آخرین خبر/ پیرم و گاهی دلم یاد جوانی میکند

 
بلبل شوقم هوای نغمه خوانی میکند

 
 همتم تا میرود ساز غزل گیرد به دست

 
طاقتم اظهار عجز و نا توانی میکند

 
 بلبلی در سینه می نالد هنوزم کین چمن

 
با خزان هم آشتی و گل فشانی میکند

 
ما به داغ عشق بازیها نشستیم و هنوز

 
چشم پروین همچنان چشمک پرانی میکند

 
نای ما خاموش ولی این زهره شیطان

 
با همان شور و نوا دارد شبانی میکند

 
 گر زمین دود هوا گردد همانا آسمان

 
با همین نخوت که دارد آسمانی میکند

 
سالها شد رفته دم سازم ز دست اما هنوز 

 
در درونم زنده است و زندگانی میکند

 
بی ثمر هر ساله در فکر بهارانم ولی 

 
چون بهاران میرسد با من خزانی میکند

 
میرسد قرنی به پایان و سپهر بایگان

 
دفتر دوران ما هم بایگانی میکند

 
شهریارا گو دل از ما مهربانان نشکنید

 
ور نه قاضی در قضا نا مهربانی میکند

استاد شهریار