خراسان/ پدرم چند ماهی است بازنشسته شده است. او برعکس همکارانش از این موضوع اصلا خوشحال نشد و حتی تلاش کرد دوباره به کار دعوتش کنند که این اتفاق نیفتاد. همیشه ساکت و گوشه گیر است و اصلا از خانه بیرون نمی رود. ما هم هر چقدر از او می خواهیم ورزش کند، با دوستانش قرار بگذارد یا به سفر برویم، اصلا گوش نمی کند، می‌ترسم افسرده شود.
افراد در زندگی با استرس‏ها و رویدادهایی مواجه می‏شوند که سازگاری آن ها را به چالش می‏کشد. تغییرات چشمگیر زندگی حتی تغییراتی که مثبت تلقی می‏شوند، گاهی استرس‏زا هستند؛ مثل ورود به دانشگاه، ازدواج، تولد فرزند، تغییر محل زندگی و مهاجرت. بازنشستگی هم یکی از این تغییرات است که سازگاری فرد را مدتی دچار اختلال می‏کند و فرد ممکن است علایم افسردگی، اضطراب، خشم و بیقراری و مشکل در روابط بین فردی پیدا کند.
شاید پس از 6 ماه رفع شود
این علایم باید با استرس یا تغییر ایجاد شده رابطه داشته‌باشد و فرد پیش از آن، بیماری خاصی نداشته‌باشد. به طور معمول این علایم بلافاصله بعد از این تغییر یا مدتی بعد از آن روی می‏دهد و فرد به تدریج با آن کنار می‏آید یعنی ظرف مدت 6 ماه مشکل برطرف می‏شود؛ ولی این قاعده همیشگی نیست و فرد همیشه سازگاری‏اش را به دست نمی‏آورد و ممکن است مشکلش پیچیده‏تر شود. بنابراین در این شرایط بهتر است حتماً پدرتان را نزد روان پزشک ببرید تا دارویی مناسب ایشان تجویز کند. بعد از یک ماه مصرف دارو می‏توانید به او کمک کنید تا تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کند. تغییر به وجود آمده را به مثابه یک رویداد طبیعی بپذیرد و از آن استقبال کند.
به سفر و کار پاره وقت فکر کنید
 برنامه‏ریزی برای وقت‏های آزاد فعلی، سفر و بودن در گروه‏ها و اجتماعاتی که او برایش اهمیت قائل است، می‏تواند کمک کننده باشد. ممکن است حتی داشتن یک کار پاره وقت برای ایشان مفید باشد و بازنشستگی حتماً به معنای کار نکردن نیست. ولی یادتان باشد اول مشورت با یک روان‏پزشک یا روان‏شناس بالینی و سپس اقدامات دیگر.
نویسنده : مصلح میرزایی روانشناس بالینی از انستیتو روان‌پزشکی