صبح نو/ « لزوم برخورد منطقی با شکست » عنوان سرمقاله سردبیر روزنامه صبح نو، محبوبه نیاورانی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

درحالی‌که در منطقه غرب آسیا گسل‌های سیاسی، مذهبی و قومیتی به شدت در حال افزایش است و خطر جنگ نیز بر این منطقه سایه افکنده، در ایران اسلامی، کشوری با تنوع بالای قومیتی، انتخاباتی پرشور برگزار می‌شود و مردم با حضور در پای صندوق‌های رأی، تمرین دموکراسی می‌کنند تا مشکلات و گسل‌های خود را با سازوکاری به نام انتخابات حل کنند. اما انتخابات در کشورمان نه در شرایط عادی، بلکه در مصیبت فقدان رئیس‌جمهور برگزار شد و درحالی‌که به تازگی یک انتخابات را پشت سر گذاشته بود، مجددا صحنه کشور انتخاباتی شد و مردم ایران با احساس مسئولیت به میدان آمدند و صحنه‌ گرم و پرشور آفریدند. در میان 6 نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری، رقابت‌هایی شکل گرفت که در مرحله دوم انتخابات این رقابت‌ها به دلیل حضور دو نامزد با گفتمان‌های مختلف، شدیدتر شد و همین دوگانه، انتخابات را داغ‌تر و پرشورتر کرد؛ اما پس از پایان رقابت‌ها همان‌گونه که رهبر معظم انقلاب تأکید کردند باید «رفتارهای رقابتی دوران انتخابات به هنجارهای رفاقتی تبدیل شود و هرکس در حد توان خود برای آبادانی مادی و معنوی کشور تلاش کند.»
در این میان اما شاهدیم برخی از طرفداران نامزد بازنده با بهانه‌جویی به دنبال توجیه شکست خود در انتخابات هستند و به قیمت ضربه به منافع ملی و تبدیل کردن فرصت این انتخابات به تهدید، آرای نامزد پیروز را زیر سوال می‌برند.
براساس جامعه رأیی که به آقای پزشکیان داده شده است، او علاوه بر آذربایجان شرقی، اردبیل و آذربایجان غربی در استان‌های البرز، ایلام، چهارمحال و بختیاری، سیستان‌وبلوچستان، فارس، کردستان، کرمانشاه، گلستان، گیلان، لرستان، مازندران، همدان و تهران از جلیلی بیشتر رأی آورده است. اگر بر فرض که 4 میلیون رأی اقوام موجب پیروزی پزشکیان شده باشد، 12 میلیون رأی دیگر از سایر استان‌ها را چگونه تحلیل می‌کنند؟ اگر این 12 میلیون رأی به سبد پزشکیان ریخته نمی‌شد، آیا او می‌توانست تنها با رأی اقوام به پیروزی برسد.
در انتخاب‌های گذشته نیز ثابت شده است که اصلاح‌طلبان بهتر توانسته‌اند نظر اقوام را به خود جلب کنند و در این انتخابات هم آقای پزشکیان که خود از اقوام بودند، طبیعی است که این رأی‌ها ضریب بیشتری یابد. حتی در انتخابات 96 نیز رأی حسن روحانی از اقوام بیشتر از میزان آرای ابراهیم رئیسی بوده است.
تفسیر‌های قومیتی از آرای ملت، بی‌احترامی به تشخیص و قدرت اختیار جامعه است و در شرایطی که دشمن با القای ناامیدی و بن‌بست در کشور به دنبال تحریم و اخلال در انتخابات بود و مردم ایران با وجود مشکلات اقتصادی برای صیانت از کشورشان این‌گونه پای صندوق‌های رأی حاضر شدند، بی‌احترامی به تشخیص و قدرت اختیار جامعه امری غیرعقلانی، غیرقابل بخشش و ضدمنافع ملی است.
به فرموده امام خمینی (ره) «میزان رأی ملت است» جمله‌ای که به سرمشق دموکراسی در «جمهوری اسلامی ایران» تبدیل شد و «رأی ملت» نیز متشکل از تمام اقوام ایران از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب است، اقوامی که همواره برای حفظ این آب و خاک در مقابل دشمنان سینه سپر کردند و از جان خود مایه گذاشتند.