هم میهن/متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و انتشارش در آخرین خبر به معنای تایید آن نیست

عباس عبدی، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی درباره علت کاربست واژه «خالص‌سازی» توسط علی لاریجانی به هم‌میهن گفت: «در انتخابات 1400 از نظر اصلاح‌طلبان و منتقدان یک‌دست‌سازی رخ داد، اما به نظر می‌رسد از موضع اصولگرایان کاربرد کلمه «خالص‌سازی» مناسب‌تر است. به بیان دیگر وقتی می‌خواهند اصلاح‌طلبان حضور نداشته باشند در واقع می‌خواهند غیرخودی نباشد و حکومت یکدست باشد، اما درباره اصطلاح‌ خالص‌سازی آقای لاریجانی، باید گفت که این واژه به‌معنای آن است که این افراد را از خودشان می‌دانند اما ناخالص هستند و می‌خواهند ناخالصی را بیرون بریزند.» او افزود:«بنابراین کاملا واضح است جریانی که انتخابات 1400 را شکل داد، از موضع براندازها یک معنا دارد و از موضع اصلاح‌طلبان یک‌دست‌سازی رخ داده است، اما از موضع اصولگرایان حذف شده معنای خالص‌سازی کاملا مناسب و برازنده آن روند است. طبعا کارکرد این روش نیز انحصار قدرت در سیاست و انحصار منابع و منافع برای مجموعه خالص‌سازی‌شده و اطرافیان آنهاست. اما کارکرد این روش به‌طور کامل برخلاف اهداف تعیین‌شده خواهد بود و به شکست کامل انحصار منجر خواهد شد.» لاریجانی در اطلاعیه خود از تعبیر «رقابت تصنعی» استفاده کرده است؛ مسئله‌ای که می‌‌تواند به نوعی نشان‌دهنده عدم تمایل و انگیزه نیروهای عاقل محافظه‌کار برای مشارکت در انتخابات آینده باشد. این اطلاعیه در واقع سوالی را درباره تاثیر موضع لاریجانی بر روند انتخابات و تحولات سیاسی ایجاد می‌کند. عبدی در اینباره بیان کرد:«نکته بسیار مهم بیانیه لاریجانی آن است که مشارکت انتخاباتی را با وضعیت کنونی و به‌صورت ضمنی رد می‌کند. در شرایط کنونی شرکت در انتخابات را مستلزم فراهم کردن مقدمات زیادی می‌داند تا انتخابات معنادار شود. با شرایط کنونی طبیعی است که انتخابات معنادار نیست و اطلاعیه لاریجانی رد کردن انتخابات به شکلی سیاستمدارانه است. بدین معنی است که اگر اتفاقی نیفتد با این وضعیت نمی‌توانند در انتخابات حضوریابند. زیرا معذوریت افرادی مانند لاریجانی برای شرکت در انتخابات حتی از نیروهای اصلاح‌طلب نیز بیشتر است. زیرا پیشاپیش شکست فاحشی می‌خورند به این دلیل که اساسا امکان رقابت برایشان فراهم نیست.»
لاریجانی در پایان اطلاعیه خود از تعبیر «ملک را چاره‌ای دیگر لازم است» استفاده کرده است. کاربرد این اصطلاح نیز سوال‌برانگیز است؛ به این معنا که اگر قرار به مشارکت در انتخابات نباشد نیروهای سیاسی چه چاره دیگری خواهند داشت و ساختار سیاسی کشور باید چه تغییرات و اصلاحاتی را برای جلب مشارکت نیروهای سیاسی و مردم اتخاذ کند؟ سوالی که این کنشگر اصلاح‌طلب در پاسخ به آن اظهار کرد: «به‌طور کلی وظیفه نیروهای سیاسی انتقاد کردن و توضیح دادن روند جامعه است و اینکه با طی کردن این مسیر، جامعه به کجا خواهد رسید و در نهایت راه بدیل خود را پیشنهاد کنند. آنها باید تلاش کنند مجموع مردم و نیروها را با ایده‌های خود هماهنگ کنند. افزون بر این به نظرم نتیجه این وضعیت بحرانی‌تر شدن شرایط و افزایش بن‌بست‌هاست تا جایی که به افزایش اعتراضات عمومی و مردمی منجر می‌شود. بخشی از نیروهای سیاسی سعی می‌کنند اعتراضات و انتقادات مردم را به نیروی موثری برای تغییر وضعیت به سمت بهبود تبدیل کنند. این تنها کاری است که نیروهای سیاسی قادر به انجام آن هستند و هر نیرویی که بهتر بتواند وضعیت موجود را توصیف کند، چشم‌انداز بهتری ارائه دهد و اعتماد مردم را بیشتر جلب کند، می‌تواند موفق‌تر باشد. به نظرم نیروهای سیاسی کاری بیش از این نمی‌توانند انجام دهند.»