فرارو/متن پیش رو در فرارو منتشر شده و انتشارش در آخرین خبر به معنای تایید آن نیست

 اخیرا "علی واعظ" و "ولی نصر"، دو تن از کارشناسان حوزه سیاست خارجی و مسائل بین الملل در مقاله ای مشترک در نشریه "فارن افرز"، پیشنهادی تازه مطرح کرده‌اند با محوریت دستیابی به یک توافق منطقه‌ای و جایگزینی آن با برجام. استدلال اصلی و اولیه آن‌ها نیز این بوده که برجام دیگر از امکان احیا برخوردار نیست و بهتر است که روند تنش‌زدایی منطقه‌ای که با امضای توافق احیای روابط ایران و عربستان آغاز شده، به یک توافق گسترده‌تر منطقه‌ای در خاورمیانه ختم شود. توافقی که می‌تواند جایگزینِ توافق برجام شود.

جلال خوش‌چهره؛  در پاسخ به امکان و شانس احیای نسخه اولیه توافق برجام که در سال ۲۰۱۵ به امضا رسید، گفت: «من هم معتقد هستم که اساسا احیای توافق برجام آن هم در قالب توافقی که در سال ۲۰۱۵ به امضا رسید، چندان میسر نیست و اساسا صحبت کردن از آن غیرواقع‌بینانه است. حتی صریح‌تر بگویم که نسخه سال ۲۰۱۵ برجام را تا حد زیادی باید مُرده دانست. دلیل آن هم روشن است، زیرا هیچکدام از شرایط توافق سال ۲۰۱۵ فراهم نیست. از یک سو، ایران در پاسخ به بدعهدی‌های اروپا و آمریکا پایش را چند برابر از تعهدات خود فراتر گذاشته و از طرف دیگر، طرف‌های غربی و به ویژه آمریکا نیز درخواست‌های به مراتب گسترده‌تری را از ایران دارند و صرفا به مساله هسته‌ای تهران قانع نیستند».

وی افزود: «به بیان ساده‌تر، نَه انتظارات در دوره زمانی سال ۲۰۱۵ قرار دارد و نَه از حیث کمی و کیفی، شاهد شرایط آن دوران هستیم. از این رو، من هم چندان معتقد نیستم که توافق سال ۲۰۱۵ امکان احیا داشته باشد یا حداقل تحقق این گزاره را بسیار بعید می‌دانم».

جلال خوش‌چهره در ادامه در مورد این‌که تا چه حد پیشنهاد جدید علی واعظ ، ولی نصر در نشریه فارین افرز را منطقی می‌داند، گفت: «من مایلم به دو نکته مهم اشاره داشته باشم. اولا افرادی نظیر، ولی نصر و علی واعظ، از چهره‌های نزدیک به تیم سیاست خارجی دولت بایدن نزدیک هستند. من احترام زیادی برای آن‌ها قائلم با این حال، آن‌ها دو کارشناس هستند و آنچه می‌گویند وحی منزل نیست و نباید به صحبت‌های آن‌ها آب و تاب فراوان داد.»

خوش‌چهره تصریح کرد: «ثانیا، گلایه‌ای را از برخی رسانه‌ها دارم. وقتی مقاله اخیر منتشر شد و در آن به پیشنهاد توافق منطقه‌ای میان ایران و کشور‌های منطقه اشاره شد، دیدم که از روزنامه‌های شناخته شده کشورمان تیتر درشتی را با عنوان "توافق منطقه‌ای به جای برجام"، تیتر صفحه نخست خود انتخاب کرد. این نگاه، تا حد زیادی سطح نگرانه است».

