فارس/در دیدارهای باقی‌مانده از لیگ بیست و سوم، تکلیف قهرمان، صاحبان سهمیه آسیایی و کاندیداهای سقوط روشن می‌شود و آزمون شرافت در بالاترین سطح خود قرار خواهد گرفت.
با پایان دیدارهای شب گذشته، پرونده هفته بیست و پنجم لیگ برتر هم بسته شد. در این هفته، شمس آذر، هوادار و نساجی، تیم‌های برنده بودند و سایر بازی‌ها با تساوی به پایان رسید. دیدار تیم‌های تراکتور – استقلال در تبریز و پرسپولیس – سپاهان در تهران، فقط هیاهو و جنجال داشت و دریغ از چند دقیقه فوتبال در مهم‌ترین دیدارهای هفته. از سوی دیگر، مس رفسنجان و گل‌گهر تن به تساوی دادند، آلومینیوم اراک در بازی با فولاد و استقلال خوزستان مقابل ملوان به کسب یک امتیاز راضی شدند.

هفته بیست و پنجم البته پر از اتفاقات عجیب بود. حواشی دیدار سپاهان و پرسپولیس از یک سو و برکناری علی خطیر، مدیرعامل باشگاه استقلال، از جمله مسائل رقم خورده در این ایستگاه بودند.با این حال، فوتبال ایران در سطح لیگ برتر با برگزاری مسابقات 5 هفته جذاب دیگر ادامه پیدا خواهد کرد. هر چند همین حالا و به فاصله 15 امتیاز تا پایان فصل، نرخ رشد شایعات به بالاترین حد خود رسیده و اهالی فوتبال را کلافه کرده است.

شایعات فراوانی در مورد مسائل پشت پرده، رفاقت‌های پنهانی، تماس‌ها و ملاقات‌های مشکوک، پیام‌های آنچنانی بین برخی افراد بانفوذ در باشگاه‌ها و... فقط بخش کوچکی از این حواشی هستند که در این هفته‌ها، سایه سنگین و شوم خود را بر فوتبال ایران انداخته است.
 پر واضح است که در هفته‌‎های حساس آینده که باید شاهد تعیین تکلیف تیم قهرمان باشیم، نام تیم‌هایی که قرار است فصل آینده در لیگ یک بازی کنند را یادداشت کنیم، یا برای معرفی تیم‌هایی که سهمیه آسیایی می‌گیرند آماده شویم، «شرافت و اخلاق» باید پررنگ‌ترین کلیدواژه فوتبال کشور باشد. بدون شرافت و حفظ حدود اخلاقی، فوتبال ایران وارد گردابی از شایعات، دروغ، تزویر و بی‌اخلاقی می‌شود. لیگ برتر حالا تشنه اخلاق‌گرایی مدیران، مربیان، بازیکنان و همه اعضای خانواده خود است.

اتفاقات این هفته هر چه بود، تمام شد اما در 5 بازی آینده، نباید اذهان به سمت نمایش مضحک یا عملکرد ضعیف هیچ‌یک از مدیران، مربیان و بازیکنان متبادر شود.تصور اینکه مربیان با هر شیوه‌ای به دنبال حفظ رفاقت‌های قدیمی خود باشند و با تمام توان و ابزار خود به رقابت با تیم‌های بالا و پایین جدول نروند، پشت هر انسانی را می‌لرزاند زیرا معنای واقعی کم‌فروشی، بی‌اخلاقی و بی‌بند و باری نسبت به مسئولیت سنگین باشگاه‌هاست.البته فوتبال به حدی پیشرفت کرده که دیگر با استفاده از الگوریتم‌های مدرن، اپلیکیشن‌های آنالیز و تماشای چند دقیقه از یک بازی یا صحنه‌های گلزنی، اشتباهات فردی یا حتی تیمی بازیکنان قابل رویت است و آبروی تیم یا مربیان و بازیکنانی که قصد چنین کاری داشته باشند خواهد برد. به قول شاعر، «سیه روی شود هر که در او غش باشد!»
از طرفی، این روزها و هفته‌ها بیش از همیشه باید منتظر ورود نهادهای ناظر بر اخلاق و انضباط فوتبال بر لیگ باشیم. حتی با توجه به اینکه فوتبال ایران از بودجه دولتی ارتزاق می‌کند، زمان آن فرا رسیده که گزارش‌ اتفاقات هر مسابقه به صورت کارشناسی شده، تحویل نهادهای تصمیم‌ساز یا نظارتی خارج از دایره فوتبال شود تا به خاطر رفاقت و مسائل پشت پرده بین چند مدیر و مربی، بودجه دولتی سوخت نرود.

جامعه فوتبال ایران با چشمان تیزبین و ذهن روشن خود، قاضی و داور این هفته‌های لیگ است و هر لغزش و اتفاقی قابل بحث و بررسی است. اگر مربیانی بهانه بیاورند، بازیکنانی به دنبال کم‌کاری باشند یا وجدان خود را به خاطر هر مساله‌ای به چالش بکشند، حتما توسط وجدان بیدار اهالی فوتبال زیر ذره‌بین هستند و امید می‌رود اتفاقات به شکلی رقم بخورد که نتایج همه دیدارهای باقی‌مانده‌ با یک فوتبال پاک تعیین شود.