کتاب «تاریخ روان‌کاوی؛ از فروید تا کنون» اثر استیون میچل و مارگارت بلک به‌تازگی با ترجمه علیرضا طهماسب و مجتبی جعفری توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این‌کتاب سال ۲۰۱۶ توسط انتشارات Basic books در نیویورک منتشر شده است.

تکثر نظریه‌های روان‌کاوی معلول تفاوت آن‌ها در «مدل ذهن» و «آسیب‌شناسی روانی» و «رشد و تحول» و «نظریه کنش درمانی» و «فنون درمانی» است. مهم‌ترین مکاتب و کلان‌نظریه‌های روان‌کاوی را هم می‌توان از نظر قرابت و وجوه مشترک به ۳ دسته تقسیم کرد: «روان‌شناسی ایگو/سائق»، «روان‌کاوی کلاینی/روابط موضوعی» و «روان‌شناسی خود/روان‌کاوی بین‌شخصی/بین‌ذهنی/روان‌کاوی ارتباطی». مفاهیم ابداعی فروید، از جمله احساسات و افکار ناهشیار و تعارض و معنای رؤیا و میل جنسی در دوران کودکی، بخشی از فرهنگ روان‏شناختی شده اما اندیشه روان‏کاوانه در نیم‌‏قرن اخیر شاهد دگرگونی و گسترشی عظیم بوده است.

استیون میچل نویسنده کتاب پیش‌رو، این‌اثر را در سال ۱۹۹۵ منتشر کرد و سال ۲۰۰۰ درگذشت. به همین‌دلیل فرصت ارائه ویراست تازه از آن را پیدا نکرد. به همین‌دلیل همسرش مارگارت بلک این‌کار را در سال ۲۰۱۶ به سرانجام رساند. ترجمه فارسی ارائه شده از این‌کتاب هم براساس ویراست جدید آن است.

«تاریخ روان‏کاوی» به گفته مترجمانش، شرحی آسان‌‏‏یاب از اندیشه روان‏کاوانه معاصر یا مجموعه آرای پسافرویدی است. عنوان اصلی آن هم «Freud and Beyond» است. این درآمد از اندیشه روان‏کاوانه مدرن، در کتاب پیش‌رو با بهره‏‌گیری از مطالعات موردی همراه کرده است.

میچل در پیشگفتارش بر کتاب می‌گوید روان‌کاوی، دیگر نه صرفا رشته‌ای تخصصی و علمی در درون فرهنگ، که شیوه‌ای از تفکر است و رویکردی به تجربه انسانی که مولفه‌ای از فرهنگ شده و بر تجربه‌ای که از خود و ذهنمان داشته‌ایم، سایه انداخته است. او معتقد است شاخص‌ترین یافته‌های فروید که در زمانه‌اش، بیشترین مناقشه‌ها را برانگیختند، امروز تبدیل به مفاهیمی متداول شده‌اند. میچل می‌گوید تصویر روان‌کاوی به منزله چیزی که رفته‌رفته موضوعیتش را از دست می‌دهد، از حقیقت دور است و دلمشغولی آثار روان‌کاوانه معاصر و درمان روان‌کاوانه کنونی، ازجمله ماهیت ذهنی و آفرینش معانی شخصی و خلاقیت و جای‌دادن ذهن در بستر فرهنگ و زبان و تاریخ، اصلی‌ترین دلمشغولی زمانه ماست.

کتاب مورد اشاره ۹ فصل دارد که به این‌ترتیب‌اند:

«زیگموند فروید و سنت روان‌کاوی کلاسیک»، «روان‌شناسی ایگو»، «هری اِستَک سالیوان و روان‌کاوی بین‌شخصی»، «ملانی کلاین و نظریه کلاینی معاصر»، «مکتب روابط موضوعی بریتانیایی: رانلد فربرن و دانلد وینیکات»، «روان‌شناسی هویت و خود: اریک اریکسن و هاینتس کوهوت»، «تجدیدنظر طلبان فرویدی معاصر: اُتو کرنبرگ و روی شِیفِر و هانس لوئوالد و ژک لکان»، «اختلافات نظری» و «اختلافات تکنیکی».

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

عقده اُدیپ و ساحت «نمادین»

مفهوم بنیادینی که لکان با آن روان‌کاوی فرویدی و زبان‌شناختی ساختاری و انسان‌شناسی ساختاری لوی_استراوس را به هم پیوند می‌زند خوانش او از روایت فروید از عقده ادیپ است. به باور لکان، نوازد در رابطه ابتدایی‌اش با مادر گویی در بهشت برین است و هستی او در گرو نیازهایی است که مادر توان ارضای آنها را دارد. اما این‌وحدت تمام‌عیار خیلی زود با آغاز آگاهی از جدایی خود از مادر فرومی‌پاشد. این جدایی از مادر و پراکندگی و نامنسجم بودنِ تجربه نوزاد از بدن و حالات ذهنی‌اش به باور لکان، بازتابی است از شکافی ذاتی و گسستی بنیادین که ذاتیِ تجربه انسانی است. «در آدمی ... این‌رابطه با طبیعت متاثر است از نوعی پارگی در قلب ارگانیسم، گونه‌ای ناسازه ازلی» (لکان، ۱۹۷۷، ص ۴). از بطن این‌شکاف میل سر برمی‌آورد، که البته لکان از آن چیزی بسیار بیش از تکانه جنسی یا مطالبه ارضای نیازها مراد می‌کند. میل در نهایت ارضانشدنی است، زیرا میل زاییده آرزوی ترمیم این‌شکاف و برطرف‌ساختن این گسست و بازیابی خاطره‌ای ناممکن (تصویری)، یعنی اتحاد دوباره با مادر و طبیعت است.

این‌کتاب با ۴۹۴ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۵۷۰ هزار تومان منتشر شده است.