/ دوکاتی با به‌روزرسانی استایل دو مدل بزرگ‌تر موتورسیکلت‌های کلاسیک Scrambler خود، آنها را به یک گزینه جدی در مقابل مدل ترایومف Thruxton تبدیل کرده است، به‌ خصوص نسخه‌ی PRO که با سیستم تعلیق Ohlins و ظاهر کافه ریسر، کاملا خودنمایی می‌کند.

بررسی طراحی
به نوعی، مدل‌های 1100 Scrambler از جذابیت مدل‌های ۸۰۰ سی‌سی اصلی برخوردار نیستند. با وجود به‌ روز رسانی‌ های مختلف مانند طراحی جدید قسمت عقب و اگزوزهای دوگانه، دو مدل جدید 1100 Sport جذابیت کلاسیک خود را از دست داده‌اند که این موضوع با توجه به موفقیت دو کاتی در طراحی مدل‌های Monster و Sport Classics قدیمی‌تر، گیج‌کننده است.

مدل 1100 Sport یک رودستر ساده‌تر با حالت نشیمن مستقیم است، در حالی که مدل 1100 Sport PRO با دسته‌های صاف، رنگ مشکی دوگانه و فقدان قابل توجه نشان‌های دو کاتی، ظاهری کسل‌ کننده‌ تر و ناشناس‌تر از آنچه نام و مشخصات آن پیشنهاد می‌دهند، دارد. علاوه بر این، جزئیات غیرضروری مانند نوشته‌ی “Born Free” روی درب باک و تغییر نام حالت‌های رانندگی از “Urban/Touring/Sport” به “City/Journey/Active”، بی‌معنی و آزاردهنده هستند.

بررسی وضعیت نشیمن راکب
مدل جدید 1100 Sport دارای دسته‌های مستقیم، سیستم تعلیق معمولی و رنگ‌آمیزی آشنا از خانواده Scrambler است، در حالی که مدل PRO دارای دسته‌های صاف و پایین‌تر با آینه‌های سبک کافه ریسر در انتهای دسته‌هاست. در حقیقت، این حالت مشکل‌ساز نیست. وضعیت نشستن به اندازه‌ای که ممکن است به نظر برسد، ازار دهنده نیست و آینه‌ها به خوبی کار می‌کنند، هرچند در ترافیک شهری کمی پهن به نظر می‌رسند.

اما صندلی، با وجود اینکه ظاهر نرم و راحتی دارد، بعد از تنها ۳۰ دقیقه رانندگی به‌ طور واقعی ناراحت‌کننده می‌شود. این صندلی به نوعی راننده را در جای خود قفل می‌کند، بیش از حد سفت است و کمی به جلو متمایل است که نتیجه‌ی آن، نیاز فوری به استراحت‌های کوتاه‌تر از زمانی است که شاید انتظار داشته باشید.

بررسی کاربردی بودن
تمام مدل‌های Scrambler بیشتر به نمایش ظاهری اهمیت می‌دهند تا به عملکرد، هرچند برخی از مدل‌های ۸۰۰ سی‌سی برای استفاده روزمره مناسب هستند. اما مدل 1100 Sport PRO با طراحی کافه ریسر، این مسئله را به سطح جدیدی می‌برد. جابجایی مسافران ممکن است، اما احتمالاً راحت نخواهد بود؛ هیچ محافظی برای شرایط آب و هوایی طولانی یا اهداف مسافرتی وجود ندارد؛ و چمدان‌های جانبی باید از نوع کیف‌های شیک پارچه‌ای باشند و میزان زیاد درخشندگی و براقیت آن به این معنی است که این موتور برای تمام فصول مناسب نیست.

با این حال، وضعیت نشستن به اندازه‌ای بد نیست که مانع از رانندگی شهری شود (هرچند آینه‌های انتهای دسته‌ها در اینجا کمک نمی‌کنند) و اگر بیشتر رانندگی شما به رفت و آمد بین کافه‌ها محدود شود، این موتور بیش از حد نیاز شماست. اما این به معنای اتلاف سیستم تعلیق لوکس است و مدل پایه 1100 Sport با 1500 یورو کمتر، گزینه بهتری است.

بررسی مشخصات فنی و ترمزها
با اینکه برای تطابق با مقررات جدید Euro5 به‌روزرسانی شده است، موتور ۱۰۷۹ سی‌سی V-twin خنک‌ شونده با هوا در Scrambler ۱۱۰۰ به همان شکل قبل باقی مانده که این یک فرصت از دست رفته است. نتیجه نهایی ۸۵ (۶۳ کیلووات) در ۷۵۰۰ دور در دقیقه و ۸۸ نیوتن‌ متر در ۴۷۵۰ دور در دقیقه است.

بیشتر اوقات، این قدرت به تنهایی کافی است، هرچند ما حالت “Active” را بیش از حد تیز و خشونت‌آمیز یافتیم و حالت “Journey” را ترجیح دادیم.

