آخرین خبر/ امام صادق علیه السلام: کسى که زندگى را بر این بنا نهاده که معصیت کند و در پایان عمر توبه کند؛ در پى فریفتنِ کسى است که فریفته نمى شود و تلاش مى کند از لذّتهاى نقد بهره برد و به خود وعده مى دهد که در آینده، توبه خواهد کرد؛ علاوه بر آنکه به وعده وفا نخواهد کرد. زیرا رها شدن از رفاه و لذت و انجام توبه، بویژه در پیرى و ناتوانى بدن، امرى بس دشوار است. انسان در امان نیست که با پس انداختن توبه ، مرگش فرا رسد و بدون توبه از دنیا خارج شود. [این شخص ]مانند کسى است که بدهکارى مدت دار بر عهده اوست و قدرت بر اداى دین دارد؛ امّا همیشه آن را به تأخیر مى اندازد تا زمان پرداخت فرا رسد؛ اما سرمایه، از دست رفته و قرض بر گردنش باقى است

بحارالأنوار جلد3 صفحه83