فرهیختگان/ « دستاوردهای دیپلماسی دفاعی- دریایی ارتش ایران در آب‌های آزاد » عنوان یادداشت روزنامه فرهیختگان به قلم ایوب نیکونهاد است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
 
در رویکردهای نوین به دیپلماسی، تامین منافع ملی کشورها به‌عنوان اولین اولویت در سیاست‌خارجی مستلزم بهره‌گیری از همه ظرفیت‌های قدرت آفرین موجود در یک کشور و نظام سیاسی است. براساس این دیدگاه محدوده دیپلماسی فقط به مقوله سیاست و روابط بین سیاستمداران محدود نشده، بلکه دارای وجوه دیگری همانند دیپلماسی اقتصادی و دفاعی است. 
تامین اهداف و منافع ملی در حوزه دیپلماسی دفاعی خود دارای ابزارها و روش‌های خاصی است که حضور مستشاران نظامی در دفاتر دیپلماتیک و کنسولی کشورها، رایزنی مقامات نظامی کشورها و سفرهای هیات‌های نظامی، فروش و تامین تسلیحات موردنیاز، برگزاری رزمایش‌های مشترک، شرکت در اجلاس‌ها و نشست‌های نظامی در سطح منطقه‌ای و جهانی و از همه مهم‌تر حضور نیروی دریایی کشورها در آب‌های جهانی، به‌عنوان یکی از نمودهای بارز قدرت در نظام بین‌الملل، ازجمله این ابزارها به‌شمار می‌آید.
ازآنجایی‌که حقوق بین‌الملل آزادی دریاها، حق کشتیرانی و حضور در دریاهای آزاد را به‌رسمیت شناخته است هر دولتی می‌تواند برای توسعه اهداف صنعتی، تجاری و حتی نظامی و دفاعی خود بدون دخالت در حریم دولت‌های دیگر از دریاها استفاده کند. در این میان دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران با بهره‌گیری از ظرفیت حضور فعال نیروی دریایی ارتش در آب‌های بین‌المللی و آزاد جهانی و عمق‌بخشیدن به تعاملات دو یا چندجانبه دریایی با کشورهایی که از ساحل دریایی برخوردار هستند، عرصه جدیدی را در گفتمان سیاسی و روابط دیپلماتیک بین کشورها ایجاد کرده است. 
 در نوشتار پیش‌رو در‌نظر داریم تا علاوه‌بر بررسی مفهوم دیپلماسی دفاعی دریایی که در زیرمجموعه دیپلماسی دفاعی تعریف می‌شود به دستاوردهای ناوگروه 86 ارتش در دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران بپردازیم. 

1) دیپلماسی دفاعی 
دیپلماسی دفاعی یکی از مفاهیم جدید و از ماموریت‌های تعریف‌شده برای نیروهای نظامی کشورها در قرن بیست‌ویکم است که هدف از اجرای آن دفع دشمنی‌ها، نمایش اقتدار و توانمندی‌ها باهدف ایجاد بازدارندگی، ایجاد اعتماد و حفظ آن و پای‌بندی به اهداف کشورها (برقراری صلح و تامین امنیت جهانی)، دستیابی به تجهیزات دفاعی موردنیاز، مدیریت تنش در حوزه‌های مورد اختلاف با دیگر واحدهای سیاسی و نظامی و پیشبرد و کنترل دموکراتیک مسائل نظامی به‌جهت جلوگیری از وقوع جنگ در مسائل مختلف است. شیوه‌ها و شگردهای دیپلماسی دفاعی عمدتا از طریق انجام گفت‌وگوهای امنیتی راهبردی در سطوح بالا، تبادل‌های آموزشی و حرفه‌ای نظامی، واردات و صادرات تسلیحات و تجهیزات نظامی، برگزاری رزمایش‌ها و تمرین‌های مشترک و حضور در آب‌های آزاد بین‌المللی و... تعریف ‌شده است. موفقیت دیپلماسی دفاعی علاوه‌بر شناخت موقعیت و اقتضائات زمانی و هماهنگی با دستگاه دیپلماسی کشور، به انتخاب راهبرد مطلوب، متناسب با موقعیت ژئوپلیتیکی و همچنین برخورداری از قدرت و ظرفیت نیروهای مسلح کشورها بستگی دارد؛ بنابراین ممکن است یک کشور با توجه به موقعیت ژئوپلیتیکی و ظرفیت نظامی در تدوین رهنامه دیپلماسی دفاعی خود بر دیپلماسی دفاعی هوا پایه، سرزمین پایه یا دیپلماسی دفاعی دریا پایه تمرکز کند؛ اما آنچه مسلم است این است که دیپلماسی دفاعی یکی از زیرشاخه‌های دیپلماسی است که توسط نیروهای نظامی و با بهره‌گیری از قابلیت‌ها و توانایی‌های آنها در سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی در راستای اهداف و منافع ملی کشورها اعمال می‌شود. 