اما این ارقام به‌ طور قابل توجهی کمتر از رقبایی مانند Triumph Thruxton 1200 (96 اسب بخار یا ۷۱ کیلووات) و BMW RnineT (110 اسب بخار یا ۸۲ کیلووات) هستند. همچنین این ارقام بهتر از مدل‌های قدیمی دو کاتی مانند 1000 Sport (92 اسب بخار یا ۶۹ کیلووات) یا 1100 Monster (100 اسب بخار یا ۷۵ کیلووات) نیستند و با اینکه متوجه هستیم برخی کاهش‌ها تحت مقررات جدید انتشار آلایندگی اجتناب‌ناپذیر است، اما هنوز هم تعجب می‌کنیم که آیا دو کاتی نمی‌توانست بیشتر از این تلاش کند.
از جنبه مثبت، با استفاده از جدیدترین کالیپر های شعاعی Brembo و سیستم ABS پیشرفته، قدرت ترمز گیری آن فراتر از انتظار است.

بررسی رانندگی و کنترل
با وجود چرخ جلوی بزرگ ۱۸ اینچی و لاستیک‌های نیمه‌ ناخنی Pirelli Scorpion (که به نظر می‌رسد روی هر موتورسیکلت خیابانی با سیستم تعلیق Ohlins بی‌معنی باشد)، PRO یک ماشین با کنترل شیرین و اسپرت است که در جاده‌های پرپیچ و خم و سخت به خوبی عمل می‌کند. اما در بقیه موارد، PRO تنها عملکرد قابل قبولی داشته و به اندازه کافی درخشش ندارد که قیمت بالای آن را توجیه کند. بله، سواری آن کلاسیک است و قابلیت تنظیم آن جذاب، اما با این لاستیک‌ها، چه فایده‌ای دارد؟

بررسی قابلیت اطمینان و دوام
دوکاتی Scrambler Sport 1100 PRO یک مدل جدید است، بنابراین هنوز قضاوت قطعی در این زمینه ممکن نیست. با این حال، این مدل در اصل به‌روزرسانی شده‌ی مدلی است که در سال ۲۰۱۸ عرضه شد و تا کنون هیچ مشکلی عمده‌ای گزارش نشده است و از موتور خنک‌ شونده با هوا و سیستم دوبل جرقه‌ زنی دو کاتی که مدت‌هاست ثابت شده و قابل اعتماد است، مشتق شده، بنابراین ما مطمئنیم که نگرانی چندانی وجود ندارد. کیفیت ساخت کلی موتورسیکلت و اجزای آن نیز عموماً خوب است. ضمنا این نوع موتورسیکلت به شدت توسط علاقه‌مندان به‌ خوبی نگهداری و تمیز خواهد شد.

تجهیزات و امکانات
بدون شک دوکاتی Scrambler Sport 1100 PRO جدید از تجهیزات خوبی برخوردار است، به خصوص برای یک موتورسیکلت کلاسیک با قیمت ۱۳ هزار یورو باید هم همین‌طور باشد. بنابراین، سیستم تعلیق پیشرفته Ohlins و ترمزهای Brembo سطح بالا، بسیاری از امکانات الکترونیکی قابل تنظیم؛ کلاستر دیجیتال (اما دست و پاگیر و بیش از حد پیچیده)، آینه‌های انتهای دسته‌ها و بسیاری از سطوح و روکش‌های باکیفیت و…، به طور خلاصه، تقریباً چیزی نخواهید کم داشت. با این حال، مهم‌ترین مشکل ما طبیعت پرزرق و برق برخی از این امکانات، دشواری در خواندن کیلومترشمار و ناراحتی صندلی است.
 
جمع‌ بندی
موتورسیکلت‌های کلاسیک Scrambler 800 دوکاتی به دلیل قیمت مناسب و سازگاری با سطح مهارت مبتدیان، محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند، اما نسخه‌ی بزرگ‌تر ۱۱۰۰ که در سال ۲۰۱۸ عرضه شد، عملکرد ضعیف و غیر قانع‌ کننده‌ای داشت. دو مدل جدید که برای سال ۲۰۲۰ به‌روزرسانی شده‌اند، این مسئله را اصلاح کرده‌اند، به‌ ویژه مدل PRO که با سیستم تعلیق لوکس Ohlins ارائه می‌شود، اما همچنان در مقایسه با رقبای خود از قدرت کمتری برخوردار است.

مدل جدید 1100 Sport PRO قطعاً در زمینه توانایی اسپرت دو کاتی Scrambler استانداردها را بالا می‌برد و سیستم تعلیق Ohlins آن به‌ طور خاص به خاطر سواری با کیفیتی که ارائه می‌دهد، قابل توجه است، اما در مقابل، عملکرد موتور نسبتاً ناامیدکننده، راحتی پایین صندلی، جزئیات پرزرق و برق و استایل کلی غیر قانع‌ کننده آن به چشم می‌آید. تقریباً ۱۳ هزار یورو مبلغ زیادی برای یک موتورسیکلت کلاسیک با عملکرد بالا است و با همین مبلغ می‌توانید مدل Thruxton RS جدید Triumph با ۱۰۵ اسب بخار (۷۸ کیلووات) و سیستم تعلیق مشابه را خریداری کنید یا می‌توانید تقریباً ۳ هزار یورو صرفه‌جویی کرده و مدل Speed Twin را انتخاب کنید.