خراسان/ محمدرضا رحمانی با نام هنری، مهرداد اوستا (زاده ۲۰ بهمن ۱۳۰۸– درگذشته  ۱۷ اردیبهشت ۱۳۷۰) یکی از تاثیرگذاران حوزه شعر و ادبیات معاصر است  تیرانا، از کاروان رفته، پالیزبان، حماسه آرش،  امام، حماسه‌ای دیگر، تصحیح دیوان سلمان ساوجی و... بخشی از مجموعه‌های شعر، داستان و آثار پژوهشی اوست.
 وفا نکردی و کردم، خطا ندیدی و دیدم
شکستی و نشکستم، بُریدی و نبریدم
 اگر ز خلق ملامت، و گر ز کرده ندامت
کشیدم از تو کشیدم، شنیدم از تو شنیدم
 

  وفا نکردی و کردم، خطا ندیدی و دیدم
شکستی و نشکستم، بُریدی و نبریدم
 کی ام؟ شکوفه اشکی که در هوای تو هر شب
ز چشم ناله شکفتم، به روی شکوه دویدم
 
 مرا نصیب غم آمد، به شادی همه عالم
چرا که از همه عالم، محبت تو گزیدم
  چو شمع خنده نکردی، مگر به روز سیاهم
چو بخت جلوه نکردی، مگر ز موی سپیدم
 
  به جز وفا و عنایت، نماند در همه عالم
ندامتی که نبردم، ملامتی که ندیدم
   نبود از تو گریزی چنین که بار غم دل
ز دست شکوه گرفتم، به دوش ناله کشیدم
 
 جوانی‌ام به سمند شتاب می‌شد و از پی
چو گرد در قدم او، دویدم و نرسیدم
   به روی بخت ز دیده، ز چهر عمر به گردون
گهی چو اشک نشستم، گهی چو رنگ پریدم
 
  وفا نکردی و کردم، به سر نبردی و بردم
ثبات عهد مرا دیدی ای فروغ امیدم؟
***