2) دیپلماسی دفاعی دریایی 
طرح راهبرد «قدرت دریایی» با نام آلفرد ماهان دریادار آمریکایی پیوند خورده است؛ چراکه از نظر وی ازآنجایی‌که دریا مسیر عمده تجارت است دارا بودن قدرت دریایی از مهم‌ترین مولفه‌های قدرت نظامی به‌شمار می‌آید. از نظر ماهان قدرت ملی یک کشور بیشتر از آنکه به وسعت آن کشور وابسته باشد به خطوط ساحلی و ویژگی‌های لنگرگاه‌هایش بستگی دارد و به همین جهت بود که به آمریکایی‌ها توصیه کرده بود تا برای دستیابی به اقتدار نظامی، قدرت دریایی خود را به‌نحوی بسط دهند تا نیروهای نظامی و دریایی آنها بر آبراه‌های بین‌المللی کنترل داشته باشند. 
 الگوی دیپلماسی دفاعی دریایی دربرگیرنده دو سطح منطقه‌ای و بین‌المللی است و عرصه و قلمروی آن دریاست که علاوه‌بر آب‌های سرزمینی و بنادر و قلمرو کشورهای منطقه، آب‌های بین‌المللی را نیز در برمی‌گیرد. ازآنجایی‌که قلمروهای دریایی در کنوانسیون حقوق دریاها دربرگیرنده آب‌های آزاد بین‌المللی است و این فرصت را برای کشورهای ساحلی فراهم کرده است بنابراین در حوزه دیپلماسی دفاعی دریایی ضرورت دارد تا با ارتقای قدرت دفاعی دریایی کشور، حضور ناوگان‌های دریایی کشورها به خارج از حوزه سرزمینی و آب‌های آزاد بین‌المللی گسترش پیدا کند. 
در این چهارچوب، جمهوری اسلامی ایران با نگاهی راهبردی و بلندمدت، رهنامه دریایی خود را در سطوح منطقه‌ای، بین‌المللی و حضور در قلمرو دریایی دریاهای آزاد بین‌المللی بازنگری کرده است. در منظومه فکری و آینده‌نگارانه رهبری معظم انقلاب اسلامی دیپلماسی دفاعی- دریایی جمهوری اسلامی ایران با داشتن اصالت و ارمغان صلح برای منطقه و جهانیان موردتوجه جدی قرار گرفته و در ابتدای دهه 90 شمسی درخصوص حضور در دریاهای آزاد فرمودند: «جمهوری اسلامی ایران اهل تجاوز نیست ولی اهل حضور در آب‌های آزاد است، زیرا آب‌های آزاد دنیا متعلق به همه و بستری برای انتقال فرهنگ است.» (1390/05/02)؛ و براساس همین بینش کلان و نگاه راهبردی بود که معظم‌له موضوع «نیروی دریایی راهبردی» را مطرح کردند که حامل پیام صلح برای همسایگان و منطقه و مظهر اقتدار در برابر زورگویان جهانی است. 

3) ناوگروه دریایی 86 ارتش و دستاوردهای دیپلماسی دفاعی 
اعزام ناوگروه‌های دریایی و در رأس آنها ناوگروه 86 نیروی دریایی ارتش به آب‌های آزاد بین‌المللی در دو سطح منطقه‌ای و بین‌المللی دارای دستاوردهایی برای دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران بوده است. 
