خراسان/ چگونگی گذران این روزها هم می‌تواند برای دانش‌آموزان سازنده و مفید باشد و هم مخرب و ناامیدکننده؛ والدین چه کنند؟

فصل امتحانات به اتمام رسیده و دغدغه چگونگی گذران روزهای تابستان ذهن بسیاری از والدین را مشغول کرده است. برخی از والدین به دنبال کلاس‌های ورزشی، هنری یا آموزشی هستند و برخی به دنبال سفر و گردش های تفریحی چرا که می‌خواهند سه ماه از بهترین روزهای زندگی فرزندشان به درستی طی شود. چگونگی گذران این روزها هم می‌تواند سازنده و مفید باشد و هم مخرب و ناامیدکننده بنابراین تصمیم‌گیری و مدیریت این دوره سه ماهه بر عهده والدینی است که مایل اند کودک یا نوجوان‌شان از روال زندگی مفید خود خارج نشود. در ادامه چند توصیه به پدر و مادرها در همین باره داریم.

 برنامه‌ای منطبق با خواسته‌های فرزند
آن چه در تابستان تغییر می‌کند محتواست. این بدان معناست که روال زندگی(ساعت خواب، تغذیه و ... ) باید همچون روزهای مدرسه باشد با این تفاوت که فرزندمان به جای ساعت‌های حضور در مدرسه اوقات‌فراغتی دارد که لازم است به بهترین شکل بگذراند. بنابراین ضرورت دارد فرزندمان در طول ساعات بیکاری برنامه‌ای را اجرا کند که با خواسته‌هایش تا حدود زیادی هماهنگ باشد. آموزش، هنر، ورزش، گردش، مهمانی رفتن، بازی کردن و ... هرکدام که باشد باید کودک به انجام آن اشتیاق نشان دهد. برخی کودکان خودشان از آموزش استقبال می‌کنند، حال ممکن است این آموزش، کلاس زبان باشد یا آموزش یک هنر و برخی تمایل به کلاس‌های ورزشی دارند، برخی هم علاقه مند به فعالیت‌های شغلی یا بازی و ارتباط با گروه همسال یا سایر اقوام و دوستان هستند. اما بهترین گزینه چه می‌تواند باشد و چگونه باید آن را اجرا کرد؟
 توجه به افزایش توانمندی‌های غیرتحصیلی
نخستین و مهم‌ترین اصل برای استفاده مفید از این دوره زمانی، داشتن برنامه‌ای مدون، حساب شده و دقیق است که با توجه به شرایط روحی و روانی و توانایی‌های جسمی، تحصیلی و ... فرزندمان تنظیم شود. کودکی که در طول سال تحصیلی تلاش زیادی داشته و از پیشرفت تحصیلی خوبی برخوردار است، بهتر است این دوره سه ماهه را از آموزش‌های خارج از محتوای درسی برخوردار شود. آموزشی که به آن علاقه مند باشد و بتواند علاوه بر سرگرم‌کردن، با پرکردن دوران فراغتش به توانمندی‌های غیر تحصیلی او هم افزوده شود، این آموزش‌ها نباید  به صورت کلاس‌های سنتی وآموزشی صرف باشد بلکه بسیاری از آموزشگاه‌ها، فعالیت‌های آموزشی را در قالب بازی، طبیعت گردی و سرگرمی‌های گروهی و ورزشی در اختیار دانش آموز قرار می‌دهند.
ورزش به‌جای بازی‌های رایانه‌ای و فضای‌مجازی
ورزش و فعالیت‌های بدنی یکی از ضروریات برای پر کردن اوقات‌فراغت دانش‌آموزان این دوره و زمانه است. این امر منجر می‌شود، کودک یا نوجوان کمتر زمان خود را صرف بازی‌های رایانه‌ای و فضاهای مجازی کند. انتخاب یک کلاس ورزشی با همفکری فرزند یکی از بهترین گزینه‌هاست تا روحیه نشاط و شادابی را در فرزندمان ایجاد کنیم. مثلا شنا از مفرح‌ترین و مفیدترین ورزش‌ها برای سلامت جسم و روان دانش آموزان در فصل تابستان است. شما به عنوان پدر یا مادر باید تلاش کنید تا فعالیت محبوب و مورد علاقه فرزندتان را شناسایی یا با جهت‌دهی مناسب آن‌ها را به مسیری هدایت کنید که کمترین آسیب را به همراه داشته باشد و منتهی به پیشرفت و موفقیت آن‌ها شود.

 8 توصیه مهم برای پُرکردن اوقات‌فراغت کودکان
1 به رعایت آزادی و باب میل بودن آن چه قرار است کودک یا نوجوان انجام دهد، توجه کنید. به عبارت دیگر و در قدم اول، علاقه فرزندتان را جویا شوید.
2 در این برنامه‌ریزی‌ها به تعاملات فرزندمان با ما، مربیان و گروه همسال توجه نشان دهیم و در صورت وجود مشکل به اصلاح آن کمک کنیم.
3 میان پر کردن اوقات فراغت و آموزش پیوند و ارتباط برقرار کنیم.
4 به تفریحات بدنی از طریق بازی‌ها و فعالیت‌های ورزشی برای تخلیه انرژی‌های سرکوب شده، توجه کنیم.
5 امروزه استفاده از تلویزیون، رایانه، اینترنت و موبایل امری جدانشدنی از زندگی مردم است اما این دلیل نمی‌شود تا والدین به فرزندانشان فرصت استفاده طولانی‌مدت و افسارگسیخته از این فناوری‌ها را بدهند و باید در استفاده از آن‌ها فرزندشان را مدیریت کنند.
6 اگر فرزند نوجوان دارید و خودش تمایل به کار کردن دارد  شغل مناسب و مورد علاقه اش را پیدا کنید تا هم به توانایی‌هایش اضافه شود و هم مهارت کسب پول و مدیریت آن را یاد بگیرد(در نظر داشته باشید محل کار به محل زندگی‌تان نزدیک باشد تا به راحتی بتواند به منزل رفت‌و‌آمد کند و نظارت شما هم به محیط و شرایط کاری وی آسان باشد).
7 کلاس‌های هنری می‌تواند یکی از گزینه‌هایی باشد که در کنار لذت بردن و سرگرم شدن، به مهارت‌های فرزندتان بیفزاید.
8کمک در کارهای خانه و پذیرش مسئولیت بخشی از امور را در این سه ماه می‌توانید به فرزندتان واگذار کنید که فواید زیادی برای شخصیت او دارد.

نویسنده : سمانه تعلیم‌دهنده | ‌ کارشناس‌ارشد مشاوره توان‌بخشی