عصر ایران/ کارواش خودرو در دهه 1920 با آنچه در دنیای مدرن امروز می شناسیم، متفاوت بود. در تصویر زیر که مربوط به سال 1924 است، یک کارواش در شهر شیکاگو، آمریکا دیده می شود. در آن زمان، کارواش دیگری به این شکل در این شهر قرار داشت. اما ریشه های آنچه به نام "کاسه شستشوی خودرو" (Auto Wash Bowl) شناخته می شد، از سینت پل، مینه سوتا سرچشمه گرفت.

پتنت این کارواش توسط سی پی بوهلند در سال 1921 ثبت شد. وی این کاسه را به عنوان راهی برای تمیز کردن آسان گل و لای از سطح زیرین خودروها ایجاد کرد. در جاده های اغلب آسفالت نشده آن دوران، گل و لای روی سطح زیرین خودروها و چرخ ها جمع می شد. طرح مبتکرانه کاسه شستشوی خودرو برای رسیدگی به این شرایط طراحی شده بود.

ویژگی های کارواش کاسه شستشوی خودرو
کاسه بتنی این کارواش حدود 24 متر پهنا و عمیق ترین نقطه آن در مرکز 40 سانتیمتر بود. این کاسه دارای چندین برجستگی بود. هزینه استفاده از کارواش کاسه شستشوی خودرو 25 سنت بود. یک کارگر وظیفه پوشاندن رادیاتور خودروها با یک پوشش لاستیکی محافظ را بر عهده داشت. مشتریان از طریق یک سطح شیب دار در گوشه کاسه با سرعتی کمتر از 20 کیلومتر بر ساعت وارد آن می شدند.
 
برجستگی های موجود در این کاسه بتنی لرزشی ایجاد می کرد که پاشش آب به سمت خودرو را موجب شده و به پاک شدن گل و لای از شاسی و چرخ ها کمک می کرد.

پس از حدود چهار دقیقه، خودرو از کاسه خارج می شد. اگر مشتریان شستشوی کامل می خواستند باید وارد قسمت دیگری می شدند تا دیگر بخش های خودرو نیز تمیز شود.

پس از موفقیت این ایده در سینت پل، اولین کارواش کاسه شستشوی خودرو در شیکاگو ساخته شد.  

اما با تکامل فناوری کارواش خودرو، کاسه شستشوی خودرو در قسمت شمالی شیکاگو تنها دو سال بعد توسط یک مشاور املاک محلی خریداری شد. کاسه شستشوی خودرو در قسمت جنوبی شهر نیز در دهه 1930 تخریب شد.