خراسان/ درس‌هایی از شکست تلخ ملی‌پوش کشتی‌‌فرنگی کشورمان که از قهرمان المپیک جلو بود اما وقتی 2 ثانیه آخر بازی مشغول خوشحالی شد، فن خورد و باخت
موفقیت برای همه ما شیرین است و زمانی که بعد از ماه‌ها یا حتی سال‌ها تلاش به آن می‌رسیم، دوست داریم که آن را جشن بگیریم. اما اگر این جشن زودتر از موعد باشد، یعنی وقتی هنوز از رسیدن به موفقیت مطمئن نشدیم، ممکن است در لحظه آخر همه چیز بر باد برود. احتمالا ویدئوی پربازدید شکست ناباورانه ملی‌پوش کشتی‌‌فرنگی کشورمان را در شبکه‌های اجتماعی دیدید. «سعید اسماعیلی» در وزن ۶۷ کیلوگرم کشتی فرنگی که تا ۲ ثانیه مانده به پایان بازی ۷ بر ۵ از حریف کوبایی پیش بود، پشت به حریف جشن پیروزی گرفت. همین کافی بود تا حریف کوبایی با غافلگیری اسماعیلی، یک فن ۴ امتیازی روی او اجرا کند و در میان بهت خودش و تماشاگران، شکست بخورد. چند دقیقه بعد، اتحادیه جهانی کشتی در واکنش به اشتباه عجیب ملی‌پوش کشتی ایران نوشت: «هرگز قبل از پایان وقت جشن نگیرید!» این اتفاق چند نکته درس‌آموز دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهد شد.

ضرورت ادامه‌دادن به تلاش تا مطمئن‌شدن از پیروزی
اولین نکته‌ای که باید از این اتفاق و شکست تلخ آموخت، اجتناب از جشن گرفتن زود هنگام برای پیروزی‌هاست. تا زمانی که از نتیجه قطعی کارمان مطمئن نشده‌ایم، باید به تلاش خود ادامه داد. اهمیت توجه به این مسئله، زمانی که رقبا فاصله زیادی با ما دارند، بیشتر است چون در این حالت معمولا کار را پایان‌یافته تلقی می‌کنیم که باعث از بین رفتن فرصت‌ها می‌شود. تلاش تا آخرین لحظه، یکی از رموز موفقیت در هر زمینه‌ای است.
اهمیت واکنش ما به اشتباهات‌مان
یک نکته مهم دیگر این است که بسیاری از افراد بعداز شکست که همیشه تلخ و ناراحت‌کننده است، زمان زیادی را در بهت و غم اشتباه خود سپری می‌کنند، در حالی که هیچ انسانی بی‌خطا و اشتباه نیست و واکنش ما به این خطاها از همه چیز مهم‌تر است. ما باید از هر اشتباهی درس بگیریم و با امید به آینده در مسیر پیشرفت گام برداریم.
پذیرش مسئولیت اشتباه خود
نکته بعدی پذیرش مسئولیت اشتباه خود است، کشتی‌گیر کشورمان بعد از شکست، مشغول اعتراض به داور و عوامل برگزاری مسابقه نشد و حتی بعد از پایان مسابقه هم سعی نکرد تقصیر این اشتباه را به گردن دیگران بیندازد و ظاهرا خودش مسئولیت اشتباه را پذیرفت. صرف نظر از این که مقصر این اشتباه چه کسی بوده است، اعتراض کردن و تسلیم شدن به خاطر یک اشتباه قطعا سازنده نیست.
غفلت از کار تیمی
با آن‌که کشتی رشته‌ای انفرادی است اما در این اتفاق و شکست، نقش مهم کار تیمی هم دیده می‌شود. قاعدتا اگر مربی کشتی‌گیر در کنار زمین ارتباط مناسبی برقرار کرده بود، به راحتی اطلاعات مورد نیاز را در دسترس ورزشکار قرار می‌داد. مثلا به او تذکر می‌داد که نباید زودتر از شنیدن سوت پایان کشتی توسط داور، شروع به خوشحالی و گرفتن جشن قهرمانی بکند. در دنیای امروز کار تیمی موثر، یکی از اصلی‌ترین راه‌های دستیابی به موفقیت است و اگر این کشتی‌گیر توسط مربی‌اش، در لحظه و به موقع راهنمایی شده بود، قطعا این اتفاق پیش نمی‌آمد.
این شکست باید فراموش شود
نکته آخر هم این که شکست تلخ ملی‌پوش کشتی‌‌فرنگی کشورمان که از قهرمان المپیک جلو و در آستانه یک پیروزی دلچسب بود، نباید باعث ناامیدی او شود و انگیزه‌اش را برای تلاش بیشتر از دست بدهد. او فقط باید به این مسابقه و نتیجه آن، به عنوان کسب یک تجربه ارزشمند نگاه کند. همه ما باید بعد از هر شکست، چنین دیدگاهی را به آن داشته باشیم تا بتوانیم با قدرت به مسیرمان ادامه بدهیم. بسیاری از افراد هم منتظر رسیدن به یک موفقیت یا یک اتفاق خاص هستند که تازه پس از آن زندگی واقعی را شروع کنند، تا پس از رسیدن به مقصود خوشبخت شوند اما این تصور اشتباه است. بسیار  شنیده‌ایم که می‌گویند «اگر کنکور قبول بشم بعدش راحت می شم، اگر ازدواج کنم، اگر پولدار بشم، اگر فلان مدرک را بگیرم و ...» گویی همه در انتظار یک خط پایان برای شروع زندگی راحت و شاد بودن و خوشبخت شدن هستند اما در زندگی هیچ خط پایانی وجود ندارد که پس از آن خوشبخت شویم چون زمین گرد است و همین چرخش‌ها و همین دورها، خود زندگی است. بنابراین نه رسیدن به یک موفقیت پایان خط است و نه شکست. زندگی ادامه دارد...