ورزش 3/کیلیان امباپه در جهنم دورتموند و در پستی که از آن نفرت دارد، سوخت تا پاریس تاوانش را به سختی بدهد. مشکلی که رئال قبل از ورود ستاره فرانسوی حل کرده است.
چارچوب دفاعی بروسیا دورتموند به دنیای فوتبال نشان داد که پست شماره 9 آن چیزی نیست که کیلیان امباپه را خوشحال می کند. 
دیوار زردی که او در 90 دقیقه بازی رفت نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا در آن گرفتار شده بود، مثالی عالی برای رئال مادریدی بود که شروع به آماده شدن برای ورود این بازیکن فرانسوی می شود و در رئال مدتی است که می دانند امباپه هرگز یک شماره 9 ایده آل نیست.
دیشب فقط ویتینیا و مارکینیوش در پی اس جی درخشیدند و نگذاشتند پاریس با شکستی سنگین تر برگردد. اگر آن تکل دقیق دقیقه پایانی مدافع برزیلی نبود، پی اس جی با بیشتر از یک گل سیگنال ایدونا پارک را ترک می کرد. ویتینیا مثل هر دو بازی رفت و برگشت برابر بارسا جواهر خط میانی تیمش بود و مهاجمان قدر پاس های او را ندانستند. با این نتیجه، تیم آلمانی دلایلی خوب برای رویای یک فینال دیگر بعد از 2013 دارد اما گام به گام. آنها ابتدا باید از پارک دو پرنس دیدن کنند.
یافتن راه حل قبل از ورود امباپه 
در تابستان گذشته، وینیسیوس مجبور شد بخشی از آموخته های خود را تغییر دهد، درسی که او را به یکی از بهترین ها در فاز تهاجمی تبدیل کرده است. در واقع او خود را در خدمت ماموریت جدید آنچلوتی قرار داد. این ستاره برزیلی از زمانی که فوتبالش را شروع کرد، به عنوان وینگر چپ بیشترین لذت را از بازی برده اما این تا رسیدن جود بلینگام به رئال بود.
آنجا شماره هفت رئال متوجه شد که بازی در نقشی غیر از وینگر، به او اجازه می دهد تا به دروازه نزدیک تر شود و او حالا کاملاً با نقش جدید خود سازگار شده، نقشی که می تواند مقدمه ورود کیلیان امباپه به رئال باشد.
شماره هفتی فرانسوی به عنوان پست 9 مناسب نیست و قبلاً چندین بار به وضوح نشان داده است که در آن موقعیت احساس راحتی نمی کند. بازی لیگ قهرمانان برابر بروسیا نمونه کامل آن بود. کیلیان در نیمه اول محو بود و در نیمه دوم کمی بهتر اما نتوانست ناجی تیمش از جهنم دورتموند شود. رئال مادرید این مشکل را به موقع دید و حس کرد. رئال درست قبل از ورود بازیکن PSG به دنبال راه حلی برای آن بود.
کیلیان اسیر در دیوار زرد
ادین ترزیچ یک دیوار زرد رنگ برای کیلیان امباپه طراحی کرد. چارچوب دفاعی او کافی بود تا ستاره فرانسوی را عصبانی کند. عصبانی از اینکه آنطور که می خواست در جریان بازی قرار نگرفت. با هوملس که بهترین نسخه خود را بازیافته، امباپه دشواری های زیادی در زمین داشت. او با تکل های زیبای خود بارها امباپه را ناکام گذاشت و چندین بار ضد حمله فرانسوی ها را قطع کرد.
دیشب امباپه در حمله احساس تنهایی می کرد. بهترین عملکرد او درست زمانی بود که او به سمت چپ رفت. کیلیان یک توپ به تیر زد و پر تحرک تر نشان داد. در مجموع او ناامید و ناتوان از یافتن خط ارتباطی با ویتینیا، شماره هفت، سایه فوتبالیستی بود که ما به آن عادت کرده ایم. 
چهره گرفته و عصبی امباپه در پایان بازی حس واقعی او در پایان مسابقه ای را نشان می داد که شاید مقدمه پایان رویای فینال لیگ قهرمانان برای او باشد و این بدترین وداع ممکن او با پاریس خواهد بود. 90 دقیقه دیگر در پارک دو پرنس و با امباپه در پست محبوبش، همه چیز ممکن خواهد بود.