آخرین خبر/؛ مهم نیست کجا این کار را انجام می دهیم، چرا آن را انجام می دهیم یا از پیاده روی چه انتظاری داریم. حرکت بدنی به دلیل فیزیولوژی بدن به تنهایی باعث افزایش شادی می شود
در انجام یک تحقیق حتی زمانی که در دانش‌آموزان احساس ترس ایجاد شده بود، پیاده‌روی باعث می شد حس بهتری در آنها دریافت شود. 
طبق نظر یک متخصص: «مردم میزان مفید بودن پیاده روی برای خلق و خو و روحیه شان را دست کم می‌گیرند. یک مطالعه نشان داده است که صرف چند دقیقه قرار دادن یک پا در مقابل پای دیگر می تواند خلق و خوی ما را به میزان قابل توجهی تقویت کند و مهم نیست که کجا این کار را انجام می دهیم، چرا آن را انجام می دهیم، با چه کسی این کار را انجام می دهیم، یا انتظار داریم پیاده روی چه تاثیری داشته باشد.

روانشناسان می گویند که تأثیرات شادی آفرین از حرکت فیزیکی واقعی ناشی می شود که به نحوه تکامل بشر و تحرک برای یافتن غذا و سایر پاداش ها مرتبط است. 
محققان می گویند مطالعه آنها اولین مطالعه ای است که با حذف تمام عوامل مرتبط با ورزش - مانند هوای تازه، بودن در طبیعت و رضایت از رسیدن به اهداف تناسب اندام، این را نشان می دهد.
نویسندگان مطالعه از دانشگاه ایالتی آیووا در مقاله منتشر شده در مجله Emotion نوشتند: اساساً، "حرکت نه تنها باعث افزایش احساسات عاطفی می شود ... بلکه تحرک تا حدی منشاء احساسات مثبت و عاطفی است، یا به نوعی منعکس کننده آن است."

اپیدمی تنبلی بریتانیا 
بریتانیا در چنگال یک «اپیدمی عدم تحرک» اسیر شده است و تقریباً نیمی از بزرگسالان حتی یک بار در ماه هم نمی‌توانند پیاده‌روی سریع انجام دهند.
روسای بهداشت می گویند 45 درصد از افراد بالای 16 سال آنقدر بی تحرک هستند که نمی توانند ده دقیقه پیاده روی تقویت کننده سلامت را مدیریت کنند.
مقامات بهداشت عمومی انگلستان (PHE) به ویژه نگران بیش از 6 میلیون فرد غیرفعال بین 40 تا 60 ساله هستند که زندگی پرمشغله خود را بر سلامتی خود ترجیح می دهند. 
در یک تغییر عمده استراتژی، آنها گفتند که افراد غیرفعال باید به جای 150 دقیقه ورزش در هفته که سال‌ها از توصیه‌های NHSبوده است، صرفاً برای پیاده‌روی کوتاه از خانه خارج شوند.
آنها گفتند که جمعیت بریتانیا در حال حاضر 20 درصد کمتر از دهه 1960 فعال است و میانگین افراد 15 مایل در سال کمتر از دو دهه پیش پیاده روی می کنند.
نحوه انجام تحقیق 
در طول سه مطالعه و تحقیق، تیم صدها دانشجوی کارشناسی را که از اهداف واقعی تحقیق آگاه نبودند، آزمایش کردند تا از پاسخ‌های مغرضانه اجتناب کنند. 
دو مورد از مطالعات نشان دادند که دانشجویانی که 12 دقیقه را در یک تور پیاده روی گروهی در اطراف ساختمان های دانشگاه یا در یک تور پیاده روی کسل کننده در داخل ساختمان دانشگاه صرف کردند، روحیه مثبت تری داشتند. 
در مطالعه دوم، حتی زمانی که محققین قبل از پیاده‌روی در شرکت‌کنندگان «ترس» ایجاد کرده بودند، اثرات مثبت خلق‌وخو نیز پیدا شد و به آن‌ها دستور دادند که بعد از پیاده‌روی باید یک مقاله دو صفحه‌ای بنویسند.  
در مطالعه نهایی، دانش‌آموزان 10 دقیقه را صرف تماشای ویدیوی گالری ساچی کردند. آن هم در سه گروه مجزا؛ که نشسته بودند، ایستاده بودند یا روی تردمیل راه می‌رفتند. 
یک بار دیگر، در پایان، دانش‌آموزانی که مدتی را صرف راه رفتن کرده بودند، نمرات خلق و خوی مثبت‌تری نسبت به دانش‌آموزانی که نشسته یا ایستاده بودند، گزارش کردند.  

مترجم: ملیحه سلطانی میرزایی