پدال/ هوش مصنوعی به این سوال پاسخ می‌دهد.

برند بوگاتی پس از مرگ مالک نام آن در سال ۱۹۴۷، پس از جنگ جهانی دوم، تاسیس شد. سپس با آغاز قرن ۲۱ میلادی و معرفی نخستین ابرخودروی جهان، ویرون، جانی دوباره گرفت و تاریخ‌ساز شد. تحول بوگاتی در دوره جدید تنها به بهبود فناوری و طراحی تازه ختم نمی‌شد؛ این برند موفق شد رکورد سریع‌ترین خودروی تولید انبوه جهان را بشکند و این کار را با ابرخودروی موتور میانی خود انجام داد و از آن زمان به بعد، از همین ساختار استفاده کرد.

هرچند مدل‌های مفهومی هم بودند که با فرم موتورجلو تولید شدند اما هیچ‌کدام رنگ خط تولید را به خود ندیدند و در حد یک ایده باقی ماندند. همین مسئله باعث شد تا یک کاربر اینستاگرام، «futurismo» به فکر ایده‌پرداری یک رودستر موتور جلو از بوگاتی باشد. او که صفحه خود را به طرح‌های تولیدشده توسط هوش‌‌مصنوعی اختصاص داده است، تصاویری را از تصورات خود را منتشر کرده است که در این مطلب به آن‌ها نگاهی اجمالی خواهیم انداخت.

هرچند تمام این مدل‌ها یک ایده را به تصویر می‌کشند اما نحوه اجرای آن‌ها با یکدیگر تفاوت دارد. تصویر اول شامل فرم‌های کشیده، یکدست و ارگانیک بیشتری است. ورودی هوای سپر در این طرح جریان هوا را از پشت چرخ‌ها به بیرون هدایت می‌کند و روی‌هم‌رفته تداعی‌کننده یک مسابقه‌دهنده ایتالیایی با طراحی مدرن است و در میان تمام تصاویر، به‌نظر بهترین تناسبات را دارد. تصویر بعدی همان فرم‌های یکپارچه روی بدنه با شکستگی کنار درها ترکیب کرده. به نظر می‌رسد این مدل، کابین کوچک‌تری دارد یا نسبت‌به تصویر اول، خودرویی اسپرت‌تر را به تصویر می‌کشد.

تصویر بالا را به‌جرئت می‌توان دورترین حالت ممکن از فلسفه طراحی کنونی بوگاتی دانست؛ این مدل بیشتر حال‌هوای بوگاتی تایپ ۳۵ کلاسیک را دارد که در دوره خود در مسابقات گرندپری شرکت می‌کرد. البته اگر صادقانه به مسئله نگاه کنیم، اگر نشان بوگاتی و جلوپنجره نعل‌اسب دفرمه‌شده آن را بردارید، به خودروهای کاترهام شباهت بیشتری دارد.

تصویر بالا به‌جرئت نزدیک طراحی را به خودروهای کنونی بوگاتی دارد چون از همان فرم آشنای چراغ‌های کشیده روبه‌بالا، جلوپنجره نعل‌اسب، هواکش‌های افقی سپر و طاق برامده چرخ‌های عقب استفاده می‌کند. البته این مدل برخلاف دو تصویر اول که عملا اسپیدستر محسوب می‌شدند، این طرح یک رودستر با فرم تارگا قلمداد می‌شود که کاپوت بیش‌ازاندازه کشیده‌ای دارد. 

آخرین مدل طراحی‌شده هم ترکیبی از خطوط ارگانیک و شکستگی‌های به‌جا است. خط شانه این خودرو که احتمالا از عقب آن آغاز شده و دورتادور بدنه را فراگرفته است، بخش بالایی و پایینی را بهترین شکل از هم جدا کرده است. این مدل هم مانند بقیه بدون چراغ طراحی شده است که دلیل آن را می‌توان ضعف هوش‌مصنوعی در طراحی درست چراغ مطلوب دانست. روی‌هم‌رفته، تصور یک خودروی جدید هیچ‌گاه بد نیست و اتفاقا باعث می‌شود ذهن طراحان و حتی سازندگان برای ایده‌پردازی محصول جدید باز شود؛ حتی اگر هیچ‌گاه این مدل‌ها را وارد خط تولید نکنند. کدام یک از این رندرها بیشتر توجه شما را به خود جلب کرد؟