تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که دارای یک یا چند علامت بی‌خوابی هستند، در مقایسه با افراد بدون علائم، ۱۶ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به سکته مغزی هستند. هم‌چنین افرادی که دارای پنج الی هشت نشانه از اختلال بی‌خوابی هستند، در مقایسه با افرادی که بی‌خوابی ندارند، ۵۱ درصد بیشتر و افرادی که دارای یک تا چهار علامت هستند نیز ۱۶ درصد بیشتر در معرض خطر سکته مغزی قرار دارند.

علائم بی‌خوابی شامل مشکل در به خواب رفتن، از خواب پریدن در طول شب، صبح خیلی زود بیدار شدن، احساس خواب آلودگی در طول روز، اضطراب، افسردگی و تحریک پذیری، مشکلات حافظه و تمرکز است.

ارتباط خواب و سکته مغزی

خواب ناکافی و بی‌کیفیت می‌تواند فشار خون طبیعی را در طول خواب شبانه مختل کند و منجر به افزایش فشار خون شود. فشار خون بالا یک ریسک فاکتور مهم برای سکته مغزی و بیماری‌های قلبی عروقی به شمار می‌آید. بی‌خوابی و سایر اختلالات خواب بر سیستم گردش خون نیز تأثیر منفی دارند. در سایر تحقیقات نیز روابطی بین خواب ناکافی و اختلالاتی مانند دیابت، بیماری قلبی و زوال عقل گزارش شده است.

نتایج کلی تحقیقات نشان می‌دهد که بهبود کیفیت خواب از طریق درمان می‌تواند به کاهش این خطر کمک کند. مدیریت و درمان بی‌خوابی در سنین پایین‌تر یک راه مؤثر برای پیشگیری از سکته در سنین بالاتر است. به گفته متخصصان، رعایت بهداشت خواب، داشتن یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم، راه‌های کلیدی برای کاهش تأثیر منفی اختلالات خواب، کاهش خطر سکته مغزی و بیماری‌های قلبی عروقی هستند.

منابع: ، ،