*مخالفان زیادی داشتم

شهسواری در پاسخ به این پرسش که چقدر قرار است متفاوت از المپیک لندن و ریو در المپیک پاریس ظاهر شود؟ تصریح کرد: بخاطر اینکه در اردوهای مستمر و مسابقات ترکیه بودم، فکر می‌کنم از لحاظ فنی در سطح مطلوب‌تری نسبت به دوره‌های قبل هستم و از لحاظ روحی و روانی شرایط خوبی دارم. قبل از انتخابی المپیک فشار روانی زیادی روی من بود و مخالفت زیای از اطراف و از  سمت خانواده دیگر بازیکنان بود. آنها مخالف این بودند که من به انتخابی المپیک اعزام شوم و اذعان داشتند امکان ندارد سهمیه المپیک را بگیرم. شاید چون سن من از  فرزندان آنها بیشتر بود فکر می‌کردند نمی‌توانم سهمیه بگیرم. این خیلی برایم سنگین بود و فشار روحی زیادی روی من بود. شاید فقط خودم بتوانم خودم را درک کنم که چه فشاری را تحمل کردم و چقدر اذیت شدم. اما خدا را شکر توانستم موفق باشیم.

*حیف بود جا بزنم

او در پاسخ به این پرسش که بعد از دو المپیک چگونه باز هم انگیزه رفتن به المپیک داشت؟ تاکید کرد: زندگی من کاملا حرفه‌ای و تک بعدی است. تنها تمرکز من روی پینگ‌پنگ بود. بخاطر اینکه در این سال‌ها حرفه‌ای زندگی کردم، خیلی حیف بود که بخواهم جا بزنم و ناامید شوم. شاید دو تا سه ماه بعد از انتخابی المپیک توکیو بود که از ناراحتی و افسردگی خارج شدم و دوباره پینگ پنگ را شروع کنم. تصمیم سختی بودم و خوشحالم که چهار سال پیش این تصمیم را گرفتم و مصمم‌تر از قبل برگشتم.

*هیچ کاری غیرممکن نیست

دختر المپیکی ایران در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه چه نتیجه‌ای در المپیک بگیرد برایش قبل قبول است؟ گفت: در دوره‌های قبل با اختلاف کم و با نتیجه چهار بر سه بازی را واگذار کردم. این دوره می‌خواهم حتما بهترین عملکرد را داشته باشم و به جدول اصلی راه پیدا کنم. با اینکه کار خیلی سخت است اما به نظرم هیچ چیز نشدنی نیست. در بازی‌های آسیایی برادران عالمیان مدال گرفتند و بازیکنان جوان ما در آسیا مدال گرفتند که کار بسیار سختی بود چون قدرت‌های مطلق پینگ‌پنگ جهان از آسیا هستند. ما همیشه فکر می‌کردیم نمی‌توانیم آنها را شکست دهیم اما هیچ چیز غیر ممکن نیست و با یک برنامه‌ریزی درست در سال های اخیر بهترین نتیجه کسب شد و می توانیم رقابت خوبی داشته باشیم و پیروز میدان شویم.

*به ورزش به عنوان شغل نگاه کنند

شهسواری در مورد اینکه فکر می‌کند بعد از سومین حضور در المپیک بتواند زندگی متفاوت‌تری داشت باشد؟ تصریح کرد: ورزش یک صنعت است و به همان نسبت باید به آن توجه شود. در سال‌های اخیر بیشتر توجه می‌کنند که جای خوشحالی دارد. باید به ورزش به عنوان شغل نگاه کنند چون ما سرباز ورزش هستیم و باید همان توجهی که به قشرهای دیگر جامعه می‌شود به ورزشکاران هم شود. تمام عمرمان را پای ورزش گذاشتیم و امیدوارم توجهات ادامه‌دار باشد و آینده روشنی داشته باشیم.

*پرچمداری المپیک جایگاه بالاتری دارد

او در پاسخ به این پرسش که به لحظه پرچمداری در افتتاحیه المپیک فکر می کند؟ گفت: بله، به قول ورزشی‌ها تصویر سازی کردم که چگونه پرچمدار باشم. البته قبلا تجربه کوچکی در اختتامیه بازی‌های آسیایی داشتم و خیلی ناآشنا نیستم اما پرچمداری المپیک جایگاه بالاتری دارد.

خانواده‌ام حامی من در ناامیدی‌ها بودند

شهسواری در پایان گفت: از تمام مسئولان  و کسانی که در این موفقیت بزرگ سهیم بودند، تشکر می‌کنم. از خانواده‌ام که حامی من بودند و در ناراحتی و ناامیدی‌ها پشت من بودند و باعث شدند بلند شوم و بهترین نتیجه را کسب کنم، تشکر می‌کنم.