الف) در سطح منطقه‌ای
1- نمایش اقتدار و سیادت دریایی و تثبیت ایران به‌عنوان قدرت برتر دریایی منطقه غرب‌آسیا 
تامین، توسعه و به‌روزرسانی تسلیحات یکی از اساسی‌ترین محورهای اصلی امور دفاعی است و تامین، حفظ امنیت و مقابله با سلاح‌ها و تهدیدهای نظامی نوظهور نیازمند توجه جدی به این مساله است. اعمال تحریم‌های تسلیحاتی و دفاعی علیه جمهوری اسلامی ایران در چهار دهه گذشته باعث برداشت ناصواب سیاستمداران و فرماندهان نظامی برخی از کشورهای منطقه و حتی فرامنطقه‌ای درخصوص قدرت نظامی جمهوری اسلامی ایران شده بود. درحالی‌که جمهوری اسلامی ایران در رهنامه بازدارندگی خود، استقلال، خودکفایی تجهیزاتی و آماده شدن در‌جهت ایفای نقش بین‌المللی را در دستور‌کار قرار داده بود. 
این راهبرد بازنگری شده سبب شده است تا نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران با ساخت انواع ناوها، ناوچه‌های رزمی و پشتیبانی، انواع موشک‌های ساحل به دریا، هواپیماهای بدون‌سرنشین، انواع مختلف زیردریایی و... علاوه‌بر قدرت‌نمایی نظامی و تسلیحاتی در منطقه غرب آسیا و جهان اسلام، خود را مهیای ماموریت‌‌های بلندمدت حضور در آب‌های بین‌المللی کند. اعزام ناوگروه 86 نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران علاوه‌بر نمایش اقتدار و سیادت دریایی، جایگاه ایران را به یکی از قدرت‌های برتر دریایی منطقه غرب آسیا و جهان اسلام تثبیت کرده است. 
2-عمق‌بخشی به رهنامه و الگوی بازدارندگی دفاعی جمهوری اسلامی ایران 
یکی از مطالبات و دغدغه‌های فرماندهی معظم کل قوا در دهه‌های اخیر، عمق‌بخشی به رهنامه امنیتی و الگوی بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران بوده است. از منظر رهبری معظم انقلاب «امروز دشمن ما فلان کشور همسایه خلیج‌فارس نیست. دشمنی که ما احتمال حمله و تهدید او را می‌دهیم کسی است که در اقیانوس‌ها گسترش‌یافته است؛ بنابراین جنگ در خلیج‌فارس، جنگ کردن داخل خانه است. درحالی‌که در دریای عمان جنگ کردن در عرصه وسیع بیرون خانه است.» (1387/09/06). راهبرد حضور در آب‌های بین‌المللی در اندیشه رهبر‌ی معظم انقلاب مبتنی‌بر این واقعیت است که با توجه به پیچیدگی تهدیدهای نظامی نوین، حضور صرف و بسنده کردن ناوگان دریایی ایران در خلیج‌فارس و تنگه هرمز نه‌تنها عامل قدرت به‌شمار نمی‌رفت؛ بلکه عامل ضعف قدرت ملی ایران هم به‌شمار می‌آمد. چون ایران وابسته‌ترین کشور به منطقه خلیج‌فارس از لحاظ صادرات انرژی و واردات مواد اولیه است و در شرایط بحرانی به‌شدت آسیب‌پذیر خواهد بود، بنابراین ایران برای تبدیل‌شدن به یک قدرت نظامی دریایی لازم بود قلمروی نفوذ خود را به حوزه میان‌اقیانوسی تغییر دهد. پیامد این عمق‌بخشی به رهنامه امنیتی علاوه‌بر تغییر الگوی بازدارندگی به تغییر موازنه دریایی در حاشیه شمالی اقیانوسی هند و مناطق پیرامونی آن و تبدیل نیروی دریایی به یک قدرت جهانی بوده است. در‌واقع اعزام ناوگروه 86 نیروی دریایی راهبردی ارتش به آب‌های آزاد بین‌المللی اثبات کرد که در‌صورت تعدی کشورهای منطقه و حتی فرامنطقه‌ای، جمهوری اسلامی ایران قابلیت آن را دارد موقعیت و لبه جنوبی منطقه نبرد را گسترش دهد و منافع و امنیت بازیگران معارض را به خطر اندازد و در شرایطی که عمق‌بخشی به الگوی بازدارندگی به‌وجود آید هزینه‌های اقدام نظامی علیه کشور توسط دشمنان افزایش پیدا خواهد کرد. 