این کارشناس حوزه روابط بین‌الملل گفت: «نه علی واعظ و نه، ولی نصر قرار نیست که برای سیاست خارجی ما نسخه بپیچند و وقتی این افراد صحبتی می‌کنند، اینکه ما بدون نقد کردنِ این مساله، پیشنهاد آن‌ها را به تیتر یکِ خود تبدیل کنیم، تا حد زیادی به معنای نبودِ اعتماد به نفس و مهارت نقد نظرات در سمتِ ماست. می‌شود نظرات دیگران را بازتاب داد، اما این نظرات باید نقد هم شوند. قرار نیست که از خارج و در قالب نظرات کارشناسان دیگر، برای سیاست خارجی کشور ما نسخه پیچی شود. بایستی به این مساله از منظر نگاه به منافع و امنیت ملی ایران توجه داشته باشیم».

وی تصریح کرد: «با این همه، به نظر من پیشنهاد اخیر و ارتباط دادن یک توافق منطقه‌ای به حوزه مساله هسته‌ای ایران و البته نفوذ منطقه‌ای کشورمان و لغو برخی تحریم‌ها علیه ایران، نوعی مهندسی معکوس است که می‌خواهد از نگاه جز به کل، به نقاطی مشخص برسد. توافقی که غرب هم قرار است از آن حمایت کند. با این حال، این پیشنهاد از ۳ مشکل اساسی رنج می‌برد».

خوش‌چهره ادامه داد: «اولا، توجه داشته باشیم که نسخه اصلی و اولیه برجام، در سطح بین المللی مطرح بود و اینکه اکنون ما آن را به سطح منطقه‌ای تقلیل دهیم و مزایای محدودی را مثلا در بحث لغو تحریم‌ها در بُعد منطقه‌ای مد نظر داشته باشیم، در نهایت به محدود شدن ما به منطقه پیرامونیمان ختم خواهد شد. ثانیا، وقتی مثلا به عادی سازی روابط ایران و عربستان می‌نگریم، آنچه که ما از آن بهره بردیم این بود که در یک دوره زمانی محدود و کوتاه، شوک روانی ناشی از این توافق موجب شد تا قیمت ارز در کشورمان کاهش یابد با این حال، حتی این شوک نیز همانطور که گفتم، کوتاه و موقت بود. با این حال طرف عربستانی در مسائل منطقه‌ای نظیر جنگ یمن، بحران سوریه و لبنان و امثالهم، توانسته به دستاورد‌های ملموسی دست پیدا کند».

وی افزود: «از این رو، من بر این باورم که حتی اگر ایران به یک توافق منطقه‌ای تن دهد، این مساله چندان دستاورد‌های عینی و ملموسی را برای کشور ما به همراه نخواهد اشت، زیرا اساسا پیوند‌های ما با کشور‌های منطقه نیز در حوزه‌هایی نظیر مسائل تجاری چندان مستحکم نیست و اینکه ما نقدا برخی امتیازات را بدهیم و در ازای آن‌ها چیزی دریافت نکنیم، به هیچ عنوان به نفع منافع ملی کشورمان نیست».

جلال خوش‌چهره در ادامه گفت: «ثالثا، از چشم انداز کلی اساسا درست نیست که ما از یک توافق در سطح جهانی خارج شویم و وارد یک توافق در سطح منطقه‌ای شویم. این نوعی پسرفت است که به ضرر ایران می‌باشد. ما تا زمانی که مشکلات خود را با قدرت‌های غربی حل نکنیم، دستیابی به هر توافقی در سطح منطقه چندان معنادار نخواهد بود. درست به همین دلیل هم است که من معتقدم ایده دستیابی به توافق منطقه‌ای و جایگزین کردن آن با اصول مندرج در توافق برجام، به هیچ عنوان واقع بینانه نیست و اساسا چیزی را نصیبِ ایران نخواهد کرد».

این کارشناس سیاست خارجی کشور گفت: «جدای از همه این‌ها، همانطور که گفتم، ما شرایطی را شاهدیم که پیشنهاداتی با محوریت حل و فصل معادله اتمی ایران از سوی کنشگران خارجی داده می‌شود، اما ما هیچ گزینه جایگزینی را برای این پیشنهادات مطرح نمی‌سازیم. این خود یک نقطه ضعف ماست که باید به صورت جدی مخاطب قرار گیرد.»