بخش اول آلبوم متشکل از قطعات «کسوف»، «تک‌نوازی تار» و «چهارمضراب دشتی» است که غفاری در توضیح آن نوشته است:

در قطعه «کسوف» ویولنسل همراهی سایه‌وار با تاکید روی نت‌های تم قطعه تار را اجرا می‌کند. جمله معرف هم در ابتدا، میانه و پایان قطعه به گوش می‌رسد، گوشه‌های درآمد و غم‌انگیز با اجرای تار تنها و در ادامه چهارمضراب دشتی، که برگرفته از چهارمضراب ماهور، اثرماندگار درویش‌خان است، اجرا می‌شود؛ در این قطعه بربط با همراهی و تاکید روی نت‌های اصلی آواز دشتی به روند ملودی کمک می‌کند.

بیتا قاسمی نوازنده ویولنسل، فرهانه ابوترابیان نوازنده تمبک و متین اسماعیلی نوازنده بربط گروه نوازندگان این قطعه را تشکیل می‌دهند.

«آریانا»، «تک‌نوازی سه‌تار» و «سکوت ماهنی» هم قطعات بخش دوم این آلبوم با نوازندگی کونگا، بانگو، گوی رو، کلاوه، کاسکاره و بل بردیا ندیمی و نوازندگی گیتار بیس و گیتار آکوستیک آریا طاری هستند.

غفاری درباره این بخش نوشته است: در این بخش ۲ قطعه با سازهای آفریقایی- کوبایی توسط بردیا ندیمی تنظیم شده است. آریانا با ریتم گواخیرا اجرا شده است. اجرای گوشه نغمه و رنگ ضرب با اصول سه تار، فضا را برای قطعه «سکوت ماهنی» آماده می کند. جان مایه «سکوت ماهنی» برگرفته از قطعه قدیمی رنگی ضرب اصول است. در این قطعه ریتم «بلرو» استفاده شده است.

این هنرمند در توضیح بخش سوم آلبوم مشتمل بر قطعات «لاله»، «تک نوازی سنتور»، «گل آتش»، «تک نوازی تار» و «پند» پیش روی مخاطبان گرفته، نوشته است: در این بخش سه قطعه ضربی و ۲ اجرای ساز تنها وجود دارد. ۲ قطعه «لاله» و «گل آتش» بازآفرینی۲ دو تصنیف زیبای «لاله بهار» اثر پرویز مشکاتیان و «گلنار» اثر مجید وفادار است. قطعه پایانی «پند» اثری است در آواز دشتی، که از امکانات ساز تاربیشتری بهره را می‌برد. در این بخش تک‌نوازی سنتور و تار اجرای‌شان در بستر درآمد دشتی و مثنوی دشتی است.

نوشین پاسدار نوازنده عود، امین جهانگیری نوازنده سنتور، میلاد قریشی نوازنده تمبک و بندیر گروه نوازندگان این بخش را تشکیل می‌دهند.

یمین غفاری در توضیحات تکمیلی آلبوم «سکوت ماهنی( در زبان ترکی به معنی نغمه، آواز و تصنیف است)» نیز نوشته است: وقتی به موسیقی بی‌کلام گوش می‌کنیم، در رویایی منحصر به فرد که ویژه ذهن ما است غرق می‌شویم، گاهی از موسیقی جدا و اسیر ریتم هستیم و گاهی ملودی، ما ر ا به سوی خود می‌کشد و در نهایت وقتی قطعه به پایان می‌رسد، طعم رویای چشیده شده تا مدتی با ما است، و با شنیدن دوباره آن، رویاهایمان را گسترش داده و تازه می‌کنیم.

موسیقی بی‌کلام با سازبندی ایرانی دارای پیشینه زیادی نیست، قبل از جان گرفتنش، زمانه به سوی موسیقی ریتمیک کلامی با جهشی بسیار سو گرفت و بالغ نشده ناکام ماند تا جایی که تک‌نوازی، دونوازی، گروه‌نوازی‌ موسیقی کلاسیک ایران کمترین حضور را در سبد فرهنگی‌مان دارند، به هر روی هر چقدر سخت و هر چقدر کم اقبال، می‌بایست به آن پرداخت و نگذاشت فروغ آن از رمق بیفتد.

«سکوت ماهنی»، مجموعه‌ای بی‌کلام، استوار بر موسیقی کلاسیک ایران در بستر آواز دشتی و دستگاه شور است که در سه بخش طراحی و تنظیم شده است، در تهیه، تولید و اجرای این اثر دوستان هنرمندم من را یاری کرده‌اند که قدردان مهرشان هستم، امیدوارم شما مخاطب گرامی از شنیدنش لذت ببرید.»