3- فراهم‌سازی امنیت برای دیپلماسی اقتصادی 
در ادبیات دیپلماسی و سیاستگذاری، لازم است تا دیپلماسی دفاعی هم‌راستا و هماهنگ با سایر ابعاد دیپلماسی ایفای نقش کند، ازاین‌رو یکی از کارکردهای دیپلماسی دفاعی، خدمت‌رسانی به توسعه اقتصاد ملی به شیوه‌های مختلف است. دفاع از منافع اقتصادی در آب‌های بین‌المللی برعهده نیروی دریایی ارتش گذاشته ‌شده است و دیپلماسی اقتصادی اقتضا می‌کند تا با حفظ خطوط مواصلاتی و تامین امنیت دریایی به چرخه اقتصاد ملی، بین‌المللی، قدرت اقتصادی و سیاسی کمک کند. یکی از اهداف حضور نیروی دریایی در آب‌های آزاد، تامین امنیت خطوط مواصلاتی و حمایت از حمل‌ونقل دریایی کشور است و ناوگان تجاری با حمایت و تکیه‌ بر این امنیت است که اقدام به فعالیت در آب‌های منطقه‌ای و بین‌المللی می‌کند. حضور مقتدرانه نیروی دریایی ارتش در آب‌های بین‌المللی نه‌تنها برای ناوگان تجاری کشور بلکه برای کشتیرانی سایر کشورها نیز امنیت دریایی به‌همراه داشته و ناوگروه 86 نیروی دریایی در طول ماموریت هشت‌ماهه خود تاکنون بارها به اسکورت کشتی‌های تجاری کشورهای مختلف اقدام کرده است. 
4- برقراری توازن قدرت و موازنه تهدید دربرابر تهدید منطقه‌ای رژیم‌صهیونیستی 
به‌دلیل فقدان عمق راهبردی رژیم‌صهیونیستی دفع تهدیدهای محیطی در بیرون مرز‌ها، ازجمله اصول اساسی بازدارندگی منطقه‌ای برای این رژیم محسوب می‌شود. حضور دریایی در کنار حضور ژئوپلیتیکی به‌عنوان مکمل‌های راهبردی رژیم‌صهیونیستی در مهار منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران به‌شمار می‌آیند. حضور دریایی رژیم‌صهیونیستی در منطقه غرب آسیا به‌منظور مهار نیرو‌های مقاومت و جمهوری اسلامی ایران از سه بعد راهبردی، از اهمیت اساسی برخوردار است. بعد اول رصد و جاسوسی (کسب اطلاعات) است. در منطقه آبی خلیج‌فارس توافقنامه‌های امنیتی و تجاری رژیم‌صهیونیستی در جریان صلح ابراهیم با بحرین و امارات‌متحده‌عربی حضور رسمی اطلاعاتی این رژیم را در مناطق فوری امنیتی ایران در بر داشته است.
حضور پایگاه‌های جاسوسی رژیم‌صهیونیستی در سقطره، جیبوتی و اتیوپی بخشی از زنجیره جمع‌آوری اطلاعات رژیم‌صهیونیستی در منطقه غرب آسیاست. 
 بعد دوم اهمیت مانور و حضور نمایشی نظامی و تردد تجاری رژیم‌صهیونیستی در دریای عمان و خلیج‌فارس است. پس از عادی شدن مناسبات رژیم‌صهیونیستی با دو کشور عرب حوزه خلیج‌فارس، رفت‌وآمد کشتی‌های تجاری میان بندر «ایلات» در سرزمین‌های اشغالی و بنادر دو کشور عرب حوزه خلیج‌فارس به‌طور ملموسی افزایش‌یافته است. هدف‌گذاری چهار میلیارد دلاری روابط تجاری با بحرین و امارات با استفاده از تجارت دریایی از دریای سرخ به خلیج‌فارس یکی از محور‌های مهم راهبرد منطقه‌ای رژیم‌صهیونیستی در منطقه خلیج‌فارس به شمار می‌آید. افزایش تجارت دریایی از طریق حمل‌ونقل دریایی با استفاده از کشتی‌های تجاری صهیونیستی انجام خواهد شد. حضور نظامی تجهیزات نظامی دریایی رژیم‌صهیونیستی تحت پوشش واحد سنتکام در‌قالب رزمایش‌های نظامی مشترک و رصد منطقه با استفاده از زیردریایی‌های هسته‌ای جاسوسی در پنج سال گذشته افزایش داشته است. 
