اعتماد/ « واقع‌گرایی یا استقبال از خطر؟! ‌» عنوان سرمقاله روزنامه اعتماد نوشته جعفر گلابی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

متاسفانه مثل همیشه باید بگوییم در شرایط حساسی به سر می‌بریم.کاش روزی فرا برسد که برای هر چیز در آرامش و بدون نگرانی‌های بزرگ تصمیم بگیریم.یکی از دلایل تلاش نخبگان و عقلا و متعهدان به کشور این است که شرایط حساس از بین برود و ما هم مثل بسیاری از ملت‌ها به امور روزانه خود بپردازیم و هر بار از جایی که فکرش را نمی‌کنیم شوکی به ما وارد نشود.روز جمعه باید تصمیم بسیار مهمی بگیریم و هیچ یک از شخصیت‌ها و چهره‌ها و جامعه‌شناسان و دانشمندان با هر تفکر و تمایل سیاسی یا غیرسیاسی نمی‌توانند اهمیت روز جمعه را نفی کنند و نمی‌کنند.البته در این میان هستند به اصطلاح جامعه‌شناسان معدودی که صریحا نابودی جامعه را اعلام کرده و با افتخار وبعضا شوقی کودکانه مردم را به قهر و انفعال و بی‌تفاوتی و ناامیدی فرا می‌خوانند و آخر نظرشان این است که راهی جز خرابی و رها کردن کشور به حال خود نداریم. اما سخن صحیح و مسلم و تاریخی این است که هیچ ملت بالغ و رشیدی مملکت خود را در توفان حوادث رها نمی‌کند و با تمام توان برای حفظ و شکوفایی‌اش از جان مایه می‌گذارد. آنها که جز راه انتخابات و فعالیت‌های مدنی و قانونی برای بهبود اوضاع راه‌های دیگر از جمله خیابان را تجویز می‌کنند به اصطلاح نفس‌شان از جای گرم بلند می‌شود.آنها که اغلب یا در پستوی خانه خویش یا در خارج از کشور برای خطرناک‌ترین گزینه‌ها فرمانفرمایی می‌کنند، فقط خویش را می‌نگرند و شجاعت‌شان هرگز مسوولانه و ناظر به واقعیت‌ها نیست.بگذریم که برخی برای انفعال مردم مواجب می‌گیرند و هر تنش و خرابی و بحران اقتصادی و اجتماعی که پیش می‌آید نرخ خود را بالاتر می‌برند و مستانه از بهتر شدن سوروسات‌شان لذت کسب می‌کنند! هر کس اگر خودش باشد و خودش مختار است هر تصمیمی برای امورات خویش بگیرد ولی هرگاه تصمیم من در اعماق زندگی میلیون‌ها نفر تاثیر می‌گذارد، اخلاق و کرامت و انسانیت و نوعدوستی و تدین حکم می‌کند، بترسم و حداکثر احتیاط را در تصمیم خویش دخالت دهم. 
روز جمعه مردم تکلیف بسیاری از امور را مشخص خواهند کرد و هر رایی و هر قهری با صندوق‌های رای پیام و پیامدهای قطعی خواهد داشت.اگر انتخابات رونق لازم را نداشته باشد و به جهان اعلام نکنیم که ما در حفاظت از کشور خود ذره‌ای تردید نداریم بدون تعارف درهایی از دژ مستحکم ایران را برای بیگانگان طماع باز کرده‌ایم!آنها در شرایط بی‌تفاوتی مردم نسبت به مصالح و ضروریات خویش جسور می‌شوند و هر کس توانست نفعی برای خود می‌جوید.ما بدون تعارف از آینده می‌ترسیم و این عین عقلانیت و هوشیاری است.ما ازگسترش فقر و فساد و فلاکت می‌ترسیم. از نابودی منابع آبی کشور می‌ترسیم. از انزوای ایران در روابط بین‌المللی می‌ترسیم. از تشجیع ایران‌ستیزان دنیا برای ضربه زدن به منافع و امنیت ملی خویش می‌ترسیم.شجاعت ما در آگاهی و تصمیم درست ما نهفته است. آنها که می‌گویند رای دادن یا ندادن تاثیری در اوضاع کشور ندارد یا از واقعیت‌های جهان بی‌رحم بی‌اطلاعند یا مسوولیت‌شناسی لازم را به خرج نمی‌دهند.
کسانی واقعا و بدون لکنت زبان مردم را از مرور تجربه سوریه و عراق و افغانستان و لیبی اعراض می‌دهند و آن را فریبی برای کنش سیاسی و اجتماعی مردم قلمداد می‌کنند. هرکس دلش برای کشور می‌سوزد، عراق و سوریه و...را رها کند و به اوضاع اوکراین بنگرد. یک تصمیم غلط رییس‌جمهور این کشور چند سال است که اوکراین را درگیر جنگی کرده که عاقبتش معلوم نیست.حالا نخبگان و دلسوزان این کشور به درستی می‌پرسند که چرا اوکراین باید سپر بلای اروپا و ناتو شود؟ اگر رییس‌جمهور دوراندیشی در این کشور حاکم بود، می‌توانست با نفی پیوستن به ناتو از وقوع تجاوز روسیه جلو‌گیری کند و بنا بر برخی برآوردها تاکنون بیش از 120 هزار نفر از مردم و سربازانش را به کام مرگ نفرستد و زیربناهای این کشور نابود نشود.در طرف روسی هم همین معنا حاکم است و خود را به ورطه‌ای کشانده که عاقبتش مشخص نیست.این تجربه کوچک تاریخی نشان‌دهنده تاثیر عمیق تصمیم‌ها در هر کشوراست.ما کشور قدرتمندی هستیم ولی با هیچ کس سر جنگ نداریم.ما طی یک قرن اخیر همواره از خود دفاع کرده‌ایم و به نظرم مردم ما هم کاملا صلح‌طلبند و آرامش خواهند.روز جمعه روز تصمیم‌گیری مردم و رساندن پیام دلخواه‌شان به دنیاست. روز تعیین تکلیف تورم و مشکلات اقتصادی و بیکاری و فلاکت و فقر است. مواضع نامزدهای محترم انتخابات کاملا مشخص است. در یک سو یک پزشک کاردان و پاکدست و موفق در مدیریت‌های کلان قرار گرفته که متواضعانه فریاد می‌زند که باید برای مشکلات کشور به کارشناسان مراجعه و با جهان مذاکره کرد و تحریم‌ها را برداشت و در سوی دیگر نامزد محترمی است که به قول خودش همواره در سایه بوده و کار اجرایی به معنای دقیق کلمه نکرده است و علنا برنامه‌ای برای رفع تحریم‌ها و نه دور زدن آنها ندارد.روز جمعه شاید آخرین شانس ما برای آغاز بهبود اوضاع کشور و تلاش برای ارتباط عزتمندان با جهان است. ایران‌دوستان خود به فکر بروند و بر اساس واقعیت‌ها تصمیم بگیرند.