خراسان/ گذشته‌ام باعث ‌شده که قدرت تمرکز روی زمان حال و برنامه‌ریزی برای آینده را نداشته باشم. هیچ فردی من را جدی نمی‌گیرد و همه به چشم یک فرد ساده‌لوح نگاهم می‌کنند. یک نفر هم پشت سرم، مدام می‌گوید من کمبود دارم و خرابم می‌کنم. چه کنم؟
پاسخ مشاور:
مخاطب گرامی، با توجه به اطلاعاتی که در همین پیامک کوتاه تان مطرح کردید، مشخص است که تحت فشار روانی زیادی هستید. در ادامه چند توصیه به شما دارم.
 احتمالا به افسردگی مبتلا شدید
ظاهرا شما فردی حساس و ریزبین هستید. البته گذشته‌نگری و منفی‌بودن می‌تواند به عنوان برخی از علایم افسردگی تلقی شود و ممکن است که شما به خاطر این اتفاقات دچار نوعی افسردگی شده باشید چراکه حساسیت و زودرنجی هم جزو علایم این اختلال محسوب می‌شود. البته این مسئله به عنوان یک احتمال مطرح است و برای تشخیص درست و قطعی لازم است که مراجعه حضوری به روان‌شناس داشته باشید.
 نگویید همه
گفته‌اید هیچ فردی من را جدی نمی‌گیرد و همه به چشم یک فرد ساده‌لوح نگاهم می‌کنند. ممکن است این امر واقعیت نداشته باشد و حتی اگر تعداد معدودی از اطرافیان‌تان تحت تاثیر حرف‌های آن فرد قرار گرفته باشند، شما نباید این دیدگاه را به همه تعمیم دهید.
 ادعای آن فرد را به چالش بکشید
گفته های دیگران را با رفتار درست و منطقی خنثی کنید. اگر باور دارید که سخنان آن شخص درباره شما درست نیست، در اولین مرحله سعی کنید ویژگی های منفی و غیرواقعی را که به شما نسبت داده شده با رفتارهای عقلانی و سنجیده به چالش بکشید و به همه ثابت کنید که آن صحبت‌ها واقعیت ندارد. به هر حال بیشتر انسان‌ها هر حرفی را بلافاصله باور نمی‌کنند و به‌طور نسبی درصدد راستی آزمایی بر می‌آیند، بنابراین اگر مخاطبان آن فرد در رفتار شما مصداق آن حرف‌ها را پیدا نکنند به مرور در دیدگاه‌شان راجع به شما تجدید نظر خواهند کرد. توجه داشته باشید که این کار فقط باید با عمل انجام شود نه با حرف زدن و توجیه کردن.
 با برنامه‌ریزی از گذشته فاصله بگیرید
برای فاصله گرفتن از گذشته برنامه‌ریزی کنید. قبل از هر چیز شما باید دلیل ماندن در گذشته را پیدا کنید و سپس برای کاهش این زمان برنامه‌ریزی کنید تا به تدریج بتوانید آن را کاهش دهید. البته در بیشتر مواقع برای انجام اصولی این کار نیاز به کمک روان‌شناس و مشاور هست زیرا روان‌‌شناس درباره علت‌یابی و درمان این حالت با شیوه‌های علمی می تواند کمک زیادی به شما کند. در ضمن، شما در این فرایند ممکن است اعتماد به نفس خود را از دست داده باشید، بنابراین نیاز دارید تا آن را به حدی برسانید که به تدریج خودباوری در شما شکل بگیرد. یادتان باشد که هر کسی در کنار ضعف ها و نقص های خود یک سری نقاط قوت و توانمندی دارد که لازم است به آن‌ها هم توجه شود.
نویسنده : دکتر حسین محرابی | ‌ روان‌شناس و مدرس دانشگاه