سومین بعد راهبردی و دارای اهمیت این مساله، قطع پیوندهای آبی نیروهای مقاومت توسط رژیم‌‌صهیونیستی و حامیان غربی آنهاست. قطع ارتباطات دریایی ایران، سوریه و لبنان در چهارچوب نظارت اجرایی بر تحریم‌های آمریکا علیه صنعت کشتیرانی و اقتصادی ایران در دستور‌کار نیرو‌های نظامی ارتش رژیم‌صهیونیستی قرار گرفته است. تحریم‌های آمریکا علیه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران مورد حمایت صهیونیست‌ها قرار گرفته است. قطع پیوند‌های آبی نیرو‌های مقاومت توسط رژیم‌صهیونیستی در‌قالب حمله پهپادی، مین‌های دریایی، مین‌های چسبان و توقیف کشتی توسط متحدین این رژیم انجام می‌شود. این حملات عمدتا به‌دنبال ناکامی دولت آمریکا در جلوگیری از صادرات دو میلیون و ۱۰۰ هزار بشکه نفت خام به مبلغ ۱۴۰ میلیون دلار با نفت‌کش گریس-1 یا آدریان دریا در تابستان سال ۱۳۹۸ و در راستای اخلال در روند ارسال محصولات نفتی و فرآورده‌های پتروشیمی ایران به سوریه آغاز شده بود. درمقابل، راهبرد بازدارندگی دریایی جمهوری اسلامی ایران از دو سطح افزایش توانمندی‌های دفاع دریایی و برقراری موازنه تهدید ساحلی و فراساحلی تشکیل‌ شده است. 
پیام اصلی و راهبردی ناوگروه 86 نیروی دریایی ارتش در بعد موازنه تهدید ساحلی و فراساحلی، معتبرسازی و باورپذیری بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران است که در‌صورت اقدام علیه منافع جمهوری اسلامی ایران در سطح منطقه و دریاهای آزاد هزینه اقدام در هر سطحی افزایش خواهد یافت. 

ب) در سطح بین‌المللی
1-تقویت همکاری‌های دو و چندجانبه دفاعی 
در سال‌های اخیر نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران چندین معاهده دفاعی و تفاهمنامه بین‌المللی با کشورهایی ازجمله روسیه، چین، عمان و کشورهای حاشیه اقیانوس هند امضا کرده است. این معاهده‌ها عموما در بخش همکاری دفاعی در حوزه امنیت سایبری، اصلاح بخش دفاعی دریایی، آموزش، تجهیزات، فناوری و... بوده است. دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران از طریق حضور فعال نیروی دریایی ارتش در آب‌های اقیانوس هند و آب‌های آزاد بین‌المللی و گسترش و تعمیق تعاملات دو و چندجانبه دریایی با کشورهای مهم ساحلی اقیانوس هند و آرام ازجمله هند، پاکستان، آفریقای جنوبی، اندونزی، مالزی و برخی کشورهای شرق دور نظیر چین و ژاپن و حتی آمریکای لاتین همانند شیلی و برزیل (در جریان اعزام ناوگروه 86) پیگیری و گسترش‌ یافته است. ناوگروه 86 نیروی دریایی ارتش با بهره‌گیری از ظرفیت‌های حقوق بین‌المللی دریاها، در تعامل موفق با وزارت امور خارجه در مسیر عبور خود از 6 تنگه مهم هرمز، مالاگا، ماگاسار، سرنگانی، موزامبیک و مالاژان عبور کرده است. 
درعین‌حال فرماندهان ناوگروه یادشده علاوه‌بر پهلوگیری در بندرهای جاکارتای اندونزی، ریودوژانیروی برزیل، کیپ‌تاون آفریقای‌جنوبی، دارالسلام تانزانیا و صلاله عمان با مقامات نیروی دریایی کشورهای مربوطه دیدار کرده و زمینه همکاری‌های دو و چندجانبه دریایی و دیپلماسی دفاعی را فراهم کرده‌اند. 

