مطالعه که اخیراً در Nature Communications منتشر شده، نشان می‌دهد که وسایل نقلیه‌ مجهز به سیستم‌های خودران، در هنگام طلوع یا غروب خورشید ۵ برابر بیشتر از انسان‌ها تصادف داشته‌اند. در پیچ‌ها، این نسبت در مقایسه با وسایل نقلیه انسان‌محور ۲برابر بیشتر بود.

با توجه به موقعیت‌های کم نور، این مطالعه محدودیت‌های دوربین‌ها و حسگرها و ناتوانی در انطباق با شرایط را به‌وضوح نشان می‌دهد. به‌عنوان‌مثال، سایه‌های صبح زود یا اواخر روز ممکن است به‌اشتباه به‌عنوان یک شیء قلمداد شوند. از سوی دیگر، اشیاء مستقر در سایه ممکن است به‌هیچ‌وجه تشخیص داده نشوند. این موضوع با تست‌های تصادف بررسی می‌شود و به‌طور مداوم نشان می‌دهد که خودروها دیر ترمز می‌کنند یا اصلاً برای عابران پیاده یا حیوانات شبیه‌سازی‌شده توقف نمی‌کنند.

آگاهی سریع از موقعیت، به‌عنوان مشکلی احتمالی برای سیستم‌های خودکار فعلی ذکر شده است. سنسورها و دوربین‌ها ممکن است همه موانع را در یک مکان به‌درستی تشخیص ندهند. در حالی که ممکن است انسان در فاصله چند صدمتری مه غلیظی را ببیند و اقدامات احتیاطی را انجام دهد، خودرویی که تحت کنترل مستقل و خودکار است به حرکت خود ادامه می‌دهد.

شواهدی برای اثبات این موضوع وجود دارد. با بررسی اقدامات انجام‌شده قبل از برخورد، اکثر وسایل نقلیه تحت کنترل خودران قبل از اجرای مانورهای اضطراری، مستقیم و با سرعت ثابت رانندگی می‌کردند. اتومبیل‌هایی که توسط انسان هدایت می‌شد، موارد بیشتری از کاهش سرعت و تغییر مسیر قبل از برخورد را نشان دادند.

این مطالعه برای رسیدن به این نتایج، متغیرهای زیادی را در نظر می‌گیرد، اما نکته اصلی کاملاً واضح است؛ قبل از اینکه رانندگی سطح ۴ بدون دخالت دست و پا به واقعیت تبدیل شود، باید داده‌های بسیار بیشتری جمع‌آوری و مطالعه شود.