت نمی‌دهد. 
​​​​​​​همین مسأله، منتج به تقویت «استحکام مقاومت» و پرهیز از «محاسبات تاکتیکی بازدارنده» در مواجهه با دشمن صهیونیستی شده است. قطعا این روند تا آزادی سرزمین  فلسطین از چنگال صهیونیست‌ها و طنین‌انداز شدن سرود فتح و ظفر در قدس شریف ادامه خواهد داشت.