این کتاب در مورد گروهی از حیوانات است که از ترس روباه در یک شب تاریک به هم پناه می‌برند و در مواجهه با روباه به این موضوع پی می‌برند که روباه آنقدر هم ترسناک نبوده است و همه حیوانات در کنار روباه شب را با آرامش می‌گذرانند.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

خرگوش مثل فشنگ می‌دوید، می‌رفت سمت خانه اش چی شده بود؟ هیچی روباه در تاریکی دنبالش می‌کرد.

وقتی رسید داخل خانه اش تازه تق تق ها شروع شد اردکی که کامیونش در جاده چپه شده بود و از ترس روباه در تاریکی به خانه خرگوش پناه آورده بود، موش کوچکی که از صدای همهمه روباهی در تاریکی ترسیده بود و به آنجا آمده بود و بره سفید کوچکی که گمان می‌کرد روباه در تاریکی را دیده، آخر مگر تخت خرگوش چقدر جا داشت تا این همه حیوان ترسیده از «روباهِ توی تاریکی»
آنجا بخوابند تا صبح؟ و باز هم تق تق… این دیگر کی بود پشت در؟ اوه! یک بچه روباه که مادرش را گم کرده و گریه می‌کنند.

کتاب «روباهِ توی تاریکی» نشان می‌دهد ترس‌ها در ذهن ما قوی‌تر و ترسناک‌تر از شکل واقعی خود هستند، ترس‌ها از ما محافظت می‌کنند و ترس حسی دفاعی و منطقی است که ما را زنده نگه می‌دارد، ولی گاهی در ذهن ما ترسناک و غیرمنطقی است و مواجهه شدن با آن گاهی نجات بخش است.

چاپ سوم این کتاب با ۳۴ صفحه و شمارگان هزار نسخه عرضه شده است.