عصر ایران/ زمانی که نمایشگاه جهانی بهترین راه برای مشاهده آینده و یادگیری درباره پیشرفت های فنی و علمی از سراسر جهان بود، جنرال موتورز این ایده را گسترش داد و نمایش خود را راهی جاده کرد. "رژه پیشرفت"  (the Parade of Progress) جنرال موتورز شامل اتوبوس های بزرگی – ابتدا 8 دستگاه و بعدا 12 دستگاه - بود که از سال 1936 تا 1956 در سه تور طولانی در آمریکا حضور داشتند و تاثیری ماندگار بر کسانی که آنها را دیدند بر جای گذاشتند.

در فوریه 1936، رژه پیشرفت به بیش از یک میلیون نفر در لیکلند، فلوریدا معرفی شد. طی این رویداد تاریخی، هشت اتوبوس استریم لاینر سفارشی ساخته شده بخشی از کمپین تبلیغاتی جنرال موتورز شدند که تا دهه 1950 ادامه یافت. رژه پیشرفت در سراسر آمریکا به موفقیت بزرگی تبدیل شد.

ایده رژه پیشرفت در نمایشگاه جهانی شیکاگو 1933 شکل گرفت، زمانی که چارلز اف. کترینگ، پژوهشگر افسانه ای جنرال موتورز، در این رویداد شرکت کرد. وی به دنبال این بود که چگونه می توان چنین ایده ای را بسته بندی کرد و برای مردم برد. ایده کترینگ در سال 1936 به واقعیت تبدیل شد، زمانی که جنرال موتورز یک سیرک علمی سیار را راه اندازی کرد که نشان می داد چگونه پژوهش های صنعتی شیوه زندگی آمریکایی را از طریق محصولات و فرآیندهای بهتر بهبود می بخشد.

در مجموع، 12 اتوبوس فیوچرلاینر برای رژه پیشرفت از سال 1936 تا 1941 و دوباره از سال 1953 تا 1956 استفاده شد. به گفته برخی مورخان خودرو، اتوبوس های فیوچرلاینر جنرال موتورز یک سبک الهام گرفته شده از آرت دکو را ارائه می کردند که برای عموم منحصر به فرد بود.

اتوبوس های فیوچرلاینر دارای درهای جانبی بزرگی در هر دو طرف بدنه خود بودند که برای نمایش جدیدترین فناوری های جنرال موتورز از موتورهای جت تا موارد دیگر باز می شدند.

پس از جنگ جهانی دوم، رژه پیشرفت جنرال موتورز در سال 1953 از سر گرفته شد و اتوبوس های فیوچرلاینر در سراسر آمریکا مورد استفاده قرار گرفتند. با این وجود، ظهور تلویزیون به این معنی بود که مردم می توانستند برنامه ها و پیشرفت های علمی در اتاق های نشیمن خود ببینند، از این رو، رژه پیشرفت در سال 1965 به پایان راه خود رسید.