آخرین خبر/دنباله یا اعداد فیبوناچی یکی از معروف‌ترین و زیباترین دنباله‌های ریاضی است که احتمالا نام آن را زیاد شنیده‌اید.

آیا تابه‌حال به وجه اشتراک چهره‌ی خود با تخم مرغ، یا وجه شباهت آفتاب‌پرست با آناناس فکر کرده‌اید؟ جهان هستی جای باشکوه و بی‌نهایت پیچیده‌ای است که در آن می‌توان بین عناصر به‌ظاهر نامربوط، رابطه‌ای پیدا کرد. تکرار بی‌شمار الگوهای مشابه در طبیعت به شکل‌گیری سناریوهای مبهوت‌کننده‌ای انجامیده است که به کمک ریاضی به‌راحتی قابل توضیح هستند. 

به قول آرتور بنجامین، ریاضیدان معروف آمریکایی، افراد اغلب به سه دلیل ریاضی یاد می‌گیرند: برای انجام محاسبات، برای به کار بردن آن در حوزه‌های مختلف و برای الهام گرفتن از آن.

ریاضی علم الگوها است و می‌توان آن را برای تفکر منطقی، انتقادی و خلاقانه نیز یاد گرفت؛ اما متأسفانه وقتی دانش‌آموزان می‌پرسند هدف از آموختن ریاضی چیست، اغلب با جواب «چون در امتحان می‌آید»‌ روبه‌رو می‌شوند. 

اما چرا نخواهیم ریاضی را فقط به خاطر اینکه زیبا، سرگرم‌کننده یا هیجان‌انگیز است، یاد بگیریم؟ یک مدل ریاضی که هر سه‌ی این ویژگی‌ها را دارد، دنباله‌ی اعداد فیبوناچی (fibonacci) است؛ اما چرا این دنباله این‌قدر معروف است؟ از دید محاسباتی، درک این دنباله بسیار آسان است: ۱ به اضافه‌ی ۱ می‌شود ۲؛ ۲ به اضافه‌ی ۱ می‌شود ۳؛ ۳ به اضافه‌ی ۲ می‌شود ۵ و الی آخر. 

از دید کاربردی هم اعداد فیبوناچی به‌وفور در طبیعت یافت می‌شوند. تعداد گلبرگ‌های گل، شکل تخم‌مرغ و آناناس، پیچش دم آفتاب‌پرست یا چینش مارپیچی تخم‌های گل آفتابگردان از دنباله‌ی فیبوناچی پیروی می‌کنند. 

منابع بسیاری ادعا می‌کنند دنباله‌ی اعداد فیبوناچی اولین‌بار توسط لئوناردو فیبوناچی «اختراع» شد. این ریاضیدان ایتالیایی که در سال ۱۱۷۰ میلادی در شهر پیزا متولد شد، ابتدا با نام  لئوناردو دا پیزا شناخته می‌شد. تازه در قرن نوزدهم میلادی بود که تاریخدانان برای او اسم مستعار فیبوناچی (به‌معنی «پسر طایفه‌ی بوناچی») را انتخاب کردند تا با فرد معروف دیگری به نام لئوناردو دا پیزا اشتباه گرفته نشود