2-دیپلماسی دفاعی سیار در‌جهت اعلام پیام صلح جهانی انقلاب اسلامی 
حضور و بازدیدهای نیروی دریایی از بنادر مختلف یک اقدام سیاسی و حضور در آب‌های آزاد، یک فعالیت بین‌المللی است. جمهوری اسلامی ایران، یکی از ماهرترین کشورها در استفاده از عملیات‌های نظامی راهکنشی برای قدرت دادن به پیام‌های راهبردی خود است تا به این ترتیب بر تصمیم‌گیران سیاسی منطقه‌ای و غربی تاثیر بگذارد و نقش نیروی دریایی راهبردی در این میان بسیار مهم و روشن است. این نیرو و ناوگان دریایی آن، همواره نقش یک سفارتخانه سیار را برعهده داشته است که با برافراشتن پرچم کشور در اقصی نقاط جهان به‌عنوان سفیر، نماینده و مظهر اراده ملی و پشتوانه‌ای آشکار و درعین‌حال صلح‌آمیز در حمایت از دیپلماسی و سیاست دولت متبوع خود عمل کرده و در‌صورت نیاز و ضرورت توانایی اعمال قدرت در راستای به‌دست آوردن و حفظ منافع ملی در عرصه دریاها را نیز خواهد داشت. 
 نیروی دریایی با اعزام ناوگان‌های مختلف به کشورهای دوست و همسایه در خاور دور و نزدیک، دریای مدیترانه، دریای خزر و آب‌های آزاد بین‌المللی، پیام صلح و دوستی جمهوری اسلامی ایران را به جامعه بین‌المللی و سایر کشورها رسانده است. 

3- ایجاد جهان چندقطبی در اقیانوس‌ها و دریاها
در چند دهه اخیر عموما عرصه دریاهای آزاد جولانگاه قدرت‌های بزرگ بوده که با تکیه‌بر فناوری و قدرت نظامی خود توانسته‌اند حضور در آب‌های آزاد بین‌المللی را در دست بگیرند. معدود کشورهایی هستند که توانسته‌اند حضور خود را در آب‌های آزاد بین‌المللی تثبیت کنند. هدف از دیپلماسی نظامی دریایی به‌ویژه درقالب عملیات مشترک نظامی به‌ جهت‌دهی نظام هژمونی کنونی به نظامی چندقطبی در آب‌های بین‌المللی برمی‌گردد. با اعزام ناوگروه نیروی دریایی به اقیانوس اطلس و هم‌اکنون اقیانوس آرام در‌قالب ناوگروه 86 نیروی دریایی ارتش که برای اولین‌بار در تاریخ کشور رقم خورد، هژمونی آمریکا در این اقیانوس به چالش کشیده شده است. 

4- شکست سیاست انزوای ایران در نظام بین‌الملل 
ناوگروه ۸۶ نیروی دریایی ارتش (ناوگروه ۳۶۰) که با عبور از کانال پاناما و پهلوگیری در بندر ریودوژانیروی برزیل نخستین حضور نظامی ایران را در قاره آمریکا رقم‌زده، از چند جهت نمایانگر شکست سیاست‌های تحریمی و انزوای ایران در محیط بین‌المللی است: 
1- این اقدام به‌منزله حضور ایران در آب‌های دوردست است که اکنون از خلیج‌فارس و دریای عمان فراتر رفته و عمق نفوذ دریایی ایران را به آب‌های دوردست رسانده است. به همین دلیل ماریا الویرا سالازار، نماینده ایالت فلوریدای آمریکا گفت: «ایران به‌شدت در‌حال تقویت روابط خود با نیم‌کره‌غربی به‌وسیله ارتباط با رژیم‌های همفکر در ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوباست. آنها همچنین به‌دنبال فرصت گسترش نفوذ در مناطق دیگر هستند؛ تصادفی نیست کشتی‌های ایرانی تنها یک ماه پس از به‌دست گرفتن قدرت از سوی فردی سوسیالیست در برزیل در این کشور پهلو می‌گیرند.» 
2- این اقدام می‌تواند در آینده در سایر موضوعات همچون تجارت و کالا تکرار شود و یکی از مناسب‌ترین روش‌های ممکن برای خنثی‌سازی تحریم‌ها باشد، زیرا از سویی ایران دسترسی به بازار جدیدی از کشورها را خواهد داشت و از سوی دیگر بیشتر این کشورها در منطقه آمریکای لاتین گرایش ضدآمریکایی دارند که موقعیت مناسبی برای توسعه روابط در ابعاد مختلف است. 
