خراسان/ خانمی هستم دارای 2 فرزند. شوهرم به من و فرزندان‌مان توجهی ندارد. می‌خواهم از شوهر معتادم طلاق بگیرم اما بعدش چه؟ نگران آینده‌ام.
پاسخ مشاور:
نوع پاسخ‌های شما به سوالاتی که در ادامه می‌آید، تعیین‌کننده رفتن یا ماندن و سازگار شدن شما با شوهرتان خواهد بود. آیا تبعات بعد از جدایی را می‌دانید؟ آیا سر پناهی برای زندگی آن هم احتمالا همراه دو فرزند خود دارید؟ آیا کار یا درآمد کافی برای معاش خود دارید؟ آیا به تنها شدن بعد از جدایی فکر کرده اید و قصد ازدواج مجدد دارید؟ در مجموع این که اگر به این نتیجه رسیدید که بعد از جدایی، بهداشت‌ روانی بهتری دارید و از فضای بیمارگونه کنونی خارج می‌شوید، جدایی می‌تواند انتخاب خوبی باشد. البته اگر به این نتیجه رسیدید که مشکلات شما بیشتر می‌شود، جدایی چندان به صلاح شما نیست. یک نکته مهم دیگر را هم باید خاطر نشان کنم که اگر هم اکنون در روابط شما با همسرتان پدیده‌های رفتاری غیرمتعارف و ناهنجاری وجود دارد، بهتر است هرچه زودتر اقدام به جدایی کنید؛ برای مثال وجود وسواس‌های فکری جدی در آسیب‌رساندن وی به شما یا فرزندانتان و وجود بزهکاری مسلم و قطعی و مکرر در شوهرتان چراکه زندگی در خانه و خانواده‌ای که بزهکاری مورد تایید است باعث تشدید آن خواهد شد.
قبل از تصمیم گیری نهایی بخوانید
در نهایت این شجاعت و جسارت شما در تصمیم‌گیری است که هیچ روان‌شناس یا روان‌پزشکی قادر به تشخیص دقیق قوت یا ضعف آن نیست و این شما هستید که با تمام این توصیف‌ها و توضیحات، تصمیم گیرنده نهایی هستید.  آن چه من و همکارانم به شما می‌گوییم، فقط بخشی از راه‌حل است نه همه آن. بخش دیگر راه‌حل پیش شماست و بسته به نگرش و قدرت شما در نحوه زندگی کردن است. تصمیم با شماست البته بستگی دارد که شما با چه توانی به مقابله با تبعات تصمیم‌تان بروید.

نویسنده : رضا زیبایی | ‌ کارشناس‌ارشد روان‌شناسی بالینی