کاظمی در این‌رمان اجتماعی، به جامعه جنگ‌زده دهه ۱۳۶۰ نگاه می‌کند؛ جامعه‌ای که با عشق، آرزو، امید، بهت و اندوه همراه بوده است. کتاب همچنین روایتگر داستان زنانی رنج کشیده و مردانی است که صدای بمب و خمپاره به کابوس شان تبدیل شده است.

«آواز آن پرنده آتشین» هم مناسب مخاطبینی است که طعم جنگ را چشیده‌اند و هم مناسب کسانی است که آن ایام را تجربه نکرده اند و فقط روایت هایی به گوش شان رسیده است.

داستان از عشق سودابه به یکی از پسران همسایه آغاز می شود اما این عشق با مخالف برادر سودابه مواجه می‌شود. برادر برای دوری سودابه از پسر، خواهرش را به اهواز می‌فرستد. سودابه بعد از حضور در اهواز با حال و هوای مناطق جنگ‌زده آشنا و در ادامه با ماجراها و واقعیت‌های جنگ روبرو می‌شود.