آخرین خبر/با عشق تو پروای بداندیش نداریم
ای بی خبر از ما، خبر از خویش نداریم
 
درون اشک من افتاد نقش اندامش
بخنده گفت که نیلوفری ز آب دمید
 
به لبت کز می نوشین هوس انگیزتر است
کز غمت باده ز خوناب جگر می نوشم
 
فلک که لطف نهان با رقیب من دارد
نشان یار سراپا فریب من دارد
 
به روی تربت من برگ لاله افشانید
که رنگی از دل حسرت نصیب من دارد
 
گرنه مراد من دهی تن به هلاک میدهم
چند به وعده خوش کنم جان به لب رسیده را
 
نفسی یار من زار نگشتی و گذشت
مردم و بر سر خاکم نگذشتی و گذشت
 
خموش باش، گرت پند میدهد عاقل
جواب مردم دیوانه را نباید داد
 
لاله رویی نیست تا در پای او سوزم، رهی
ورنه، جای دل درون سینه من آتشی است
 
تا کی به بزم غیر، بدان روی آتشین؟
بنشینی و به آتش حسرت نشانیم
 
محبت، آتشی کاشانه سوز است
دهد گرمی، ولیکن خانه سوز است
 
یاری که داد بر باد، آرام و طاقتم را
ای وای اگر نداند، قدر محبتم را
 
دلم چو خاطر دانا به صبح بگشاید
که صبحگاه نشانی است از بناگوشت
 
برون نمی رود از خاطرم، خیال وصالت
اگرچه نیست وصالی، ولی خوشم به خیالت