خراسان/ کودکانی که بیشتر وزن اضافه می‌کنند، در حین ورود به دوره نوجوانی با عملکرد شناختی ضعیف‌تر و آسیب‌های روانی بیشتر دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد کودکانی که اضافه‌وزن دارند یا چاق هستند، ضریب هوشی پایین‌تری دارند و بیشتر مستعد افسردگی هستند. این مطالعه کارشناسی‌شده که نتایج آن به تازگی در مجله پزشکی اطفال جاما منتشر شد، ارتباط بین وزن کودکان ۹ تا ۱۱ ساله و تغییرات مربوط به شناخت ذهنی و آسیب روانی آن‌ها را مورد بررسی قرار داده است.
زیرنظر گرفتن 5 هزار کودک به مدت 2 سال
در این مطالعه کودکان به مدت دو سال تحت نظر قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل وزن کودکان، محققان شاخص توده بدنی و سایز دور کمر را اندازه‌گیری کردند. درمجموع، ۵ هزار و ۲۶۹ کودک مورد بررسی قرار گرفتند. افزایش شاخص توده بدنی سالانه در کودکانی که در بخش واژگان تصویری امتیاز کمتری به دست آوردند، در مقایسه با کودکانی که به میانگینِ امتیازی رسیدند، ۱.۶ درصد بیشتر بود. این مطالعه می‌گوید: «کودکانی که بیشتر وزن اضافه می‌کنند، در حین ورود به دوره نوجوانی با عملکرد شناختی ضعیف‌تر و آسیب‌های روانی بیشتر دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند». شاخص توده بدنی اولیه یا پایه بالاتر با ظهور «علایم و مشکلات افسردگی» ارتباط مستقیم دارد. کودکانی که در حین گردآوری داده‌های اولیه اضافه‌وزن داشتند یا چاق بودند، نسبت به آن‌هایی که وزن طبیعی داشتند، در طول سال با مشکلات بیشتری مواجه شدند.
نقش سلامت ذهنی در افزایش وزن کودکان
پژوهشگران گفتند که یافته‌های این مطالعه بر نقش سلامت ذهنی و شناختی در افزایش وزن کودکان دلالت دارد. آن‌ها به پزشکان توصیه می‌کنند کودکانی را که اضافه‌وزن دارند یا چاق هستند، از نظر مشکلات افسردگی تحت نظر بگیرند. به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا، عوامل زیادی در چاقی کودکان دخیل هستند که برای نمونه می‌توان به سوخت‌و‌ساز، رژیم غذایی و فعالیت بدنی، خواب ناکافی، رویدادهای مخرب دوران کودکی و شکل و شمایل و ایمنی جامعه اشاره کرد. عوامل ژنتیکی چاقی قابل تغییر نیستند اما افراد و مکان‌ها نقش مهمی در تضمین وزن سالم برای کودکان دارند. در گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها آمده است: «تغییر محیطی که کودکان در آن وقت می‌گذرانند- خانه، مدرسه و محیط‌های اجتماعی- می‌تواند دسترسی آن‌ها را به غذاهای مغذی و فعالیت فیزیکی تسهیل کند». مدارس می‌توانند با اتخاذ سیاست‌ها و برنامه‌های لازم به کودکان کمک کنند که میوه و سبزیجات بیشتری بخورند، کمتر از غذاها و نوشیدنی‌های حاوی قندهای افزوده یا چربی جامد استفاده کنند و فعالیت بدنی روزانه خود را افزایش دهند.