در همین رابطه شبکه فاکس‌نیوز گزارش کرد حضور نظامی ایران در گذرگاه حیاتی حمل‌ونقل کشتیرانی پاناما می‌تواند به تجارت آمریکا آسیب برساند و بازار اقتصاد جهانی را متزلزل کند. ۱۶ درصد از ناوگان کشتیرانی جهان از کانال پاناما عبور می‌کنند. 
3- حضور کشتی‌های ایران در برزیل به‌مثابه شکست آمریکا در‌برابر ایران است که باوجود تلاش‌های گسترده نتوانست مانع پهلوگیری ناوگروه ایران در حیاط‌خلوت خود (بندر ریودوژانیروی برزیل) شوند. به‌گونه‌ای که آمریکایی‌ها تلاش بسیاری انجام دادند از این اقدام جلوگیری کنند، اما تنها توانستند مدت کوتاهی پهلوگیری این ناوها را به تاخیر بیندازند و قادر به جلوگیری از رسیدن ناوهای ارتش به مقصد خود نشدند. 
بنابراین راهبرد منزوی کردن ایران با حضور مقتدرانه ایران در آب‌های آزاد بین‌المللی تا حد بسیار زیادی خنثی می‌شود. آمریکایی‌ها تاکنون شعار می‌دادند که به‌دنبال منزوی کردن ایران هستند و ایران درنهایت در سطح کشورهای همسایه می‌ماند، اما اکنون ایران در پهنه گسترده‌‌ای از مناطق مختلف جهان حضور دارد و همین موضوع برای آمریکایی‌ها بسیار نگران‌کننده است. تاکنون آمریکایی‌ها در خلیج‌فارس حضور داشتند و به‌نوعی کنار ایران بودند، اما اکنون ایران در کنار مرزهای آمریکاست و این از منظر آمریکایی‌ها تهدید تلقی می‌شود. 

5- بی‌اعتباری سیاست تحریمی ایالات‌‌متحده آمریکا 
طی چند دهه اخیر، جمهوری اسلامی ایران یکی از بی‌سابقه‌ترین و ظالمانه‌ترین نوع از تحریم‌های یک‌جانبه و بین‌المللی با محوریت آمریکا و همراهی اروپایی‌ها علیه تمام ارکان کشور را تجربه کرده است. تصور افکار سیاستمداران و طراحان تحریم این‌گونه بود که با اعمال سنگین‌ترین تحریم‌ها، جمهوری اسلامی ایران از اصول، اهداف و منافع خود عقب‌نشینی خواهد کرد یا تحریم‌ها منجر به عقب‌افتادگی ایران از قافله پیشرفت جهانی خواهد شد؛ اما حضور ناوگروه 86 ایران در آب‌های آزاد بین‌المللی، اشتباه بودن تمام تصورات و برداشت‌های غلط آمریکایی‌ها و معماران تحریم را به‌روشنی اثبات کرد. 
حضور ناوگروه دریایی ایران در اقیانوس آرام و آب‌های آزاد بین‌المللی از دو منظر برای ایران دارای شخصیت و جایگاه جهانی است: نخست، توانایی ایران در ابعاد فنی در ساخت تجهیزات بومی است. ایران اکنون ششمین کشور برتر دارنده صنعت دریایی در جهان است و در میان 6 کشور دنیا از نظر قدرت دریایی قرار دارد که رتبه‌ چهارم را در زمینه کشتی، ناوهای جنگی و نیروی دریایی در اختیار دارد. دوم، انجام عملیات‌های فراقاره‌ای به‌وسیله ایران در آب‌های دوردست درصورت وجود هرگونه تهدید است. این عامل را این‌گونه می‌توان مطرح کرد که ایران بازیگری جهانی در عرصه دریایی است و اکنون به میزان قابل‌توجهی از بازدارندگی دریایی رسیده است. درعین‌حال آمریکایی‌ها مدعی هستند، اقدام ایران در راستای دور زدن تحریم‌ها مسبوق به سابقه است، زیرا ایران با ارسال چندین کشتی نفتکش به ونزوئلا تحریم‌های آمریکا را دور زده است.