آخرین خبر/ این تویی ای کم گرفته بیش را

بیش و کم بگذار و بستان خویش را




تو نیِ مایی و در تو می دمیم

هم تو در ما دم که ما نایِ توییم




بی تو این عالم نگینی بی بهاست

زانکه انگشتِ سلیمانی تو راست




فکرِ هستی آفرین از هستِ تو

آفرینِ آفرینش : دستِ تو




دستِ تو بر سازِ هستی پرده بست

سازها از دستِ تو آمد به دست




زخمه ها را همچو باران ریختی

شورها از پرده ها انگیختی




پیکرِ نازک تراشیدی ز سنگ

جان برون آوردی از زندانِ تنگ




از تو آمد نامور لوح و قلم

وین علامت ها به عالم شد علم




بر گرفتی مشعلِ اندیشه را

سوختی تاریکیِ این بیشه را




روشنایی ها ز دانایی تُست

هم ز دانایی توانایی تُست




گوهرِ گنجینهِ شایان تویی

یوسفی با حُسنِ بی پایان تویی...



هوشنگ_ابتهاج