خراسان/ دانشجو هستید یا کارمند، خانه‌دار یا هنرمند؟ شغل آزاد در مواجه با مشتری دارید یا کسب‌وکاری را در فضای مجازی اداره می‌کنید که مشتری‌ها را اصلاً نمی‌بینید؟ امروز یک درس جالب و تازه از فوتبالیستی تمام نشدنی را مرور می‌کنیم که در هر کار و موقعیتی باشید می‌تواند برای شما کاربردی و مهم باشد. درسی از اشک‌های جمعه شب کریس رونالدو بعد از فینال جام‌حذفی عربستان.

وقتی انگیزه‌ها سرد می‌شود
در شروع هر کاری انگیزه داریم؛ اما در ادامه ممکن است به مرور سرد شویم و با آن شور قبلی کارهای‌مان را انجام ندهیم. تصور کنید یک مغازه دارید، روزهای اول دوست دارید هر مشتری که داخل مغازه‌تان می‌شود حتی اگر خرید نمی‌کند هم با خاطره‌ای خوب از مغازه شما خارج شود؛ اما در ادامه وقتی هر روز شاهد این هستید که آدم‌های زیادی قیمت می‌گیرند و خرید نمی‌کنند ممکن است دیگر انگیزه قبل را نداشته باشید. به‌گوشی‌تان خیره می‌شوید و هر مشتری که می‌آید با بی‌حوصلگی جوابش را می‌دهید. این موقعیت را می‌توان در هر زمینه دیگری تصور کرد. مثل تفاوت اولین روزهای دانشگاه با ترم‌های بعدی. مثل اولین روزهای یک شغل اداری که می‌خواهید همه چیز روی روال باشد و خودتان را اثبات کنید اما کم‌کم حس می‌کنید سازمان‌تان تفاوتی بین کار خوب و بد قائل نیست و آن‌طور که اول بودید کارها را انجام نمی‌دهید. اما همه این‌ها چه ربطی به اشک‌های کریس داشت؟
 
راز تداوم کریس
جمعه شب فینال لیگ‌حذفی عربستان بین الهلال و النصر دو تیم مدعی و رقیب همیشگی برگزار شد. النصر با فوق‌ستاره‌اش کریس رونالدو که این فصل در لیگ حرفه‌ای عربستان کاملاً زیر سایه الهلال بود آخرین شانسش را برای کسب یک جام در پیش داشت. این بازی پرهیجان و جذاب در نهایت با ضربات پنالتی به نفع الهلال تمام شد و اتفاقی که در جریان پنالتی‌ها و بعد از آن توجهات را جلب کرد هیجان و نگرانی کریس رونالدو حین پنالتی‌های هم تیمی‌هایش و اشک‌های بی‌امان او بعد از باخت بود. کریسی که عناوین تیمی و انفرادی زیادی را کسب کرده که جام‌حذفی عربستان قطعاً در بین آن‌ها اهمیت زیادی ندارد اما با تمام وجود بازی کرد، هیجان داشت و بعد از باخت هم متاثر شد. بدون شک راز ماندگاری او در فوتبال همین انگیزه شگفت‌انگیز است. شوری که تمام شدنی نیست. بسیاری از فوتبالیست‌ها بعد دوران اوج به تیم‌های متمول عربی می‌آیند تا پول خوبی بگیرند و در این تیم‌ها با تمام وجود بازی نمی‌کنند و از موفقیت به وجد نمی‌آیند و از ناکامی هم این‌طور متاثر نمی‌شوند. اما کریس رونالدو چنان برای این باخت اشک ریخت که انگار مهم‌ترین مسابقه دوران ورزشی‌اش بوده و بهترین فرصتش برای ماندگاری نامش در تاریخ فوتبال را از دست داده. تمام‌نشدن فوتبال او به‌خاطر همین تمام نشدن انگیزه و شوق اوست. موضوعی که می‌تواند درس جالبی برای ما در موقعیت‌های مختلف زندگی باشد. این‌که همیشه در موقعیت‌های مختلف زندگی‌مان همان هیجان، کنجکاوی، شوق و انگیزه‌های روزهای اول را داشته باشیم.

نویسنده : مصطفی صابری