/ کمبود اتوبوس‌های شهری، معضلات حمل و نقل و آلودگی هوا سرانجام دولت را وادار به واردات اتوبوس و برقی‌سازی ناوگان حمل و نقل عمومی کشور کرد.

به گزارش ، طی یک سال گذشته دولت و وزارت صمت در هر زمینه اقداماتی انجام دادند و اکنون هم شهرداری تهران تبلیغات گسترده‌ای درباره واردات اتوبوس‌های برقی می‌کند و سعی در حماسه‌سازی آن دارد؛ اقدامی که به نظر می‌رسد عباس علی‌آبادی، وزیر صمت موافق آن نیست.

چندی پیش وزیر صمت با حضور علیرضا زاکانی، شهردار تهران، از خودروی برقی رونمایی کرد، اما پس از آن شهردار به سراغ چینی‌ها رفت و قرارداد واردات اتوبوس‌های برقی را امضا کرد. طبق قراردادی که شهرداری تهران با چینی‌ها منعقد کرد، قرار است هزاران دستگاه اتوبوس، تاکسی و ون (همه در مدل‌های برقی) وارد کشور شود تا در ناوگان حمل‌و‌نقل عمومی پایتخت مورد استفاده قرار گیرند. اما در این میان باید اشاره کرد که خرید اتوبوس برقی از شرکت ساختمانی با کیفیت نامعلوم منجر به هزینه میلیون‌ها یورو می‌شود که نتیجه آن مشخص نیست!

ساز مخالفت میان شهردار و وزیر
اختلاف نظر شهردار و وزیر به همین‌جا ختم نشد. علی‌آبادی چندی پیش گفت:« بهانه می‌کنند که ما فوری اتوبوس می‌خواهیم. درحالی که در تولید اتوبوس نیازمند واردات نیستیم.» اظهارنظر علی‌آبادی در حالی مطرح می‌شود که با گشتی در سطح شهر می‌توان دریافت که طی سال‌های اخیر، استفاده از اتوبوس‌های شهری (BRT) برای مردم این کلانشهر به یک معضل اساسی تبدیل شده است و ساعات پیک شلوغی باید در صف‌های طویل ایستگاه‌ها، چشم‌انتظار اتوبوس‌های فرسوده نشست. گرچه باید به این نکته اشاره کرد که وزیر همچنان بر برقی‌سازی ناوگان حمل و نقل عمومی تاکید دارد و به دنبال داخلی‌سازی این مساله است.

در همان زمانی که وزیر چنین ادعایی را مطرح کرد، زاکانی تبلیغات گسترده خود را در رابطه با واردات اتوبوس‌های برقی وارداتی در سطح شهر آغاز کرد.

در یکی از تبلیغات شهرداری تهران مطرح می‌شود که چرا شهردار بجای خودروسازان داخلی، به سراغ چینی‌ها رفته است. «سرعت لاکپشتی خودروسازان داخلی در ساخت»، «قیمت پایین‌تر نسبت به مدل مشابه ایرانی» و … از جمله دلایلی بود که زاکانی را به واردات اتوبوس برقی از چین کشاند.

چرا قاطیعیت در واردات خودرو وجود ندارد؟
حال به این اقدام زاکانی انتقاداتی وارد شده است. برخی می‌گویند زیرساخت‌ها همچنان آماده نیست. برخی دیگر معتقدند اتوبوس‌های ایرانی هم‌قیمت با چینی‌ها هستند و با احتساب هزینه‌های حمل و نقل و تعرفه‌ها، برقی‌های چینی بسیار گران‌تر از ایرانی‌ها از آب در می‌آید. پس چرا شهرداری تهران به دنبال چینی‌هاست؟

اما پاسخ شهردار چه بود؟ با گشتی در محیط‌های عمومی از جمله مترو بنرهای به ظاهر تبلیغاتی به چشم می‌خورد که پاسخ به انتقادات واردشده به شهرداری است. در این بنرها نوشته شده است که کسانی که با این اقدام مخالف‌اند ضدانقلاب، پروژه‌بگیر مجازی، حسودان سیاسی یا وابستگان مدیریت شهری در گذشته‌اند.

حال این مساله مطرح می‌شود که چرا در رابطه با واردات خودرو این مسائل مطرح نمی‌شوند؟ چرا مخالفان در مساله واردات خودروهای سواری دست‌اندازی جدی در مسیر واردات آن هستند، اما در مقابل اتوبوس‌های برقی پروژه‌بگیر و ضدانقلاب می‌شوند و برنامه واردات اتوبوس‌ها بدون ذره‌ای تاخیر و با قاطعیت اجرا می‌شود؟