عصر ایران/ رنو دوفین خودرویی است که در فاصله سال های 1956 تا 1967 تولید شد و در زمان معرفی یک ماموریت بسیار مهم را عهده دار شد که جانشینی مدل پرفروش دهه 50 میلادی، رنو 4CV بود. 

رنسانس یک افسانه:
رینو دوفین، که نامش در زبان فرانسوی به مفهوم "جانشینی تاج و تخت" اشاره دارد، ماموریتی مهم بر عهده داشت: جانشینی رنو 4CV، ستاره پرفروش دهه 50 میلادی. این خودرو با برادر بزرگتر خود، رنو 4CV، اشتراکاتی در طراحی و بخش فنی داشت. اما دوفین با عملکرد و جذابیت خود، تاج و تخت را از رنو 4CV ربود و خود به پرفروش‌ترین سدان فرانسه تبدیل شد.

دوفین گوردینی: خروجی بخش اسپرت رنو
اما داستان دوفین به اینجا ختم نمی‌شود زیرا نسخه گوردینی آن یعنی یک مرحله بالاتر در تولید محصولات رنو. گوردینی برای مدتی در واقع واحد پرفورمنس رنو بود. 

قلبی تپنده در کالبدی کوچک:
دوفین گوردینی به یک موتور 845 سی‌سی مجهز بود. جالب اینجاست که این موتور پایه و اساس توسعه یک موتور V8 با حجم 1690 سی‌سی را تشکیل داد. این موتور V8 که از ترکیب دو موتور 4 سیلندر به وجود آمده بود، برای مدل مفهومی رنو 900 در سال 1959 طراحی شده بود و نویدبخش نسل جدیدی از خودروهای ون خانوادگی بود.

بازگشت یک قهرمان:
دوفین گوردینی در سال 1962 از لیست محصولات رنو حذف شد تا جای خود را به نسخه اسپرت دیگری از دوفین با نام "1093" بدهد. اما این غیبت کوتاه بود، چرا که دوفین گوردینی از سال 1963 دوباره به عرصه بازگشت و به خصوص در بازارهای صادراتی با استقبال چشمگیری روبرو شد. در حالی که تولید رنو دوفین استاندارد در سال 1962 به نفع رنو 8 به پایان رسید، دوفین گوردینی تا دسامبر 1967 به حیات خود ادامه داد. این خودرو با حداکثر سرعت 126 کیلومتر بر ساعت و شتاب 0 تا 100 کیلومتر در ساعت در 27 ثانیه، نسبت قیمت به عملکردی بی‌نظیر ارائه می‌داد. 
 
روح اسپرت، زاده پیروزی:
پس از پیروزی رنو دوفین کلاسیک در رالی مونت کارلو و کورسیکا در سال 1956، ایده خلق نسخه اسپرت این خودرو در ذهن آمادئو گوردینی شکل گرفت. همکاری گوردینی و رنو در سال 1961 با تولید اوندین گوردینی (نسخه لوکس‌تر دوفین) آغاز شد و به سرعت دوفین گوردینی نیز به جمع آنها پیوست.